آش رشته, تتماج

 

آش رشته قسمی آش است که به آن تتماج, آش کشک وآش سماق هم میگویند. نوعی آش که با آرد گندم تهیه می‌کردند، و برخی آنرا با سماق میخورند و برخی با کشک و یا ماست. و به اصل تتم آش بوده وتتماج آن نوعی رشته است که با خمیر گندم ساخته میشود و گاهی این خمیر را با دوغ یا کشک سازند و گاهی خمیر را با ارد گندم ساخته و سپس با کشک و یا سماق میخورند و گاهی سماق را در ساخت آش بکار برده و به آن آش سماق میگویند. ٔو گفته ٔ مولانا در مثنوی : 

 

نه چنان بازیست کو از شه گریخت 

سوی آن کمپیر کو می آرد بیخت 

تا که تتماجی پزد اولاد را 

دید آن باز خوش خوش زاد را. 

 

مشک خالی‌ و مُشک بریز؟

در زبان مادر یعنی‌ پارسی امثال و حکم بیشماری وجود دارد که همگی‌ نشان از قدرت و توان شگفت انگیز نیاکان پارسی از درک هستی‌ و بود و نبود دنیا و مافیا دارد. یکی‌ از این مثل‌ها را در مورد کسی که بخواهد هنر نداشته و یا کار انجام نداده را برخ دیگران بکشد و بدین ترتیب سود و منفعتی ببرد، می‌گویند: مشک خالی‌ و مُشک بریز؟(مدل امروزه اش میگوید: جیب خالی‌ و پُز عالی‌؟)

از گذشته‌های کهن در ایران رسم بود، وقتی‌ مسافری از سفر بازمیگشت دوستان و آشنایان به پیشواز رفته و بر سر راه او مُشک میفشاندند تا بدین ترتیب نشان دهند که این عطر وجود مسافر است که از راه رسیده است.

داستان این مثل برمیگردد به این رسم کهن در ایران و دوران خان و خان بازی قاجار ها. در آنزمان هنوز این رسم وجود داشت ولی‌ به سبب فقیر شدن مردم (قاجار‌ها دست نشانده انگلیس و فرانسه بودند و کشور اشغال بود و ثروت‌های ایران به انگلیس و فرانسه برده میشد و در آخر هم با دسیسه و بربرمنشی انگلیس و فرانسه و توسط همین خاندان ننگین کشور تجزیه گشت و ایران به ده‌ها کشور تجزیه گشت.) مختص خان‌ها گشته بود و هر خانی که از سفر بازمیگشت به نسبت نفوذ و شخصیتی که داشت خویشان و آشنایان و اهالی که بدور کاخ او میزیستند، هرکدام از محل اقامت خود مشکی تهیه می کردند و آن را پر از مُشک میکردند و به پیشواز خان میرفتند و سر راه خان را تا کاخش را با مُشک معطر میساختند. البته هرچه تعداد افراد مشک بدوش‌ها بیشتر بود و راه بیشتر‌ی مُشک پاچی میشد براهمیت و شخصیت خان افزوده میشد. مثلاٌ میگفتند: این همان خانی است که جلو راهش دو فرش سنگ (فرسنگ) مُشک میپاچند!

از قضا یکمرتبه که یکی از خان‌های اسم و رسم دار از سفر بازمیگشت، یکی از آشنایان او که مجبور بود حتما مشکی تهیه کند و به پیشواز برود، با خودش فکر کرد که خان از آندست خان‌هایی‌ نیست که دورو برش خالی باشد و حتما چند تنی برای مُشک پاچی به پیشواز او میروند. پس چه بهتر من مشکم را از آب پرکنم و ببرم، و بدین ترتیب در خرید مُشک گرانبها صرف جویی کرده باشم.
همینکار را هم کرد و مشک خود را در خانه از آب پر کرد و گلوی مشک را محکم بست و براه افتاد تا بمحل مشک بدوشان رسید. و منتظر موقعیت شد تا مشک پر از آب را لابلای مُشکهایی‌ که پاچیده میشد خالی‌ کند.
کاروان خان با ‌علم و کتل از راه رسید. خدمه و مردمی که برای او کار میکردند هلهله کنان به پیشواز رفته و اطرافیان و فامیل نزدیک مشک‌ها را جلو برده و و هرکدام با مشکهای خود دست خان را بوسیدند. و سپس نوبت آن رسید که هر کدام مشک خود را باز کرده و مُشک فشانی کند. در اینوقت آنکسی‌ که مشک پر از آب بدوش داشت با سرو صدای زیاد خود را میان مشکیان انداخت و -مُشک بریز، مُشک بریز- گویان به تقلا افتاد. ولی‌ گلوی مشک را باز نکرد و منتظرشد تا مشک بدوش بغل دستی‌ سرِ مشک خود را باز کند تا بدین ترتیب مشتش باز نشود و رسوا نگردد. هرچه بیشتر انتظار کشید کمتر به نتیجه رسید و این انتظار طولانی شد تا اینکه از رفیقش پرسید: چرا سر مشکت را باز نمی کنی؟ آن طرف گفت: راستش را بخواهی میترسم رسوا شوم چون مشک من عوض مُشک از آب پر است. قربانت گردم اول تو سر مشکت را بازکن و نگذار آبرویم پیش خان بریزد و مرا پیش او روسیاه نکن. بیچاره آن مرد که مشکش را به امید دیگران از آب پر کرده بود گفت: رفیق حقیقت را بخواهی مشک من هم پر از آب است و از مُشک خبری نیست و باید فکری کرد که رسوا نشویم. تقلا بیشتر شد و از هرسو صدای "بریز مُشک، بریز مُشک" بلند بود. اما حتی یک قطره مُشک هم از مشکی سرازیر نشد که نشد. تا اینکه معلوم شد همه مشکیان در خانه خود همان فکر را کرده اند که باید مشکشان را عوض مُشک از آب پرکنند و خرج مُشک را به زخم دیگری بزنند.
از آنطرف خان هرچه انتظار کشید دید سرمشکی باز نشد و مُشکی هم پاچیده نشد و عطری هم در فضا پخش نشد" و باد" ورود خان را اعلام نساخت. با ناراحتی پرسید: پس چرا مشکیان کارخودشان را شروع نمی کنند؟ ملتزمین رکاب آقا پرسان پرسان رفتند و برگشتند و به آقا خبر دادند که مشکها عوض مُشک از آب پراست. و مثل اینکه خبری از مُشک نیست و بقیه راه را بایستی مُشک پاچی نشده برویم. آقا وقتی ماجرا را فهمید با ناراحتی مرتب میگفت : مشک خالی و مُشک بریز ، مشک خالی و مُشک بریز؟

گچ بری هنر اصیل ایرانی‌

آش

ایران را با عنوان کشور مادر در دنیا میشناسند. ایران را همچنین با عنوان کشور گلها, کشور پرندگان , کشور شاهان, کشور هنر, کشور معماری, کشور شاعران و نویسندگان , کشور شعر و ادبیات, کشور علم و اختراع و کشور خوراک و آشپزی و پخت و پز نیز مینامند. فرهنگ خوراک ایرانی آنچنان غنی است که تنها ۴۸۰ نوع پخت آش در آن وجود دارد .در زیر تعریف آش و نام تعدادی از انواع آشها که از دیرباز در ایران پخت میشده و میشود لیست شده است.
آش : آنچه پزند از خوراک . خوراک رقیق آشامیدنی .

رزق تن پاک همه باطل و ناچیز شود
گر نیاید پدر تاش تکین بر دم آش .
ناصرخسرو.

این آشها را خردمندان فرشتگان از سرای بهشت دست به دست کرده اند و این آشها را می فرستند و دو تن فرشته برهر خوان ایستاده اند و محافظت می کنند. (کتاب معارف). 
و از تو هم بخورند از کژدم و مار و پرنده و بر آش جهان ترا نواله کنند. (کتاب المعارف ).

تا تو در بند قلیه و نانی
کی رسی در بهشت رحمانی
خوردن اینجا روا نمیدارند
در بهشت آش و سفره کی آرند
در بهشت ار خوری جو و گندم
هم ّ آدم کنی پی خود گم .
اوحدی .

هرچه در وجه آش و نان تو نیست
بفشان و بده که آن تو نیست .
اوحدی .

طعامی خاص که باقسام پزند روان و با برنج و غالباً با سبزی و حبوب و دانه ها و ترشی ها و چاشنی ها. و این همان ابا و با و وا باشد :
نه همچو دیگ سیه رو شوم ز بهر شکم
نه دست کفچه کنم از برای کاسه ٔ آش .
پور یمین .

مطبخی را دی طلب کردم که بغرائی پزد
تا شود زآن آش کار ما و مهمان ساخته .
کاتبی ترشیزی .

چگونگی‌ تولید کلوچه‌های فومن

اکثر شیرینی‌‌های سنتی ایران در اروپا و کشور‌های عربی‌ و ترکیه به نام آنها پخت و در دنیا پخش میشود. فرانسه پرچم دار این چپاول است تا جایی‌ که حتی گز و لطیفه تبریزی که منحصر ایران است، به نام فرانسوی‌ها در دنیا معروف شده است.

در ضمن در فیلم، عمدا مجسمه یک خائن به ایران را که قصد تجزیه شمال ایران را داشت در وسط میدانی در شهر بنمایش میگذارند تا نشان داده شود که ایرانی‌ چقدر در خواب است. ملتی که تحت اشغال بیگانگان و اجانب، برای دشمنان کشور و هویتش ارزش قائل است و نه دانشمندان، نخبگان، قهرمانان و نیاکان واقعیش!

قدر زر زرگر شناسد, قدر گوهر، گوهری

 روسها میدانند که زبان و ادبیات پارسی تا چه حد ارزشمند، پر مفهوم و زیباست.

درحالیکه دانشکده زبان و ادبیات پارسی در داخل کشور اشغال شده ایران تعطیل گشته، و پادو‌های توسری خورده و حقیر انگلیس سعی‌ در جا انداختن زبان ناقص زمان بربریت بشر، و صحرا نشینان عرب، را بجای بزرگترین، قدیمی‌ترین، با ‌‌ارزشترین، گستردهترین، زندهترین و مادر تمامی زبان‌های با ارزش دنیا یعنی‌ پارسی را دارند، روس‌ها المپیاد زبان و ادبیات پارسی را برگزار میکنند!!!
مرگ بر انگلیس و نوکر‌های ترک و عرب آخوندش.

برگزاری یازدهمین المپیاد زبان و ادبیات پارسی در روسیه:
این مراسم با حضور ابوالقاضی اف، «رئیس انستیتو کشورهای آسیا و آفریقای دانشگاه دولتی مسکو»؛ ولادیمیر ایوانوف، «رئیس کرسی زبان پارسی انستیتو»؛ طباطبایی، «سرپرست رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی در مسكو» و مهدی سنایی، «سفیر جمهوری اسلامی در روسیه» برگزار شد.
همزمان با برگزاری یازدهمین المپیاد زبان و ادبیات پارسی‌ در روسیه، پیام رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات خطاب به دانشجویان و شاغلان جهت آموختن این زبان به صورت روزافزون قرائت شد.
در ابتدای این مراسم، رئیس انستیتو کشورهای آسیا و آفریقای دانشگاه دولتی مسکو به حمایت مستمر از آموزش زبان پارسی اشاره و برگزاری یازدهمین دوره از المپیاد زبان و ادبیات پارسی را توفیقی دیگر برای انستیتو فوق‌الذكر دانست.
توجه روزافزون به زبان پارسی در روسیه
سفیر جمهوری اسلامی در روسیه اقبال و توجه روزافزون به زبان و ادبیات پارسی در روسیه را نشانه‌ای از گسترش مناسبات دو کشور در همه ابعاد عنوان و به سعی و تلاش انستیتو آسیا آفریقا و رایزنی فرهنگی ایران در مسکو در راستای تقویت این امر به ویژه تداوم المپیاد زبان و ادبیات پارسی در روسیه اشاره كرد.
وی گسترش کمی و کیفی دوره‌های دانش‌افزایی و توجه بیشتر به وضعیت آموزش زبان پارسی در مناطق و استان‌ها را از دغدغه‌های سفارت و رایزنی دانست و افزود: امید است تا با برگزاری دوره‌های دانش‌افزایی ویژه دانشگاه‌های روسیه، بتوان گام‌هایی موثر در ارتقای دانش دانشجویان شهرستانی برداشته شود.

طنازی عارفانه زنان هنرمند ایرانی‌، متاسفانه به عمد و یا سهو، کیفیت فیلمبرداری بسیار ناچیز است.

فلافل خوراک بومی خوزستان

مواد لازم:
نخود خیس شده =۲۵۰ گرم
پیاز =یك عدد بزرگ
سیر= ۳ حبه
رب گوجه فرنگی =یك قاشق مربا خوری
سیب زمینی آب پز =۱ عدد كوچك
ادویه كار ی=۲ قاشق چایخوری
فلفل و نمك و زردچوبه= به میزان دلخواه

طرز تهیه:
ابتدا نخود را به همراه پیاز و سیر چرخ كرده (نخود چرخ شده باید كمی زبر باشد) سپس سیب زمینی رنده شده و رب گوجه و تمام مواد باقیمانده را به مایه نخود اضافه نموده و خوب ورز میدهیم . لازم بذكر است قبل از سرخ كردن فلافل مقداری كمی آب اضافه كرده تا مایه نسبتاٌ نرمتر شود با این كار فلافل ترد خواهد شد.
نكات مهم :
۱- هیچوقت به مایه فلافل تخم مرغ اضافه نكنید زیرا طعم واقعی فلافل را از بین میبرد و مانند كتلت خواهد شد .
۲- برای خوشمزه تر شدن فلافل از فلفل به میزان بیشتری استفاده شود .
۳- میتوان بجای رب گوجه از یك عدد گوجه فرنگی رنده شده استفاده كرد .
۴- برای سرخ كردن از ظرف كوچك و گود استفاده شود برای صرفه جویی در روغن و سرعت پخت و شعله اگر كم باشد فلافل شما نیز مغز پخت خواهد شد .
دستور پخت سس فلافل
یك عدد سیب زمینی آب پز و له شده را با ومقداری رب گوجه و فلفل و نمك در آب حل كرده و مواد را میپزیم تا مایه نسبتاٌ غلیظی بدست آید . این دستور پخت فلافل خوزستان است حتماٌ امتحان كنید.

رقص با غزل اول دیوانِ مولانا توسط آگنس رقصنده سوئدی.... رقص زیبای عرفانی ایرانی

مردم ایران در فصل گرما و تابستان تا میتوانند هندوانه بخورند، هیچ چیزی مثل هندوانه بدن را خنک نمیکند، و برای مبارزه با گرما موثر نیست، اگر هندوانه خنک باشد که اثرش دو برابر میشود. گرمک هم بهترین دارو برای پاک کردن رسوبات آب از کلیه هاست.

یکی‌ از یکی‌ سالارتر

"دیوید بکهام باعث شد که دخترها فوتبال نگاه کنن،
کریستیانو رونالدو باعث می شه دخترها هنوزم فوتبال نگاه کنن،
و علیرضا حقیقی باعث می شه دخترها بازیهای ایرانو ببینن!"
منبع: صفحه فیسبوک پ نه پ

زیباترین لباس جشنواره کن، یک لباس ایرانی‌ با قدمتی بیش از ۱۸۰ سال است.

ایسنا می‌نویسد:
مرسوم است هنرمندان حاضر در جشنواره‌های فیلم، لباس‌های ویژه‌ی شرکت در این مراسم را که توسط مشهورترین طراحان مد و لباس آماده شده‌، به تن کنند؛‌ اما هنرمند ارزشمند کشورمان خانم «لیلا حاتمی‌» در کن ۲۰۱۴ با یک سنت‌شکنی، لباسی را پوشید که حدود ۱۸۰ سال قدمت دارد و نمونه‌ای بارز از هنر سنتی ایران، یعنی «نقده‌دوزی» است.

طرح و هنرمند ارزشمند دیگر کشورمان خانم مهرنوش شاه‌حسینی ایده‌ی استفاده از این لباس تاریخی را به خانم لیلا حاتمی داد. او آرشیتکتی است که از سال ۱۳۷۴ داشته‌های معماری‌اش را به طراحی لباس وارد کرد و سرانجام از سال ۱۳۸۴ به‌شکل مستمر به طراحی لباس پرداخت و بیشتر با نام «سُها دیزاین» شناخته می‌شود.

خانم شاه‌حسینی در شرح ماجرای انتخاب این لباس گفت: وقتی خبر انتخاب «لیلا حاتمی» برای داوری جشنواره‌ی فیلم کن منتشر شد، او با من تماس گرفت تا درباره‌ی لباس هم‌فکری کنیم. ما ۱۴ روز بیشتر تا آغاز مراسم فرصت نداشتیم. خانم حاتمی گفت، پیشنهادهایی را از خارج ایران برای طراحی و تهیه‌ی لباس گرفته، اما تأکید و نظر اصلی‌اش، انتخاب لباسی متناسب با فرهنگ ایرانی و همراه با حجاب و پوشیده بود.

ایرانی‌‌ها در فصل گرما چه میخورند و چه مینوشند؟

نقشه آسیای مرکزی و یا ایران بزرگ
PersianCultureS-PersianEmpire560 B.C

کشور ایران به عنوان کشور مادر دنیا، دارای فرهنگی‌ بس غنی است که شرح یک روز آن به ساعت‌ها پژوهش و سپس تعریف و تفصیل و تجزیه و تحلیل احتیاج دارد. و متاسفانه حکومت ایرانی‌ بر سر کار نیست که بتوان فرهنگ ایرانی‌ را به طور صحیح و در سطحی گسترده از اعماق پنهانکاری‌ها بیرون کشید. فرهنگ ایران آنچنان غنی است که از روی آن تا کنون ده‌ها کشور کپی، و یا گوشه‌هایی‌ از آن را مال خود کرده و صاحب فرهنگ شده و خود را مطرح کرده‌اند.

فرهنگ خوراک ایران یکی‌ از عجایب دنیاست که در درون خود علم گسترده و شگفت انگیزی را دارد. خوراک‌های ایرانی‌ علاوه بر اینکه دنیای از مزه را به همراه خود دارند، جنبه دارویی آنها نیز شگفت انگیز است. مثلا خوراک‌هایی‌ که با عنوان خورش در ایران از دیر باز تهیه میشده، تنها جنبه خوراکی نداشته، بلکه به عنوان دارو نیز مورد استفاده است، و بر اساس اعتدال برای بدن نسخه پیچی‌ شده است. مثلا خورش معروف ایران ، قورمه سبزی را درنظر بگیریم، بجز خواص سبزیجاتی که در این خورش بکار میرود و منابع سرشاری از ویتامین و مواد معدنی لازم برای بدن را در خود دارد، ترکیب لوبیای قرمز و گوشت، از هر دارویی برای از بین بردن انگل‌های مضر روده موثرتر است. و اینکه نیاکان خردمند ما تا چه حد در علم پزشکی‌ و دارو شناسی‌ و بیماری شناسی‌ استاد بودند، که توسط تهیه خورش و خوردنی روزانه سلامتی را برای بدن خود تجویز میکردند، شگفت انگیز است.

و ایرانی‌‌ها در هر فصلی، خوراک و نوشیدنی و خوردنی مخصوص آن فصل را دارند که این نیز در دنیا منحصر بفرد و فقط مخصوص ایرانی‌ هاست. و نشان دهنده آن است که نیاکان خردمند ایرانی‌ ما، تا چه حد با طبیعت همراهی میکردند، و معتقد بودند که بدن آدمی‌ با تغییرات طبیعت میبایستی سازگاری داشته و انعطاف پذیر باشد. یک پارس هیچ گاه در تابستان پرتقال نمیخورده و یا در فصل زمستان شربت آلبالو مصرف نمی‌کرده است، چرا که محیط و اثرات آن بر روی بدن را میشناخته، و به آن نه تنها احترام میگذاشته است بلکه آنرا رعایت نیز می‌کرده، علمی‌ که در غرب هنوز که هنوز است، با همه ادعا یشان ازش بیخبرند. هر چند به تازگی این فرهنگ ایرانی‌ نیز در دنیا دارد جا می‌افتد و مردم کشور‌های مختلف نیز کم کم یاد میگیرند که برای هر فصلی خوراک مخصوص به آن فصل را بخورند. در نوشتار زیر سعی‌ شده تعدادی از نوشیدنی‌ها و خوراکی‌هایی‌ که ایرانی‌‌ها در فصل گرم استفاده میکنند آورده شود، این نوشتار کامل نیست و امیدوارم که دیگر ایرانی‌ ها، در تهیه و گسترش فرهنگ ایران دستی‌ داده و بر زنده نگاه داشتن آن بکوشند.

نمونه‌ای دیگر از ویدئو ساخته شده برای آهنگ «Happy»، اثر «Pharrell Williams»، که در ایران توسط هممیهنانمان ساخته شده است

جشنواره گل غلتان نوزاد در دامغان

رئیس اداره میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری شهرستان دامغان از برگزاری هفتمین جشنواره گل غلتان نوزاد در شهر امیریه دامغان خبر داد.

به گزارش (ایسنا)، «معصومه داودیان» اظهار کرد: این جشنواره از روز چهارشنبه هفدهم اردیبهشت ماه تا جمعه نوزدهم اردیبهشت ماه برگزار می‌شود.

وی با بیان اینکه آیین گل غلتان اولین اثر معنوی استان سمنان است که در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده ، گفت: امسال، هفتمین جشنواره گل غلتان نوزاد با اجرای برنامه‌های متنوع و به ویژه مطهر کردن نوزادان با گل‌های سرخ و معطر معروف ایرانی‌ برگزار می‌شود.

داودیان هدف از برگزاری این جشنواره را احیاء آداب و سنن قدیمی، نهادینه کردن این آیین، ایجاد فضایی شاد و سالم برای عموم جامعه و جذب گردشگر و رونق اقتصادی منطقه عنوان کرد.

وی برپایی نمایشگاه صنایع‌دستی، اجرای موسیقی سنتی و محلی، اجرای سمنوپزان، برپایی کارگاه کرباس‌بافی، برگزاری جشنواره بازی‌های بومی و محلی و مسابقه چوگان بین دو تیم امیریه و فولادمحله و رصد ستارگان را از برنامه‌های روز نخست برگزاری این جشنواره اعلام کرد. ( برگشتیم به زمان قاجار‌های ضدّ ایرانی‌ و مامور نابود سازی ایران و نوکران مخلص انگلیس، انگار نه انگار در دنیا انقلابی‌ در زمین تکنولوژی رخ داده، در ایران هنوز دنبال قالی بافی، کرباس بافی‌ با چرخ ریسندگی که با دست میچرخد هستند! مرگ بر آخوند، پان عرب و پان ترک نوکر انگلیس اشغالگر ایران که جلو هر نوع پیشرفت ایرانی‌‌ها را می‌گیرد و نابغه کشی، مثله کردن هنرمندان و بزرگان این کشور در صدر لیست اهدافش قرار دارد)

وی گفت: اجرای مراسم گل چینان به شیوه سنتی همراه با اجرای موسیقی محلی، چوب بازی، قرائت سلام و صلوات ( تو روح پدر هر چی‌ ال محمد سگ .... ) ، پاک کردن گل، روایی خوانی و ...، بازدید از جاذبه‌های گردشگری شامل منطقه انگورستانی و کویر حاج علی قلی و رصد ستارگان از جمله برنامه‌های روز دوم جشنواره گل غلتان نوزاد است.

در کشوری که تحت اشغال بیگانه است، مردن و مرده ارزش بیشتری از زندگی‌ و زندگان دارد.... پس بمیرید بمیرید از این ننگ بمیرید که این کمترین سزای حماقت است

خبرگزاری اجنبی ایسنا در رابطه با رحلت زنده یاد لطفی‌ می‌نویسد:
می‌گویند خاک سرد است و مرده زود فراموش می‌شود. حالا که محمدرضا لطفی به‌قول معروف زیر تلی از خاک آرام گرفته است، این پرسش مجال بیشتری برای طرح می‌یابد که: چرا

لطفی این سال‌ها از هم‌نسلانش دور بود؟

چراغ کلاس درس میرزاعبدالله امروز خاموش است. کلاس درسی‌ که لطفی سال‌ها در آن شاگردان زیادی را تربیت کرد. سال‌هایی که از دیگر استادان موسیقی فاصله گرفته بود و به تنهایی فعالیت هنری می‌کرد. وقتی لطفی پس از نزدیک به دو دهه مهاجرت به ایران بازگشت، اتفاقی بود که خیلی‌ از علاقه‌مندان موسیقی سنتی ایران سال‌ها تصور داشتند در صورت وقوع، یک رویداد مبارک و تاثیرگذار در این حوزه محسوب خواهد شد؛ اتفاقی که می‌توان گفت هیچ‌گاه رنگ واقعیت به خود نگرفت.

لاله‌ گًل ملی‌ ایرانیان

گل لاله سرده‌ای از تیرهٔ سوسنیان است که در حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ گونه دارد. محل اصلی رویش لالهٔ خودرو در آسیای مرکزی و یا ایران بزرگ است . این گل در ایران و قسمت‌های جدا شده از ایران بزرگ مانند افغانستان ، ترکیه، تاجیکستان ، قسمتی از غرب سوریه، سواحل دریاچه آرال، دریاچه خزر و دریای سیاه، یونان، ایتالیا، اسپانیا و سواحل دریای مدیترانه در شمال آفریقا بصورت خودرو یافت می‌شود. در ایران و فرهنگ و تمدن اصیل ایرانی‌ گًل لاله مقام و منزلت و نفوذ عمیقی دارد. ۱۹ گونه از گونه‌های لاله از ایران گزارش شده‌است. از لحاظ گیاه‌شناسی لاله به دو گروه بزرگ پرورشی و خودرو تقسیم می‌شود. لاله‌های پرورشی دارای گل‌های بزرگ، جام گل بزرگ‌تر و تنوع رنگی بیشتری نسبت به گل‌های خودرو هستند. لاله‌ها بطورکلی در چهار طبقهٔ کلیِ زود گل‌دهنده، میان‌رس، دیر گل‌دهنده و گونه‌ها قرار می‌گیرند. از سال ۱۹۸۱ تقسیم‌بندی گل‌های لاله توسط انجمن سلطنتی پیاز لاله هلند آغاز شد و لاله‌ها بر اساس شکل گیاه و شکل و زمان باز شدن گل به ۱۵ گروه تقسیم شدند. از طریق درآوردن پیاز بوته اصلی از خاک و جدا کردن پیازچه‌های نوچه اطراف پیاز مادری و کاشت بذر کاملاً تازهٔ ارقام جدید تکثیر و ازدیاد می‌شوند. در حال حاضر از نظر تولید و صادرات پیاز و گل شاخه‌ای لاله، هلند در جایگاه نخست در بین کشورهای جهان جای دارد. لاله گل ملی کشورمان ایران، افغانستان، هلند، مجارستان و بلژیک به شمار می‌آید. 

زمانی‌ هلندی‌ها ادعا کرده بودند که برای بردن یک پیاز لاله از ایران مجبور شده‌اند ، یک کارخانه آبجو سازی به ایرانی‌‌ها بدهند، ادعایی که از بس خنده داره بیشتر به جوک میماند، چرا که اولا ایران به لطف آخوند‌ها ۵۰۰ سال است که به کشور بی‌ در و پیکری تبدیل شده و صاحب ندارد، و مردم ایران را جوری تربیت کرده‌اند که به تنها چیزی که فکر نمیکنند نگاهداری ارزشهای واقعی‌ و اصیل‌شان است و با استفاده از همین نقطه ضعف ایرانی‌‌ها تقریبا ۵۰۰ سال است که ‌اروپایی‌ها در حال چپاول کردن تاریخ، فرهنگ، هنر، دانش و عادات و رسم و رسوم آن هستند و گًل‌ها و درختان بینظیر ایرانی‌ که دیگر جای خود دارد، و هر چه خواسته اند نه تنها برده بلکه با وقاحت به نام خود نیز ثبت کرده‌اند، و به این کار‌ها هم بسنده نکرده و آنچه که در ایران باقی‌ مانده نیز از بین برده اند تا جای که چیزی برای خود ما باقی‌ نماند، و آنچه را هم که نتوانسته اند... به اسلام و عرب و ترک نسبت داده‌اند تا سرنخ دزدی‌هایشان پیدا نشود، دوم اینکه بر طبق اسناد تاریخی‌ و آثار باستانی به دست آمده، آبجو سازی و کارکاه و ابزار این کار نیز متعلق به ایرانی‌ هاست و این ‌اروپایی‌ها هستند که زیر فرهنگ ایران قرار دارند و از صدقه سر نیاکان دانشمند ما آباد شده‌اند. این را ما میدانیم، آنها هم میدانند، این وسط هم هر کس حرف دیگری بزند، خریّت و ناآگاهی خود را ثابت کرده است. 

صدای روسیه می‌نویسد : اواخر ماه آوریل در جمهوری کالمیکیا واقع در جنوب روسیه ، می توان پدیده ی منحصر به فردی را دید ، لاله‌های دشتی رنگارنگ...

سرانجام ایران بعد از حکومت آخوند ها.....!

ایران که قلب امپراتوری عظیم پارس هاست و آنچنان حاصلخیز و ثروتمند است که نمونه ش در دنیا وجود ندارد. مرگ بر آخوند و بیغیرتی که ایران را دچار چنین سرنوشتی خواهد کرد.

اگر آخوند‌های جانی و ضّد ایرانی‌ نبودند، متوسط سنّ در بین ایرانی‌‌ها دست کم ۱۰۰ سال بود

مسن‌ترین شهروند ساکن کشورمان در استان کُردستان و شهر بانه زندگی می‌کند.

یک بانوی کهن سال کُرد به نام شمسه امینی که در دوازدهم آبان‌ماه ١٢٤٦ هجری خورشیدی در بخش «نمشیر» شهرستان بانه متولد گردیده، «سالمندترین ایرانی» لقب گرفت.

این خانم کُردستانی در حال حاضر ١٤٧ سال سن دارد و سه قرن( ١٨، ١٩ و ٢٠) زندگی کرده است.

نان برنجی کرمانشاهی یکی‌ از خوشمزه‌ترین شیرینی‌‌های دنیا ... سوغاتی هزاران ساله از ایرانی‌‌ترین ایرانی‌ ها، کسانی‌ که فردوسی‌ کبیر آنان را ستوده

خرید سوغاتی‌های یک شهر یکی از جذاب‌ترین و لذت بخش‌ترین کارهایی است که مسافرین و بخصوص مسافرین نوروزی برای آن حسابی وقت می‌گذارند و اگر این سوغاتی شیرینی باشد و آن هم از جنس نان برنجی که دیگر هیچ...

اگر کرمانشاهی باشی و به دیار دیگری بروی و با مردمانی روبرو شوی که از این شیرینی‌های کوچک و خوشمزه خورده باشند و بگویی کرمانشاهی هستی اولین درخواستشان از تو نان برنجی خواهد بود و اگر کرمانشاهی باشند، که بدون نان برنجی اصلا جرأت دیدارشان را نداری..

رنگ و لعاب و مزه نان برنجی عجیب در دل کرمانشاهی‌ها و همه کسانی که یکبار خوردن آن را تجربه کرده‌اند، جا خوش کرده است و از عطر و طعم و رایحه نان برنجی‌هایی که با روغن معروف کرمانشاهی پخته می‌شوند، هرچقدر هم بگوییم خوردن آن چیز دیگری است و هرکسی تنها با خوردن آن‌ها مزه‌اش تا همیشه زیر زبانش می‌ماند و با شنیدن اسم کرمانشاه و کرمانشاهی هوای خوردن این نان برنجی‌های خوشمزه به سرش می‌زند.