پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک
-
هر چه کنی بخود کنی
.....
۳.۵.۹۴
ندیده ای مرا ؟
در انتهای هر سفر
در آینه
داروندار خویش را مرور می کنم
این خاک تیره این زمین
پایوش پای خسته ام
این سقف کوتاه آسمان
سرپوش چشم بسته ام
اما خدای دل
در آخرین سفر
در آینه بجز دو بیکرانه کران
بجز زمین و آسمان
چیزی نمانده است
گم گشته ام ‚ کجا
ندیده ای مرا ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر