آدما وقتی دروغ میگویند از قوه تخیل خود مدد می‌جویند و وقتی راست میگویند، از حافظه خود. سرنوشت آدمی از پندار او آغاز گشته و توسط گفتار و کردارش تداوم می‌یابد. برای دگرگون کردن روزگار خود، میبایستی از پندار آغازید. برای رسیدن به درستی این امر، تنها بمدت یکسال در آزمایشگاه خود، پندارتان را بطرف انجام کار‌های نیک، مثلا کمک به افتادگان، پرورش و نگاهداری طبیعت، دروغ نگفتن، حرف زشت و ناشایست بر زبان نراندن، ترک عاداتی که موجب ناراحتیتان میشود و زدودن دیگر مطالبی که احساسی ناخوشایند را در شما ایجاد می‌کند، راهنمایی کنید و تنها و تنها به این پدیده‌ها بیاندیشید،( احتیاجی نیست که این کار‌ها را انجام دهید، تنها به آنها فکر کنید و به پدیده‌های مقابل اینها اجازه رخنه به مغزتان را ندهید) و سپس نتیجه آنرا ببینید.
