نامه‌ام کو، نام شعری است از کتاب "مجموعه‌ای از ترانه‌های بیلیتیس"، شاعره یونانی، که در ۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح زندگی میکرده است. این زن بخاطر اشعار بی پروا و عاشقانه ش، هم مورد نکوهش بوده و او را فاحشه خوانده اند، و هم اشعارش معرکه و سرشار از هوش و عشق نامیده و مورد تحسین و تشویق قرار گرفته شده است. ترانه‌های این زن عاشق و هنرمند، در کاوشگریهای باستان شناسی از میان دیوار ارامگاهی در قبرس به دست آمده، و به وسیله پیر لویس فرانسوی در سال ۱۸۹۴ با عنوان ترانه‌های بیلیتیس منتشر شده است. این ترانه‌ها در سبک شاعره دیگری به نام سپفو، نوشته شده است.
چه بدبختیِ بزرگی، نامه ش را گم کرده ام، نمی‌‌دانم کجا افتاده
آخر من که جای آنرا زیر پیراهنم محکم کرده بودم
باید از همان راهی که آمده‌ام باز گردم تا پیدایش کنم
زیرا اگر شخص دیگری آن را بیابد، به مادرم خواهد گفت و مادرم پیش روی همه شلاقم خواهد زد
باز اگر مردی این نامه را یافته باشد، جای نگرانی نیست
زیرا یا خودش آنرا به من باز خواهد داد و یا من، آن سان که میدانم ، نامه را از او خواهم گرفت
اما اگر زنی نامه مرا جسته باشد
پناه بر خدا، یا آنرا برای همه مردم خواهد خواند
و یا محبوب مرا از دستم خواهد گرفت.
بیلیتیس، شاعره یونانی
زنها از نظر هوش و ذکاوت، دقت و نکته سنجی اگر از مرد‌ها بیشتر نباشند، کمتر نیستند، ولی چرا در بیشتر طول تاریخ زندگی بشر، همیشه جز گروه تحت ستم بودند؟ جواب این سئوال در آخرین خط شعر این زن هنرمند نهفته است. زنی در ۶۰۰ سال پیش از میلاد، شعری می‌نویسد که در آن به صراحت از بدجنسی و ظلمی که زنان به یکدیگر میکنند، نام میبرد و نگران است. یعنی فرقی نمی‌کنه در کجای تاریخ و در چه زمانی باشیم، همیشه خطر زنان بر علیه زنان جدی بوده، هست و خواهد بود و بزرگترین دشمن زنان، همانا زنان هستند.
چه بدبختیِ بزرگی، نامه ش را گم کرده ام، نمی‌‌دانم کجا افتاده
آخر من که جای آنرا زیر پیراهنم محکم کرده بودم
باید از همان راهی که آمده‌ام باز گردم تا پیدایش کنم
زیرا اگر شخص دیگری آن را بیابد، به مادرم خواهد گفت و مادرم پیش روی همه شلاقم خواهد زد
باز اگر مردی این نامه را یافته باشد، جای نگرانی نیست
زیرا یا خودش آنرا به من باز خواهد داد و یا من، آن سان که میدانم ، نامه را از او خواهم گرفت
اما اگر زنی نامه مرا جسته باشد
پناه بر خدا، یا آنرا برای همه مردم خواهد خواند
و یا محبوب مرا از دستم خواهد گرفت.
بیلیتیس، شاعره یونانی
زنها از نظر هوش و ذکاوت، دقت و نکته سنجی اگر از مرد‌ها بیشتر نباشند، کمتر نیستند، ولی چرا در بیشتر طول تاریخ زندگی بشر، همیشه جز گروه تحت ستم بودند؟ جواب این سئوال در آخرین خط شعر این زن هنرمند نهفته است. زنی در ۶۰۰ سال پیش از میلاد، شعری می‌نویسد که در آن به صراحت از بدجنسی و ظلمی که زنان به یکدیگر میکنند، نام میبرد و نگران است. یعنی فرقی نمی‌کنه در کجای تاریخ و در چه زمانی باشیم، همیشه خطر زنان بر علیه زنان جدی بوده، هست و خواهد بود و بزرگترین دشمن زنان، همانا زنان هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر