در قرون بین ۱۴ تا ۱۷ در جامعه انگلستان عده زیادی از اطفال در کودکی میمردند. سّر توماس برون، که خود پزشک عالیقدری بود، شش کودک از ده کودک خود را از دست داد. بعد هم بیماریهای واگیر دار ماند بیماری عرق اور(این بیماری چه بیماری است؟) سال ۱۵۵۰، طاعون سالهای ۱۵۶۳، ۱۵۹۲، ۱۵۹۴، ۱۶۰۳ ،۱۶۶۵ شیوع یافت. بیماری طاعون از موش و آلودگی بیش از حد بوجود میاید و انگلستان که هیچ گاه بویی از بهداشت و نظافت نبرده بود، مرتبا دچار طاعون میشد که تمامی کشور را فرا می‌گرفت و خیلی‌‌ها از انگلستان به همین دلیل فراری بودند.) حد متوسط عمر به احتمال قوی خیلی پایین بود و طبق حسابی که شده در حدود هشت سال و نیم بود. مرد‌ها نسبت به زمان ما زودتر بالغ و پیر میشدند. کسانی که باقی میماندند، قویتر بودند و مبارزه با مرگ آنان را برای نیرنگ بازی و غارت آمده میساخت. طبق گفته شکسپیر، زنان فقیر زلف خود را با ترازو میفرختند. و مردان و زنان به اندازه انگشت‌های پای خود دندان نداشتند.
تاریخ تمدن ویل دورانت
تاریخ تمدن ویل دورانت
.jpg)
