۳۱.۵.۹۲

در امانی


اشتباهی در كار نيست
دير يا زود
به خود می‌آیی
و آنچه را ديگران در تو سراغ دارند
ديگر نمی‌بینی!


بی‌حوصله کاغذ‌ها را ریزریز می‌کنی
و نظم نوین خود را طرح می‌ریزی


جاده دور می‌شود از تو
از پنجره پرتو نور می‌تابد
بی‌آنکه تو را لمس کند


حرفی بر تنت نوشته نشده
و کسی با جانت سخنی نمی‌گوید
تو در امان هستی
از استدلال‌های بی‌چون و چرا.

زیگرید کروزه



هیچ نظری موجود نیست: