این شبِ بی مرز

رنگی کنارِ شبِ بی‌حرف
مرده است
مرغی سیاه آمده از راههای دور
میخواند از بلندیِ بامِ شبِ شکست
سرمست فتح آمده از راه
این مرغ غم پرست

دراین شکست رنگ
ازهم گسسته رشته هرآهنگ
تنها صدای مرغک بیباک
گوش سکوت 
ساده میآراید با گوشوار پژواک

مرغ سیاه آمده از راههای دور
بنشسته روی بامِ بلندِ شبِ شکست
چون سنگ بی‌تکان
لغزانده چشم را
بر شکلهای درهم پندارش
خوابی شگفت میدهد آزارش


گلهای رنگ
سرزده از خاکهای شب

در جاده‌های عطر
پای نسیم
مانده ز رفتار
هردم پی فریبی 
این مرغ غم پرست
نقشی کشد به یاری منقار

بندی گسسته است
خوابی شکسته است
رویای سرزمینِ افسانه
شکفتن گلهای رنگ را
از یاد برده است

بی حرف
باید از خم این ره عبور کرد
رنگی کنار این شبِ بی مرز
مرده است.

سهراب سپهری

Gregory Porter performs It's Probably Me at the Polar Music Prize Ceremony 2017