آن مُقدّسِ بی­مرگ آن همیشه

به یاد هایده خواننده‌ی که برای دلهای مردم میخواند و در دلهای مردم همیشه جاودانه است.
ملالِ پنجره را آسمان به باران شُست
چهار چشمِ غُبارینش از غباران شُست
از این دو پنجره امّا- از این دو دیده­یِ من-
مگر ملالِ تو را می توان به باران شُست؟

امان نداد زمان، تا نشان دهیم که دست
هنوز می­شود از جان به جایِ یاران شُست
گذشتی از من و هرگز گُمان نمی­کردم
که دست می­شود اینسان زِ دوستداران شُست

تو آن مُقدّسِ بی­مرگ- آن همیشه- که تن،
درونِ چشمه­یِ جادویِ ماندگاران شُست
تو آن کلام که از دفترِ همیشه­ی من
تو را نخواهد بارانِ روزگاران شُست.

حسين منزوی یاد و نامش جاودان و گرامی‌