واسابی یا تُرُب ژاپنی گیاهی است از تیرهٔ شب‌بوها و یک گیاه بومی ژاپنی است که در بستر رودخانه های جاری در مناطق کوهستانی ژاپن بصورت وحشی میروید . واسابی که به آن ترب کوهی ژاپنی نیز می‌گویند، یک ریشه ادویه‌ای است با طعم تند که معمولا در ژاپن با خوراک های ماهی و خوراک معروف ژاپنی سوشی خورده میشود . در ژاپن آن را با سس سویا مخلوط میکنند و یا به طور مستقیم قبل از خوردن سوشی آن را روی سوشی میریزند. و گفته میشود که واسابی واقعی را تنها میشود دررستوران های گرانبهای ژاپن خورد .و دلیل این کار هم این است که ژاپنی ها اجازه ندادند که گیاه واسابی از کشور خارج شده و در جاهای دیگر کشت شود . و ژاپن مثل ایران بی صاحب نیست که مثلا تمام محصولات محلی مانند زعفران, گل مریم, لیمو شیرین و و و که فقط در ایران پرورش مییابد و در دیگر جاها بسختی رشد میکند از ایران خارج شده و به نام دیگر کشور ها ( اسپانیا , فرانسه , ترکیه , افغانستان و و و ) ثبت شود. و اگر در ایران هم یک حکومت ایرانی بود,دیگر دنیا برای خوردن زعفران واقعی تنها میبایستی به ایران سفر کنند در حالی که امروزه ایرانی ها برای خوردن زعفران واقعی باید به خارج از ایران سفر کنند !!
ریشه واسابی مزه‌ای بسیار تند از نوع خردل دارد و سسی که از آن تهیه میشود با غذاهای ژاپنی سوشی و ساشی‌می (ماهی خام) خورده میشود.
واسابی که در فروشگاه ها فروخته میشود در واقع مخلوطی از ترب کوهی که گیاهی بسیارم محبوب در غرب است و بشدت از ان استفاده میشود چرا که بسیار مفید است و هم تند و تیز! بهر حال ترب کوهی را له کرده با رنگ سبز و کمی فلفل سپید قاطی کرده و میشه واسابی .
واسابی در رستوران های ژاپنی معمولا هنگام سفارش مشتریان آماده میشود و در سوشی بین لایه های برنج و ماهی قرار میگیرد که عطر و مزه خود را حفظ کند . از برگ های واسابی نیز همانند ریشه آن استفاده میشود و برگ ها را نیز به صورت تازه میخورند .در ژاپن این گیاه به طور طبیعی در بستر رودخانه های نواحی کوهستانی میروید . برای اینکه این گیاه به خارج از ژاپن برده و کشت نشود گفته اند که کشت و پرورش واسابی مشکل و سخت است و مقرون به صرفه نیست و گران تمام میشود و بهمین دلیل این ریشه در سراسر دنیا جایگزین دیگری هم دارد که ترکیبی از خردل و ترب و رنگ سبز خوراکی و نشاسته است .
این سس خمیری بسیار تندتر از خردل است و بطوری تند است که بخار تند آن از راه بینی هم مانند ترب تند دفع میشود و میسوزاند ! مزه آنهم شبیه به خردل بسیار تند است .در فروشگاه ها مواد غذایی لوکس خمیر آنرا که در لوله هایی شبیه خمیردندان بسته بندی شده میفروشند . مراقب باشید که به اندازه یک ماش از آن برای سوزاندن دهان شما کافیست !
خارج از مرزهای ژاپن واسابی بندرت پیدا میشود . اگر هم یافت شود روی بسته بندی واسابی نوشته شده ولی محتویات واقعی واسابی در آن بسیار اندک است هرچند که مزه و طعم آن بسیار شبیه می باشد . کسانی که مزه واسابی را قبلا تست کرده باشند متوجه تفاوت ان میبشوند . البته در فروشگاه های خاص و رستوران های ژاپنی در امریکا میتوان اصل آن را یافت . معمولا به صورت پودر خشک یا رنده شده خشک یا تازه و نیز خمیری داخل لوله هایی مانند خمیردندان نگهداری میشود . همان ۱۵ دقیقه اول پس از رنده کردن بوی خود را از دست میدهد.
برخی دستور تهیه واسابی را چنین نوشته اند :
از آنجا که برای تازه نگه‌داشتن پودر واسابی باید آن را خشک نگه داریم، درِ قوطی حاوی پودر واسابی را بطور صحیح و با دقت باز می‌کنیم تا بتوانیم مدت‌زمان بیشتری آن را نگه داریم.
با یک قاشق چایخوری خشک به آرامی آن را از قوطی بیرون می‌ریزیم. ۳ تا ۴ قاشق چایخوری کافی است، البته بستگی به ذائقه شما دارد.
مقدار کمی آب سرد به آن اضافه می‌کنیم، به نسبت ۱ به ۱، یعنی هر قدر واسابی ریخته ایم به همان اندازه هم آب می‌ریزیم. اگر می‌خواهید مایه شما غلیظ باشد کمی واسابی به آن اضافه کنید، و اگر می‌خواهید که رقیق باشد، کمی آب بیشتر به آن اضافه کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر