در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است
صراحی می ناب و سفینه غزل است
جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است
پیاله گیر که عمر عزیز بی‌بدل است
نه من ز بی عملی در جهان ملولم و بس
ملالت علما هم ز علم بی عمل است
به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب
جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است
بگیر طره مه چهره‌ای و قصه مخوان
که سعد و نحس ز تاثیر زهره و زحل است
دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت
ولی اجل به ره عمر رهزن امل است
به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش
چنین که حافظ ما مست باده ازل است.
حکیم عالیقدر ایران زمین ، حافظ شیرازی
دمیس روسُس، خواننده مشهور یونانی پس از یک دوره طولانی بیماری، در سن ۶۸ سالگی در بیمارستانی در آتن درگذشت. نام و یادش گرامی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر