نمایش پستها با برچسب خاندان پر افتخار پهلوی. نمایش همه پستها
نمایش پستها با برچسب خاندان پر افتخار پهلوی. نمایش همه پستها
۹.۳.۰۱
۲۴.۱۲.۹۹
مادرنزاید چون رضا شاهی دیگر
۶.۵.۹۸
مرد نیکو نام نمیرد هرگز
مرده آنست كه نامش به نكويی نبرند. به بهانه سالگرد درگذشت محمدرضا شاه پهلوی شاه فقید و وطنپرست ایران
امروزه و تنها پس از گذشت ۴۰ سال و به تن رفتن سالها حقارت و تو سریخوری و دربدری و بیخانمانی و کشتار و فقر و چپاول و عقبماندگی و کشت و کشتاری که غربیها بملت ایران تحمیل کردند، تازه پس از همه اینها، شاید تعداد کمی از ایرانیها فهمیده باشند، که زمان شاه فقید ایران که او بر کشور بزرگ ایران سلطنت میکرد، ایران تنها بهشت روی زمین بود که بیشتر از همه جای دنیا در آن دمکراسی و آزادی وجود داشت.
منتها جماعتی که جز خوشی چیزی ندیده، تحصیلی نکرده و ستمی ندیده، و بجای همه اینها فقط تبلیغات احمقانه غربیها را پذیرفته که خود را در نهایت بی همه چیزی گنده میکردند، و هر چه ایرانیها داشتند پست و خفیف میشمردند، سرنوشت و روزگاری بهتر از این تیره روزی که امروزه در ایران وجود دارد، را نمیتواند انتظار داشته باشد.
و ایرانی بازیخورده هم میپنداشت که آنچه دارد، هیچ است و میبایستی در کمال ناشایستگی، بیش از آن داشته باشد. و آزادی را در مرگ بر شاه گفتن میدید، و خوشبختی را در آلبانی شدن و فلسطینی بودن!
بحق که این جمله -خلایق هرچه لایق- شایسته مردمیست که از سه رکن اصلی که آدمی را میسازد، یعنی جان و خرد و تن، تنها تن را دارند و بس.
مقاله زیر در سایت خودنویس نوشته شده و ظاهرا نویسنده مقاله شاهی و سلطنت طلب هم نیست، چرا که در جاهایی، از تک حزبی و یا دیکتاتور بودن شاه فقید ایران، سخن به انصاف نبرده و یک طرفه و نسنجیده قضاوت کرده است، اما دلیل انتخاب مقاله ، این است که بعد از خواندن این نوشتار، یاد سخن سعدی کبیر افتادم که میفرماید : سعديا مرد نكونام نميرد هرگز... مرده آنست كه نامش به نكويی نبرند….
وقتی حتی دشمنان شاه فقید ایران برایش "خدا بیامرز" میگویند، یعنی او نمرده، بلکه تنها از فضای دنیوی ایران به عالم روحانی ایرانیها سفر کرده است، براستی «خدا بیامرزدش».
محمدرضا پهلوی (۴ آبان ۱۲۹۸ خورشیدی در تهران – ۵ مرداد ۱۳۵۹ خورشیدی در قاهره) معروف به محمدرضا شاه پهلوی، ملقب به شاهنشاه آریامهر بهمعنای خورشید آریاییان و بزرگ ارتشداران، دومین شاه سلسلهٔ پهلوی و واپسین پادشاه ایران (۲۵ شهریور ۱۳۲۰ – ۲۲ بهمن ۱۳۵۷) بود. وی حاصل ازدواج رضاشاه و تاجالملوک آیرملو بود.
خودنویس مینویسد:
«آن خدا بیامرز»؛ این جمله در واقع ترجمه «محمدرضا پهلوی» است. ۵ مرداد ماه، مصادف با سالگرد درگذشت تنها «شاه» در دنیاست چرا که فقط او «Shah» بود و هست.
نمی خواهم و نمی توانم در این چند خط نکات مثبت و منفی او را کنار یکدیگر بگذارم اما ذکر نکاتی در مورد او بی لطف هم نیست. کسانی که کمی سن و سال بیشتر دارند و این نوشته را میخوانند، شاید «آه» از نهادش بیرون بیاید و حسرت روزهای گذشته را بخورند و کسانی هم که کم سن و سال هستند و فرزندان انقلاب شاید از شاه، فقط نامی را شنیده باشند. نظرات موافق و مخالف در مورد او بسیار زیاد است و اتفاقاً این خود نشان میدهد که تا چه حد مرد تأثیرگذاری در ایران بوده است. بی شک، هیچکس نمی تواند تأثیرات او در کشور را نبیند و البته شرایط تک حزبی و حتی به نوعی خفقان سیاسی را هم قابل اغماض بداند.
بعضی امور البته اگر با امروز مقایسه شود، شرایط به طرز وحشتناکی متفاوت خواهد بود. از نرخ برابری ریال و دلار (۷۰ ریال = یک دلار آمریکا)، تا اخذ ۷ روزه ویزای آمریکا، تحصیل راحت در خارج از کشور و برگشت افتخار آمیز به ایران، وجود کارگر کره جنوبی و فیلیپینی (و البته مستخدم در خانه!) در دیارمان تا به تدریج وارد دنیای غرب شدن، پرداخت وام به فرانسه و در مقابل احداث مترو برای تهران، قدرت اول بی چون و چرای نظامی خاورمیانه بودن و بسیاری دیگر، همه و همه خدماتی بودند که نیاز ما را برای گفتن «خدا بیامرز» بیشتر میکند.
از طرف دیگر، شاه تنها در سال های آخر حکومت خود، متوجه شد که باید به تدریج بر روی پای ایرانی بایستد و هنگامی این کار را آغاز کرد که دیگر دیر شده بود و عدم وجود و توسعه ظرفیت های دموکراتیک، گریبان او را گرفت و البته فرح دیبا در کنار بسیاری از نویسندگان سیاسی معتقدند که کنفرانس «گوادلوپ» بیش از همه شرایط را بر او سخت کرد. خود او نیز در مصاحبههای آخرینش به نوعی از انگلیس و BBC به دلیل بزرگنمایی در سرکوب مردم انقلابی در سال ۵۷ گله کرد. البته من مطمئن هستم که ۹۹ درصد خوانندگان اگر «دیکتاتوری» و «توتالیسم» امروزی را با سال ۵۷ مقایسه کنند، تعداد "خدا بیامرزها" بیشتر خواهد شد.
بهر حال امسال مراسم سالگرد این رهبر تأثیرگذار در قاهره در مسجد الرفاعی و بر سر مزار او که به اصرار خانواده او «مزار موقت» است و باید پس از بهبودی اوضاع به ایران بازگردانده شود، برگزار شد. در این مراسم، فرح دیبا در یاد همسر خود سخنرانی کرد. محمد رضا شاه پهلوی، سی سال پیش در چنین روزی، یکسال و نیم پس از روی کار آمدن حکومت اسلامی در اثر شدت گرفتن بیماری پیشرفته سرطان و پس از چند عمل جراحی ناکام و در حالیکه جیمی کارتر، رئیس جمهوری وقت آمریکا رهبر وقت مصر را برای قبول نکردن پادشاه فقید ایران در خاک مصر زیر فشار گذاشته بود، درگذشت.
انور سادات که از دوستان صمیمی شاه محسوب میشد، فشارهای های کارتر را نپذیرفت. سادات خود چند ماه پس از مرگ شاه زنده بود و سپس توسط خالد اسلامبولی ، تروریست اسلامگرا و مزدور غرب در جریان یک رژه نظامی کشته شد. در همان روز روزنامهها تیتر زدند که «شاه مرد» و قاطبه مردم به شادمانی پرداختند و فقط یک ماه پس از آن، جنگ هشت ساله به ایران تحمیل شد و تعداد زیادی از هموطنان خود را از دست دادیم. جنگی که در سال هال حضور شاه، چندین بار لفظی و یا تؤام با اقدام نظامی در گرفت و در آخرین آن، به نقل از یک بازنشسته ارتش) فرمانده ارتش ایران در صبح روز شروع جنگ گفته بود «اعلیحضرت میل دارند نهار در بغداد چی میل کنند؟»
علاقهای ندارم که شما را وادار به گفتن «خدا بیامرز» کنم. شما خود تصمیم بگیرید.... اما من با تمام جنبهها میگویم: «خدا بیامرزدش».
یاد و نام این بزرگ مرد تاریخ ایران و میهن پرست واقعی ایرانی، همیشه جاودان و گرامی باد.
و ننگ و نفرت و مرگ و نیستی بر غربی جنایتکار و نوکران ترک و عرب و فلسطینی وحشی او.
۱.۳.۹۸
گوشههایی از تاریخ معاصر
حجت اسلام خامنه ای درحال کشیدن پیپ در کنار آیتالله بهشتی و رفسنجانی پیش از رسیدن به مقام! آیتالله عظما رهبر معظم ولایت فقیه!!!
اثر نقاشی از محمد مصدق سیاستمدار ایران.
نقاشی از رباعیات خیام
هنرمند مشهور ایرانی مرتضی کاتوزیان در حال کار: بنابر آمار رسمی نمایشگاه آثار او از پربیننده ترین نمایشگاههای هنر معاصر ایران است.
علی اسفندیاری مشهور به نیما یوشیج ( ۲۱ آبان ۱۲۷۴ خورشیدی - ۱۳ دی ۱۳۳۸) زاده در دهکده یوش استان مازندران شاعر معاصر ایرانی است. وی بنیانگذار شعر نواست.
سید محمدحسین بهجت تبریزی (۱۲۸۵-۱۳۶۷) متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت) شاعر ایرانی اهل آذربایجان.
فرامرز پایور، (۲۱ بهمن ۱۳۱۱ - ۱۸ آذر ۱۳۸۸) استاد برجستهٔ موسیقی ایرانی، آهنگساز و نوازنده سرشناس سنتور بود. وی یکی از تأثیرگذارترین چهرههای موسیقی ایرانی و بزرگترین پایهگذار گروهنوازی در موسیقی سنتی ایرانی بودهاست
مهدی بازرگان، نخست وزیر دولت موقت در دی ماه ۱۳۷۳ بعد از یک دوره بیماری در ژنو درگذشت. بازرگان را پس از درگذشت به ایران بازگرداندند.
آیتالله سید حسین کاظمینی بروجردی بخاطر اعتراضها ومخالفتهایش به نقض حقوق بشر و عقاید سکولار زندانی سیاسی طولانی مدت است. لازم به ذکر است که این بابا اگر واقعا مخالف بود تا بحال او را کشته بودند. این در حبس نگاه داشتنِ بظاهر مخالفان، مانند در آب نمک خواباندن برای روز مبادا است. مثلا اگر در به تخته خورد و آخوند رفتنی شد، هنوز مهرههایی برای نفوذ وجود داشته باشد.
استقبال از شهبانو فرح پهلوی توسط پرنسس بیاتریکس در فرودگاه آمستردام در سال ۱۳۴۱ جهت شرکت در مراسم جشن ۲۵مین سالگرد ازدواج خانواده سلطنت هلند.
محمد رضا شاه پهلوی آخرین شاهنشاه ایران و شهبانو فرح پهلوی در دیدار با ایندیرا گاندی. ایندیرا تنها دختر جواهرلعل نهرو بود که رهبری هند را بر عهده داشت. |
گنبد شگفت انگیز کاخ سنا معماری زمان شاهنشاه فقید ایران، محمد رضا شاه پهلوی. طراحی آن را حیدر غیائی انجام داد و پروژه توسط آقای رحمان صفایی انجام گرفت.
نقاشی مینیاتور از صحنه تسلیم کلید شهر قندهار به شاه جهان گورکانی. علی مردان خان فرمانروای قندهار به دربار صفوی وفادار بود.
شاهنشاه فقید ایران، محمد رضا شاه پهلوی، آخرین شاهنشاه ایران به همراه گوستف آدولف پادشاه سوئد - سال ۱۹۶۰ استکهلم پایتخت سوئد
شاهنشاه فقید ایران، محمد رضا شاه پهلوی، سخنرانی در مجلس - تهران ۱۱ اکتبر سال ۱۹۵۱
تهران- ۱۹۵۳ - محمد رضا شاه پهلوی به همراه الیزابت انگلستان.
۱۸.۱۱.۹۶
نعره هیچ شیری نمیتوانست پایههای ایران را فروریزد، کاری که رتها در سکوت کردند
بجای اینکه من میکوشیدم بمردم ایران بگویم که شما میتوانید بکمک شخصیت خود، قدرت خود و منابع مالی خویش، یک ملت درجه اول در جهان باشید، امروز به این مردم تلقین میشود که: شما ملتی فقیر و صغیر و مستضعف هستید و حق چنین بلند پروازیهایی را ندارید. برای تحقق این مطلب تمامی نیروگاهها را بستند، کارخانهها را ازکار انداختند، برنامههای عمرانی را متوقف کردند. زیرا اینها(غربیها و نوکران ترک و عرب آنها) میخواهند ایران کشوری فقیر باشد تا آسانتر بتوان بر آن حکومت کرد. کشوری که مردم سرزمینش، در عین ثروتمندی از گرسنگی بمیرند.
محمد رضا شاه پهلوی در مصاحبه با مجله اکتبر در مصر سال ۱۹۸۰
محمد رضا شاه پهلوی در مصاحبه با مجله اکتبر در مصر سال ۱۹۸۰
۲۵.۱۰.۹۶
به یاد جاودان مرد تاریخ ایران، محمد رضا شاه پهلوی، که ۳۹ سال پیش در چنین روزهایی با دلی آغشته بخون از میهن رخت بربست
تو فردا از ایران میروی و با خود فردای ایران را میبری، باشد که عبرت بشریت گردد.
۲۱.۱۰.۹۶
۵۰ سال پیش در چنین روزهایی
۵۰ سال پیش زمانی که مردم تمامی دنیا غرق در فلاکت، گرسنگی و فقر، اسارت و درماندگی، بیکاری و اعتراضات سراسری، ترور و جنگ بودند، ایرانیان به لطف کارآمدی محمد رضا شاه پهلوی، شاهنشاه ایران زمین، در کنار دریاها کباب ازن برون میخوردند و با آهنگ لب کارون و آمنه در خیابانها میرقصیدند و هر روز به یک مناسبت جشن میگرفتند. تنها چیزی که رنجشان میداد این بود که اجازه و آزادی اینرا نداشتند که "مرگ بر شاه" بگویند! که آنهم بلطف فتنه ۵۷ برایشان فراهم شد و در عوض مردم دنیا هم باز بلطف و یمن فتنه ۵۷ بسعادت و رفاه رسیدند.
۲۲.۹.۹۶
۱.۷.۹۶
نخستین روز مدرسه بر تمامی کودکان معصوم میهنم گرامی، شاد و فرخنده باد
پيام شاهزاده رضا پهلوی به مناسبت آغاز سال تحصيلی در ايران
هم ميهنان عزیزم، هر سال در اولين روز ماه مهر، در پرتو مهر مهرگانی فرهنگ پر بار ايران زمين، با برانگيخته شدن انگيزه آموختن وكسب دانش، ميليونها دانش آموز و دانشجو، راهی مدارس و دانشگاهها می شوند، تا با بهرهگيری از دانش آموزگاران واساتيد، دانش اندوزی كنند و با فروزان كردن مشعل دانش و خرد و با تكيه بر استعداد و خلاقيت خويش، با اميد به فردايی بهتر، راه رسيدن به سازندگی و آبادانی را در بهروزی و رستگاری جامعه هموار سازند و با نيروی دانش و خردمندی، چرخهای توسعه سرزمينمان را در همه شئون بحركت در آورند، تا در پرتو دانش وآگاهی، نقش انسانی خود را در جهان امروز ايفا نمايند....
۲۷.۵.۹۶
۳۰.۴.۹۶
گوشه دیگری از جنایات ترک جانی در ایران
آرامگاه رضا شاه در پیرامون شاهعبدالعظیم در شهر ری واقع در جنوب تهران قرار داشت. پیکر رضا شاه را پس از مرگ در ژوهانسبورگ به مصر بردند و در آنجا به امانت سپرده شد. در اردیبهشت ۱۳۲۹ جنازه به ایران آمد و با تشریفات رسمی به عبدالعظیم منتقل شد و در آرامگاه ویژه او بخاک سپرده شد.
آرامگاه رضا شاه پهلوی توسط محسن فروغی در سمت غرب حرم شاهعبدالعظیم طراحی شد و در سال ۱۳۲۹ به بهرهبرداری رسید. مساحت آن ۹۰۰۰ مترمربع و ارتفاع آن ۲۵ متر بود که ۷ متر از ارتفاع گنبد حرم شاهعبدالعظیم کوتاهتر ساخته شده بود.
ساختمان دو طبقه بود که طبقه بالا سالن ورودی و بازدید بود و در طبقه پائین سنگ قبر سیاه رنگی قرار داشت که مزار رضاشاه کبیر در آن واقع شده بود و بر بالای آن سنگ، تاج پادشاهی طلائی نصب شده بود.
در اردیبهشت ۱۳۲۹، در دورهٔ نخست وزیری رجبعلی منصور قرار شد پیکر رضاشاه به ایران آورده شود و هواپیمای حامل پیکر رضا شاه قبل از آمدن به ایران، به منظور طواف در مکه از قاهره بطرف جده پرواز کرد. سرانجام هفدهم اردیبهشت ۱۳۲۹، پیکر مطهر رضاشاه بوسیله هواپیما و سپس با قطار مخصوص به تهران حمل شد و با تشریفات رسمی به شاه عبدالعظیم برده شد و در آرامگاه ویژه او در کنار آرامگاه عبدالعظیم بخاک سپرده شد.
در روز ۲۴ دیماه ۱۳۵۷ و مدت کوتاهی قبل از انقلاب ۱۳۵۷ ایران پیکر وی بار دیگر به همراه پیکر پسرش علیرضا پهلوی توسط محمدرضاشاه، ابتدا به لوس آنجلس و سپس به مسجد رفاعی مصر منتقل شد (در مستند از تهران تا قاهره فرح پهلوی، شایعه خارج کردن پیکر رضا شاه از ایران را تکذیب کرد). همچنین آرامگاه بسیاری از مقامات حکومت پهلوی در این مکان قرار داشت که میتوان به سلیمان بهبودی، سپهبد فضلالله زاهدی، ارتشبد محمد خاتم و حسنعلی منصور اشاره کرد.
خبر تخریب آرامگاه رضاشاه پهلوی در یک روزنامه در اوایل انقلاب اسلامی ایران
در اردیبهشتماه ۱۳۵۹، با وجود مخالفت بنی صدر آرامگاه رضاشاه بدستور حاکم شرع وقت، پانترک جنایتکار صادق خلخالی توسط نیروهای سپاه طی بیست روز بکلی ویران شد. این اقدام توسط روحالله خمینی که لعنت ابدی بر او باد تأیید شد. زمین آرامگاه رضاشاه در حال حاضر بعنوان یک مدرسهٔ مذهبی اسلامی استفاده میشود.
«بعنوان اینکه افتتاحی بشود برای تخریب، بنده هم اولین کلنگ خرابکاری را زدم.» پانترک جنایتکار گوربگور شده صادق خلخالی جلاد هزاران ایرانی در مورد تخریب آرامگاه رضا شاه.
صادق خلخالی در کتاب خاطرات خود میگوید که بعد از جلسهای که با روح الله خمینی مامور ویران سازی ایران و مزدور غرب، داشتهاست به این نتیجه رسیدهاند که برای کوتاه کردن دست خاندان پهلوی! در سالروز رفتن شاه به مصر آرامگاه رضاشاه را تخریب کنند و در اردیبهشت ماه ۱۳۵۹، زمانی که شروع بکار کردند بعلت محکمی ساختمان مجبور شدند از مواد منفجره و گریدر و بلدوزر و جرثقیل و وسایل قوی مکانیکی استفاده کنند و در ساعت، حدود ۴:۳۰ بعد از ظهر بنی صدر دستور توقف تخریب را داد ولی خلخالی به آن اعتنائی نکرد و بنا را بکمک سپاه تا ۱۰ شب بخاک تبدیل کرد.
در حالی که نام و یاد این بزرگ مرد در سینه ایران دوستان و مردم آزاده جای دارد، صادق خلخالی ترک جنایتکار و مامور وزارت اطلاعات ترکیه و خمینی گوربگور شده مامور سازمانهای اطلاعاتی غربی تا ابد مورد تف و لعنت خلق خواهند بود.
۲۴.۱۲.۹۵
رضا شاه کبیر و“ تولد دوباره ملت ایران ”
خدمات رضا شاه نخست در پست نخست وزیری و سپس پادشاه ایران به ملتی که ۲۵۰ سال زیر ستم بربرهای عرب و ترک و غربی همه چیزشان را از دست داده بودند
در کتاب “تولد دوباره ملت پارس” و “طرحهای فرهنگی ایران” از زبان آرتور کریستنسن نخستین پروفسور زبانشناسی و خاورشناس ارزشمند دانمارکی:
•اجباری شدن آموزش ابتدایی برای کودکان ۷ تا ۱۳ سال.
•در ۱۹۲۲-۲۳ در سراسر کشور ۶۱۲ مکتب خانه سنتی بود که در آن کودکانی با بیماریهای تراخم، کچلی، سالک و دیگر بیماریهای دهشتناک تحت تعلیم یک مولای چرکین قرار داشتند، و رضا شاه این مکتب خانهها را که مرکز فساد جنسی آخوندها هم محسوب میشدند تماماً تعطیل کرده و در سالهای ۱۹۳۴-۳۵ تعداد ۵۳۳۹ مدرسه ابتدایی ساخت. ۲۲ کودکستان نیز ایجاد کرد.
•ایجاد دبیرستانهایی با آزمایشگاه، کتابخانه، کلوبهای ادبی و ورزشی.
•ایجاد دانشگاه تهران.
•دادن ۱۰۰ بورسیه به دانشجویان برای تحصیل در کشورهای اروپایی و آمریکایی.
•ایجاد مدرسهی هنر و علم و صنعت در کشور.
•افزایش بودجهی وزارت آموزش در ده سال گذشته از هفت و نیم به پنجاه و هشت میلیون ریال.
•ایجاد ۷۶۸ کلاس شبانه برای بزرگسالان.
•تعیین ۱۵ سالگی به عنوان کمترین حد سن ازدواج برای دختران.
•ایجاد انجمن زنان در ۱۹۳۵- کشف حجاب و تغییر لباس مردان و سر کار رفتن زنان.
•ایجاد یک ارتش خوب و مطمئن با آموزش مدرن، و یک پلیس و ژاندارمری که کارآیی داشته باشد.
•از میان برداشتن کاپییتولاسیون.
•بازپرداخت همهی وامهای ایران. ایران در ۱۹۱۳ [۱۳۲۴] سی و دو و نیم میلیون روبل به روسیه، و سه میلیون و دویست و پنجاه هزار پوند به انگلیس بدهکار بود که برای بازپرداخت آن باید بهترتیب تمامی درآمد گمرکی مرزهای شمالی و جنوبی را صرف آن میکرد.
•ایجاد بانک ملی در ۱۹۲۶ [۱۳۱۵] با سرمایهی بیست میلیون ریال و پس گرفتن امتیاز چاپ اسکناس از بانک شاهی انگلیس که به مدت شصت سال حق امتیاز انحصاری آنرا داشت. او میافزاید که بانک ملی ۳۸ شعبه در سراسر ایران داشته که با پشتوانه قرار دادن ذخیرهی طلای کشور سرمایهی کل آن به ۳۰۰ میلیون ریال افزایش یافته بود.
•در کشور ایران که بزرگی آن یش از پهنه منطقهای که امروز اروپا نامیده میشود و ضربل المثل "تجربه ۴ فصل در یک زمان در ایران" طعنه به بزرگی و وسعت ایران دارد، در درجهی نخست این اتوموبیل است که باید جایگزین کاروانها شود. او با اشاره به سفر اولش به ایران مینویسد که در آنهنگام به ندرت اتوموبیلی دیده میشد و هنوز ترافیک و ترانسپورت با کاروان انجام میپذیرفت و میافزاید که راه بندر انزلی تا تهران توسط یک شرکت روسی درست شده بود که بابت آن خراج زیادی از مسافران میگرفتند و یک راه دیگر، راه طبیعی بود که در درازای هزاران سال از گذر انسانها و حیوانها درست شده بود. او مینویسد اکنون نزدیک به بیست هزار کیلومتر راه اتوموبیلرو در ایران هست که نزدیک به بیست هزار اتوموبیل در آن رفت و آمد میکنند.
•ایجاد راه آهن سراسری.
• تامین امنیت در شهرها و راههای ایران
• ایجاد دادگستری و کوتاه کردن دست آخوندها از جان و مال مردم
•پیدایش نخستین شرکت مسافرتی با نام ایران تور.
• رضا شاه با انرژی فراوان کشاورزی را رونق داده و اینک نه تنها گندم و جو کاشته میشود، بلکه با کودپاشی و استفادهی از تراکتور و روشهای مدرن کشاورزی در بعضی از جاها، در جنوب به کشت نیشکر و در شمال برنج، توتون و چای پرداخته و در گیلان و مازندران کرم ابریشم پرورش میدهند. مبارزه با ملخ در خوزستان و مبارزه با مالاریا از راه خشکاندن مردابها هم در دستور کار هستند.
•مبارزه با خانها و اسکان دادن عشایر.
•گشایش نزدیک به پنجاه کارخانه، از جمله هشت کارخانهی قند.
•تولید شراب که اکنون صحبت بر سر صادر کردن آن است.
• ایجاد شرکتهای سهامی. در سال ۱۹۳۷ در تهران ۳۶۵ شرکت سهامی با کل سرمایهی ۵۷۶ میلیون ریال تأسیس شد.
•ساختن سیلوهای بزرگ در تهران و دیگر شهرهای بزرگ برای نگهداری غله.
•ایجاد نمایشگاههای تولیدهای ملی در شهرهای گوناگون.
•ایجاد مرکزهای اجتماعی و بهداشتی، و بیمارستان در شهرستانها.
•واکسیناسیون آبله.
•محدود کردن کار کودکان، بهویژه در کارگاههای قالیبافی.
•بیمهی حوادث برای کارگران صنعتی.
•کمکهای دولتی برای کمدرآمدها یا بیدرآمدها و ایجاد بیمه اجتماعی.
•ایجاد موزه در شهرهای بزرگ.
•ساخت استادیوم فوتبال و تیم فوتبال پرسپولیس
•وووووووو
آرتور کریستنسن کتاب “طرحهای فرهنگی ایران” را در پی سفر پایانیاش به ایران مینویسد. او این دگرگونیها را که کوچک و کم هم نیستند میبیند و سپس مینویسد.
رضا شاه بر سر مقبره کریم خان زند |
نمونهای از کودکستانهایی که در ایران در زمان رضا شاه ساخت شد |
رضا شاه کبیر .... به بهانه زاد روز فرخنده این بزرگ مرد تاریخ معاصر ایران
"نزدیک دو سال است که این موضوع کشف حجاب سخت فکر مرا به خود مشغول داشتهاست، اصلاً چادر و چاقچور دشمن ترقی و پیشرفت مردم است. درست حکم یک دمل را پیدا کرده که باید با احتیاط به آن نیشتر زد و از بینش برد."
اینها سخنان رضا شاه بزرگ در رابطه با حذف حجاب و آزادی زنان ایرانی است که در کتاب:" كشف حجاب، زمينهها، پيامدها و واكنشها، مهدي صلاح، مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي سياسي ص ۱۱۸ آمده است.
شاه روشنفکر ایران میگوید: این موضوع حکم یک دمل را پیدا کرده که باید با احتیاط به آن نیشتر زد و از بینش برد. میگوید، "با احتیاط"، و نه با زور، ولی عوامل ذلت، عقب ماندگی و نابودی ایران و ایرانی یعنی آخوندها و یا این نوکران خدمت گذار صادق انگلیس، شایعه میکنند که شاه ایران به زور حجاب را از سر زنان برداشت!
گوشهای از سخنان رضا شاه کبیر در رابطه با آزادی زنان:
"بی نهایت مسرورم که می بینم خانم ها در نتیجه دانایی و معرفت به وضعیت خود آشنا و به حقوق و مزایای خود پی بردهاند،
همانطور که خانم تربیــت اشاره نمودند، زنهای این کشـــــــور به واسطه خارج بودن از اجتماع نمی توانستند استعــــداد و لیاقت ذاتی خود را بروز دهند بلکه باید بگویم که نمی توانستند حق خود را نسبت به کشور و میهن عزیز خود ادا نمایند و بلاخره خدمات و فداکاری خود را آنطور که شایسته است انجام دهند و حالا می رونـــد علاوه بر امتیـــاز برجستـــه مادری که دارا می باشند از مزایای دیگر اجتماع نیز بهره مند گردند.
مــــا نباید از نظر دور بــداریم که نصف جمعیت کشور ما به حساب نمیآمد یعنی نصف قوای عامله ی مملکت بیکار بود. هیچوقت احصائیه از زنها برداشته نمی شد مثل اینکه زنها یک افراد دیگری بودند و جزو جمعیت ایران به شمار نمی آمدند، خیلی جای تاسف است که فقط یک مورد ممکن بود احصائیه زنها برداشته شود و آن موقعی بود که وضعیت ارزاق در مضیقه می افتاد و در آن موقع سرشماری می کردند و می خواستند تامین آذوقه نمایند.
من میل به تظاهر ندارم و نمی خواهم از اقداماتی که شده است اظهار خوشوقتی کنم و نمی خواهم فرقی بین امروز با روزهای دیگر بگذارم ولی شما خانمها باید این روز را یک روز بزرگ بدانید و از فرصت هایی که دارید برای ترقی کشور استفاده کنید.
من معتقدم که برای سعادت و ترقی این مملکت باید همه از صمیم قلب کار کنیم.
ولی هیچ نباید غفلت نمایند که مملکت محتاج به فعالیت و کار است و باید روز بروز بیشتر و بهتر برای سعادت و نیک بختی مردم قدم برداشته شود.
شما خواهران و دختران من، حالا که وارد اجتماع شدهاید و قدم برای سعادت خود و وطن خود بیرون گذارده اید. بدانید وظیفهی شماست که باید در راه وطن خود کار کنید، شما تربیت کنندهی نسل آتیه خواهید بود، انتظارمان از شما خانم های دانشمند این است که در زندگی قانع باشید و کار نمائید و از تجمل و اسراف بپرهیزید.
سعادت آتیه در دست شماست"
اشتراک در:
پستها (Atom)