چگونه کاخ کرملین، بناها، مجسمه‌های تاریخی و نقاط استراتژیکی مسکو ناپدید شدند؟
در پاسخ به این سوال باید بگوییم که آنها ناپدید نشده و حتی از جای خود نیز تکان نخوردند. این سازه‌ها به قدری تغییر شکل داده شده بودند که از هوا به هیچ عنوان قابل تشخیص نبودند.
تا پیش از این، هیچ گونه تغییر شکلی بر روی شهرها و نقاط حساس شوروی برای گمراهی دشمن، انجام نگرفته بود. به همین دلیل نیز در زمان جنگ جهانی دوم، شهرهای درگیر و مخصوصا پایتخت ها، به شدت مورد حملات سنگین دشمن قرار می گرفتند. روزی گروهی از معماران شوروی به نمایندگی آقای "باریس یوفان" به رهبر شوروی یعنی "ژوزف استالین" پیشنهاد دادند تا مسکو برای در امان ماندن از جنگنده‌های هیتلر، کمی تغییر شکل داده شود. اجازه ی این کار بلافاصله از سوی استالین صادر شده و بدین ترتیب پروژه ی "ماسک مسکو" به سرعت آغاز شد. تمامی ساختمان‌های بلند و مهم در مرکز مسکو به شکل خانه‌های مسکونی ساده گریم شدند. تمامی صلیب‌ها از کلیساها برداشته شده و گنبدهای طلایی آن نیز با رنگ سیاه استتار شدند. بر روی ستاره ی سرخ کاخ کرملین، پوششی قرار دادند و تمامی در، پنجره و دیواره‌های کرملین را نیز نقاشی کردند. دندانه‌های بالایی دیوار کاخ را نیز همچون پشت بام خانه‌های مسکونی با روکش مخصوص صاف کردند. بر روی آرامگاه لنین، یک خانه ی ۲ طبقه ی مصنوعی احداث کردند. پیکر بی‌جان لنین را نیز به پناهگاهی محرمانه انتقال دادند. پیکر وی تنها در سال ۱۹۴۵ و مدتی پیش از پیروزی و پایان جنگ جهانی دوم به مکان اولیه‌اش انتقال داده شد. پروژه ی "ماسک مسکو" نه تنها به مرکز شهر و کرملین اختصاص داشت، بلکه کل شهر را دربر گرفته بود. در سرتاسر شهر ماکت‌های مصنوعی از مکان‌های مهم و استراتژیکی مسکو ساخته شده و شهر به حدی تغییر کرده بود که به هیچ عنوان از هوا قابل شناسایی نبود. در شهر بناهایی همچون شبح دیده می شد که از دور به ساختمان شباهت داشت ولی از نزدیک تنها چند دیواره و سقف بود. بر روی رودخانه ی مسکو نیز چند پل کاذب احداث شد.
استتار و پنهان سازی مسکو به قدری موفقیت آمیز بود که جنگنده‌های دشمن را سورپریز و شگفت زده کرده بود. همچنین قدرت پدافندهای ضدهوایی شوروی نیز آنها را به شدت نگران کرده بود. بعدها خلبانان هیتلر اعتراف کردند که حمله به مسکو بسیار دشوارتر از بمباران لندن بود و به هیچ عنوان فکر نمی کردند که با چنین وضعیتی رو به رو شوند. خسارات ارتش هیتلر به میزانی بود که آنها مجبور شدند از حملات هوایی در روز اجتناب کرده و تنها حملات شبانه را ادامه دهند. در تاریکی شب و در رگباری از آتش ضد هوایی‌های شوروی، جنگنده‌های آلمانی سعی داشتند اهداف خود را شناسایی کرده و اقدام به نابودی آنها نمایند. اغلب بمباران‌های هیتلر در ۲ مرحله یا به اصطلاح "دو موج" انجام می گرفت. در موج اول، بمب افکن‌های دشمن اقدام به پرتاب بمب‌های نوری می نمودند. این بمب‌ها نقطه‌ای از شهر را روشن می نمودند. در موج دوم، جنگنده‌های دشمن نقاط روشن اطراف را شناسایی کرده و اهداف مصنوعی و دروغین را مورد هدف قرار می دادند. بدین ترتیب بسیاری از خلبانان، موشک و بمب‌های خود را بی‌هدف پرتاب می کرده و برخی اهداف ساختگی نابود می ساختند. در برخی موارد نیز شهروندان مسکو عمدا نقاط ساختگی را روشن نگاه می داشتند تا نیروهای دشمن ماکت‌های مصنوعی را مورد اصابت قرار دهند.
لازم به ذکر است که نیروی هوایی آلمان در آن زمان، یکی از قدرتمندترین‌ها در جهان بوده است. خلبانان با تجربه ارتش هیتلر با جنگنده‌های تا خرخره مسلح، توانسته بودند پیروزی‌های مداومی را کسب نمایند. برای پروژه ی نابودی مسکو نیز ارتش هیتلر از بهترین و باتجربه‌ترین خلبانان خود استفاده نمود. ولی پایتخت شوروی، قدرتمندتر از آنچه که انتظار می رفت ظاهر شد. پدافندهای ضدهوایی شوروی و پروژه ی "ماسک مسکو" توانستند جان پایتخت را از نابودی در امان نگه دارند.
پرواز بمب افکن‌های هیتلر بر فراز مسکو از جولای ۱۹۴۱ تا آپریل ۱۹۴۲ ادامه داشت. در این حملات نزدیک به ۸۰۰۰ جنگنده و بمب افکن آلمانی حضور داشتند. در طول این ۸ ماه، دشمن توانست ۱۹ کارخانه و ۲۲۷ خانه ی مسکونی را ویران نماید ولی در این مدت، نزدیک به ۱۵۰۰ فروند از هواپیماهای خود را نیز از دست داد. نیروی هوایی آلمان خسارات سنگینی را متحمل شده بود.
در ماه دسامبر ۱۹۴۱ میلادی، ارتش شوروی ضد حمله ی شدیدی را به سوی آلمان آغاز کرد و دشمن را مجبور به صدها کیلومتر عقب نشینی از مسکو نمود. در بهار سال بعد، حملات هوایی به سمت پایتخت شوروی متوقف شد و مسکو آرام آرام به زندگی پیشین خود بازگشت. ولی تا پیروزی نهایی مدت زمان زیاد مانده بود. سرانجام با تخسیر برلین توسط نیروهای شوروی، جنگ نیز پایان یافت.
در روز ۲۴ جولای در میدان سرخ مسکو، جشنی فراموش نشدنی برگزار شد. پایتخت شوروی با آغوش باز، پذیرای تمامی رزمندگان و جانبازان جنگ شد. دیگر نیازی به تغییر شکل شهر نبوده و بدین ترتیب پروژه ی "ماسک مسکو" نیز به کار خود پایان داد.
منبع: صدای روسیه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر