زنبورها قربانيان جديد سياستهاى غلط كشاورزى مصنوعی اروپایی‌ها هستند.
اگر زنبورها امروز بمیرند، چهار سال بعد انسان خواهد مرد.(آلبرت اینشتین)
بیماری هایی که زنبورهای اهلی به آنها مبتلا هستند به گیاهان گرده افشان وحشی و زنبورهای عسل منتقل می شوند. در آمریکا، طی دهسال اخیر ۹۰ درصد زنبورهای وحشی و اهلی از بین رفته اند و در انگلیس بیش از نیمی از آنها. مرگ انبوه این حشرات در اروپا و دیگر مناطق جهان نیز مشاهده شده است. این امر خطر جدی برای کار نرمال اکو سیستم کره زمین ایجاد می کند و می تواند به تشدید بحران مواد غذایی آغاز شده بیانجامد. ( بیش از نیمی از گونه‌های مختلف پرنده نیز در اروپا و آمریکا از بین رفته‌اند)
خطر نابودی زنبورها را تهدید می کند. میلیاردها زنبور عسل در سراسر جهان می میرند وانسان را با گیاهان گرده افشان تنها می گذارند. بر طبق آخرین اطلاعات، در آمریکا در نتیجه مرگ زنبورها محصولات کشاورزی افت شدیدی کرده است ، در وهله اول سیب و بادام. هر بهار در مناطقی که با آسیب زیادی از این نظر روبرو شده اند ، کندوهای عسل از گوشه و کنار کشور و یا کشورهای خارجی به آنجا رسانده می شوند. این کار فایده کمی دارد، زیرا بخش اعظم زنبورهای مهاجر تا فصل بعدی می میرند. علاوه بر آن، هنگام انتقال آنها ریسک شیوع اپیدمی بروز می کند. از جمله، در سال ۱۹۹۸ میلادی در همان آمریکا مورد ابتلای خانواده زنبورهای عسل ساز توسط سوسک کندو به ثبت رسید که قبلا فقط در آفریقای جنوبی مشاهده شده بود. این حشره با ورود به آمریکا مبدل به بلای واقعی برای پرورش دهندگان عسل شد.
آرنولد بوتوف رئیس شورای پرورش دهندگان عسل روسیه در اینباره گفت: این سوسک نه تنها زنبورها را می خورد، بلکه تمام آنچه در کندو هست – چوب ، عسل و همه چیز دیگر را می بلعد. وحشتناک‌ترین چیز این است که این سوسک می تواند از طریق محصولات غذایی و یا با خود زنبورها و حتی با مبلمان ساخته شده از چوب به جای دیگر منتقل شود.
مکزیک سراسیمه و وحشت زده است. متخصصان محلی نمی توانند از شیوع این بیماری جلوگیری کنند. در استرالیا سوسک کندو از سیدنی ، طی یکسال در سراسر کشور رواج یافت.
یک بلای جمعی دیگر – کنه‌ها و مگس‌های انگلی هستند. آنها وارد بدن زنبور می شوند و او را از داخل می خورند. در نتیجه زنبور ضعیف می شود و بچه‌های ناقص بدنیا می آورد، توانایی جهت یابی را از دست می دهد و نهایتا از گرسنگی می میرد. خلاص شدن از چنین بلایی عملا غیرممکن است. عسل پروران فقط با از بین بردن کندوها و جدا کردن زنبورهای سالم به شانس خود امیدوار خواهند بود. زنبورها بخودی خود نمی توانند با انگل‌ها و ویروس‌ها مبارزه کنند- همسایگی با انسان تأثیر مهلکی بر توانایی مبارزه آنها برای ادامه زندگی گذاشته است.
آناتولی کوچِتوف دکتر علم کشاورزی و عسل پرورمعروف روسیه در اینباره چنین گفت: زنبورها نیز مانند انسان اگر سبک زندگی و غذای صحیحی نداشته باشند بیمار می شوند. وقتی ما زنبورها را اهلی کردیم و به جمع آوری هر چه بیشتر محصولات این رشته پرداختیم: عسل، گرده، مول، ژل، زهر زنبور عسل- ما و آنها فراموش کردیم که زنبورها چطور ۵۰ میلیون سال قبل در طبیعت وحشی زندگی می کردند. در آن زمان آنها همه چیز را خودشان تهیه می دیدند. اما حالا انسان این عادت را از آنها سلب کرده است. خطوط برق زیادند. محیط زیست دچار اختلال شده است که تأثیر منفی بر زنبورها می گذارد.
زنبورهای بیمار اهلی همنوعان وحشی خود را مبتلا می کنند. اگر زنبور مبتلا به ویروس، روی گلی بنشیند و بعد زنبور وحشی عسل روی همان گل بنشیند احتمال شیوع بیماری خیلی زیاد است. مرگ توده‌ای زنبورها و دیگر حشرات گرده افشان موجب آن خواهد شد که بزودی سیمای سیاره زمین تغییر کند. ۸۰ درصد تمام گیاهان گلدار با کمک حشرات گرده افشانی می کنند. در زمان حاضر در کشورهای مختلف حرفه گرده افشانی با قلم شکل گرفته است. ه این کار را انسان با قلمی در دست انجام می دهد. اما دست انسان به تمام گلها نمی رسد. آلبرت اینشتین در زمان خود گفت: اگر زنبورها بمیرند، چهار سال بعد انسان خواهد مرد. بنا با اطلاعات موجود تعداد زنبورها فوق العاده کم شده است.
منبع: صدای روسیه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر