‏نمایش پست‌ها با برچسب چهار شنبه سوری. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب چهار شنبه سوری. نمایش همه پست‌ها

۲۲.۱۲.۰۲

یکی جشن کرد آن شب و باده خْوَرد



هوشنگ نام پسر سیامک و نام فرزند چهارم كيومرث(آدم) است که یکی از سلاطین پیشدادی بود. هوشنگ شاه آتش را كشف كرد و به بخاطر اين كشف عظيم دستور داد روزها جشن و سرور برگزار كردند. (چهار شنبه سورى احتمالا به مناسبت كشف آتش جشن گرفته ميشود. )

سپس توسط آتش، آهن را از سنگها جدا ساخت و ابزار و اسباب كشاورزى را اختراع كرد. شهر و كاخها و بناهاى عظيم نهاد و ابزار جنگ مانند شمشير و سپر و خنجر ساخت تا آدميان را از آزار شياطين دور گردانید. در تورات او را ارفخشدبن سام ناميده و پیغمبر ميدانند. کتاب جاویدان خرد به نام خرد جاودان اشتهار دارد و به آن لوح محفوظ هم ميگويند واز هوشنگ شاه به یادگار مانده است.

هوشنگ دومین پادشاه پیشدادی پور سیامک پور كيومرث بوده و بعضی نسبت او را چنین تحقیق کرده اند: هوشنگ پور فرداد پور سیامک پور میشی پور كيومرث. وی بعد از كيومرث پادشاه شد و از دماوند که اولين شهر روى زمين است و آنرا كيومرث بنا نهاده است، به پارس رفته و در استخر آرامگاه گزید. بنابراین شهر استخر را زمین يا بوم شاه نام نهادند. او پادشاهی دانا و بینا و یزدان ستای و عادل بوده و او را پارسیان پیغمبر بزرگ شمارند و گویند بر وی کتاب آسمانی نازل شده و آن مشتمل بر سی وهشت آیه بوده و ساسان پنجم بعد از او آن را ترجمه کرده و داخل کتب پیغمبران بعد از مه آباد و دساتیر اینک حاضر است و مجمع آن نامها است. و گویند پارس نام پسری داشته که زبان پارسى ملک پارس منسوب بدو است. تصرفات و اختراعات بسیار از او نوشته اند و کلمات حکمت از او نقل کرده اند و شهر شوش و آروپه را از بناهای او دانسته اند. از هنگام وفات كيومرث تا هوشنگ دویست وبیست وسه سال فاصله بوده و او پانصد سال عمر نموده و کتاب خرد جاودان (لوح محفوظ) از تألیفات او است که در حکمت عملی نگاشته است. گنجور پور اسفندیار که از سلاطین جم است آن را از پارسى پهلوى به زبان متداول ترجمه نموده، است. و آن کتاب را هوشنگ شاه برای پند و اندرز پسر خود و ملوک آینده پارس مرقوم نموده بود و در تواریخ آن ثبت است. هوشنگ شاه كتب متعدد نوشته است. انوشیروان عادل، كتاب خرد جاویدان را در جوف شکم آهویی زرین نهاده در ایوان خود قرار داده بود. مدت پادشاهی او را چهل سال گفته اند.

۲۵.۱۲.۹۴

چهارشنبه سوری شاد و فرخنده باد


شاد باش جشن باستانی سه شنبه آخر سال، چهارشنبه سوری، خدمت ملت بزرگ ایران...... 
 
 یادم میاد نزدیك چهارشنبه سوری بچه‌های محله یا همكلاسیها برای جمع كردن بوته‌های گون(به فتح بخوانید) گروه تشكیل می دادند.در روز قبل یا بعد از ظهر چهارشنبه سوری یك عدد نی بزرگ(قمیش) را برمی داشتیم وبه طرف كوههای قسمت شمال جیرنده می رفتیم.تا جایی كه می تونستیم بوته گون می كندیم وبه همان نی بزرگ آویزان می كردیم وبا مشاركت گروهی به خانه می آوردیم.

غروب چهارشنبه سوری گونها را بصورت ردیف در كوچه یا حیاط گذاشته وآتش می زدیم وهمه به نوبت از روی آن می پریدیم.مادران ومادر بزرگان مشعلهای كوچكی درست می كردند وآن را در سوراخ دیوارها ودر كنار درها قرار می دادند . بچه‌های بزرگتر با پارچه مشعل درست كردن وبا بستن مفتول یا طناب(ترنه) ،آن را می چرخاندن وبا ریختن گوگرد كبریت در پیچ چراغ خوراك پزی ودسته ریش تراش ترقه بازی میكردن.این مراسم با آجیل گرم و شیرینی و چایی و شربت و قاشق زنی‌ و فال گوش ایستادن همراه بود .شام چهارشنبه سوری معمولا ماهی بود.وبا خوردن شام ومیوه‌های فصل همه به امید آغاز سال نو برای خانه تكانی ، تحویل سال ، گرفتن عیدی ، تخم مرغ رنگی‌ بازی ، بردن بره به خانه اقوام برای گرفتن عیدی و...به خواب می رفتیم.
منبع: اینترنت