کسانی که از جفا و دوری یار مینالند و یا خود را زیان و خسران دیده، فریب و گول خورده و مغبون میدانند چرا که عشقشان به پایان رسیده و یا معشوق آنها را ترک کرده و از این دست نالههای که نالهٔ آدمی است و نه ناله نی...
عشق را نه دیدهاند، نه شنیدهند، نه چشیده اند، نه لمس کردهاند و نه تجربه نموده اند.
عشق به تنهایی جز شعف و نشاط هیچ نیست، ولی وقتی با صفات آدمی ( خودخواهی، حسادت، جاهطلبی و و و ) مخلوط گردد، رنج آور و نامطلوب میگردد. مانند همان تفاوتی که بین شیری که در یک کاسه است با شیری که در یک فنجان قهوه ریخته میشود.