هی گناه! خوش باش و هر سال شکوفه‌ کن

تمامی گناهانت را می‌آمرزم
نمی‌توانم اما، دو گناه از آن انبوه را ببخشايم:
شعری که نجوا می‌کنی با خود و
بوسه‌ی پرسروصدايت را
هی گناه! خوش باش، و هر سال شکوفه‌ کن.
نصيحت مادرم را اما از ياد نبر:
عزيزکم ! بوسه، مال گوش نيست
فرشته‌ی من! آواز، مال چشم نيست.

بوسه - سوفيا پارنو

نامه‌هايت، هرچه سردتر
سکوت ميانشان، هرچه درازتر
و اين انتظار، هرچه دشوارتر
شکنجه‌ی عشقم افزون‌تر.
خود را هرچه بيشتر در رنج‌ها می‌غلتانم
‌اگرچه سر انديشه و رنجم نيست
هر بار می‌خواهم فراموش کنم و باز به خاطر می‌آورم
معجزه‌ی لبخندت را.
خيالت پيش چشمانم برمی‌خيزد و
نوازش‌هايت را بيدار می‌کند
چيزی در درونم رم می‌کند و
تازيانه‌ات بالا می‌رود.


شکنجه‌ی عشق - سوفيا پارنو

سوفيا پارنو، تنها شاعر همجنس‌گرا روسی بود که در ميانه‌ی سال‌های ۱۸۵۵ تا ۱۹۳۳ زندگی می‌کرد. پدر فيزيکدانش در شش‌سالگی او درگذشت. سوفيا از همان شش سالگی می‌نوشت. آشنايی با مارينا تسوتايوا تاثير فراوانی بر مسير شعرش به‌جای نهاد. ‌آثارش چه پيش از انقلاب اکتبر و چه پس از آن در تيغ سانسور دولت‌مردان گرفتار بود. سوفيا در ۱۹۳۳ در اثر حمله‌ی قلبی از دنيا رفت.

Sophia Yakovlevna Parnok
Born 11 August 1885
Taganrog, Russian Empire
(Died 26 August 1933 aged 48)
Moscow, USSR
Occupation poet
Nationality Russian Jewish