متیو هاپکینز، شکارچی حرفه‌ای زنان جادوگر که در زمان جنگ‌های داخلی انگلیس به کار دستگیری ، محاکمه و مجازات زنان جادوگر در انگلستان اشتغال داشت. به وی لقب ژنرال جادوگر کش داده بودند. دامنه و حوزهٔ کار او شهرستان‌های شرقی انگلستان، مانند اسکس و نورفولک و کمبریج و غیره بود.
وی کارِ جادوگر یابی را از مارس سال ۱۶۴۵ شروع کرد و تا سال ۱۶۴۷ ادامه داد. ظرف این مدت وی و گروهش بیش از تمام مردمی که به جرم جادوگری در ظرف ۱۰۰ سال به دار آویخته شده بودند، مردم را محاکمه و به دار آویختند. تعداد زنان جادوگری که او در مدت یک سال به دار آویخت به بیش از ۳۰۰ تن تخمین زده میشود که این تعداد در مقایسه با اعدامِ زنان جادوگر در قرن ۱۵ و بعد‌ها در قرن ۱۸ یک رکورد محسوب میشود. تعداد زنانی که در انگلستان به اتهام جادوگری در قرن ۱۸ به دار آویخته شدند به بیش از ۵۰۰ نفر می‌رسد. ( این تعداد به طور رسمی اعلام شده است و آمار غیر رسمی تعدادی بیش از ۴ برابر این تعداد را نشان میدهد.) به این ترتیب هاپکینز و دستیارش سترن در مدت ۱۴ ماه بیش از ۱۶۰ سال در انگلستان جادوگر کشتند.
زنانی که به اتهام جادوگری دستگیر و محکوم میشدند، ابتدا با وحشیانه‌ترین نحو مورد آزار، تجاوز و شکنجه قرار می‌گرفتند و سپس زنده زنده سوزانده میشدند و یا به دار آویخته میشدند و سپس اجساد آنها سوزانده میشد.
هاپکینز ابتدا با شکنجه اقدام به اعتراف گیری از این زنان بینوا میکرد و سپس شروع به قطع اعضای بدن آنها به وسیلهٔ یک کارد کند مینمود و اگر از عضو قطع شده خون فوران میزد نشان بی‌گناهی آن زن بود در غیر این صورت جادوگر محسوب شده و به مرحله بعدی شکنجه برده میشد.
متد دیگر هاپکینز این بود که زنان را به یک صندلی می‌بست و در آب پرتاب میکرد و اگر این زنان در آب فرو نمی‌رفتند و خفه نمی‌شدند جادوگر محسوب میشدند، زیرا وی عقیده داشت که آب جادوگر را به خودش نمی‌پذیرد. و یا اینکه دنبال یک علامت که متعلق به جادوگران بود در بدن زن متهم می‌گشتند و برای پیدا کردن آن موهای بدن زنان را میتراشیدند و اگر خال یا ماه گرفتگی در بدن آنها وجود داشت جادوگر محسوب میشددند زیرا آنها اعتقاد داشتند که زنان جادوگر از خانوادهٔ گربه‌ها و سگ‌ها میباشند و از آن جایی که علامت است گربه‌ها و سگ‌ها را شیر داده‌اند.
هاپکینز در کتابش با عنوان " روش‌های شکار ساحره ها" جزئیات و متد‌های شکار، اعتراف گیری و شکنجه جادوگران و همچنین چگونگی سوزاندن آنها را شرح داده است. این کتاب در سال ۱۶۴۷ منتشر شد و سالیان متمادی این کتاب و روش‌های پیشنهادی در آن در انگلستان جز قانون این کشور محسوب و حتی در مستعمرات انگلستان نیز با قدرت اجرا میشد و با بکار گیری از متد‌های هاپکینز، تعداد زیادی به جرم جادوگری در انگلستان و مستمراتش زنده زنده سوزانده و یا به دار آویزان شدند.
هاپکینز در ۱۲ اگوست سال ۱۶۴۷ در خانه ش در مننینگتری بر اثر بیماری سل در گذشت و چند ساعت پس از مرگ در گورستان کلیسای سنت مری در میستلی به خاک سپرده شد.
از متیو هاپکینز، در انگلستان تا چند قرن بعد از مرگ وی، با لقب قهرمان بزرگ و اسطوره‌ای یاد میکردند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر