و این دقیقا داستان کشور‌ها و مردم خاورمیانه بخصوص ایرانی هاست. کشور ما از کشور‌های عربی همسایه و اکثر کشور‌های دنیا، هزار برابر ثروتمندتر، دیدنی تر، قدیمی‌تر، متمدن تر و زیباتر است، ولی مردم ایران به خاطره یک لقمه نان، جایی برای خواب و کشیدن نفس، به اسارات و بندگی و ذلت در داخل و خارج ایران تن داده‌اند.
مردم دنیا به ما میخندند، و برای سر کار گذاشتن ما با همدستی آخوند‌ها با هم مسابقه گذاشتند، و هر روز با پخش مطالب مسخره و دروغین از قبیل، تحریم، سلاح اتمی، شرکت در اجلاس سازمان ملل، دیدار اوباما با آخوند حسن، تماس تلفنی این دو با هم، و چپاول و بردن میلیون‌ها قطعه ارزشمند از آثار باستانی، تاریخ و فرهنگمان و پس دادن با منت یکی از آنها و تحمیق بیش از پیش که بیشتر توهین است تا لطف، بگیر و ببند احمقانه، روز به روز بر حجم به سخره گرفتن ما اضافه شده و بیشتر و بیشتر به ریش و گیسمان میخندند.
و فرقی نمی‌کنه که ما در چه خاک ز‌ر خیزی زندگی می‌کنیم و دارای چه منابع مادی و معنوی هستیم و پادشاهی داشتیم که هزاران سال پیش، زمانی که در دیگر جاها، آدم‌ها در غار‌ها زندگی میکردند، پادشاه ایران بیش از انسان متمدن! غربی امروز انسانی میاندیشیده و تمدن را به دنیا هدیه داده و فرقی نمی‌کنه که بزرگترین حکیم، فیلسوف و ابر مرد دنیا یعنی فردوسی بزرگ جز نیاکان ما بوده و آنچنان کبیر و قدرتمند میاندیشیده که اندیشه این مرد به تنهایی هزار سال است با دشمنان ایران می‌جنگد و آنان را شکست میدهد و و و، و فرقی نمی‌کنه که چه‌ها داریم، وقتی عقل و خرد در کار نیست، هیچ نداریم.
پس پروردگارا آن کس را که عقل دادی چه ندادی؟ و آن کس را که عقل ندادی، چه دادی؟