آید بهار و پیرهن بیشه نو شود
نوتر برآورد گل اگر ، ریشه نو شود
زیباست روی كاكل سبزت كلاه تو
زیباتر آن كه در سرت ، اندیشه نو شود
ما را غم كهن به می كهنه بسپرید
به حال ما چه سود اگر ، شیشه نو شود
شبدیز ، رام خسرو و شیرین به كام او
بر فرق ما چه فرق اگر ، تیشه نو شود
جان می‌دهیم و ناز تو را باز می‌خریم
سودا همان كنیم اگر ، پیشه نو شود.
منوچهر آتشی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر