آزاد بودم من گرفتارم تو کردی
مفتون مهرویان عیارم تو کردی
من اهل بودم رند و میخوارم تو کردی
با می فروشان اینچنین یارم تو کردی
ای دل بلا ای دل بلا ای دل بلایی
ای دل سزاواری که دائم مبتلایی
از مایی اخر خصم جان ما چرایی
دیوانه جان اخر چه ای کار کجایی
روزم سیه حالم تبه کردی تو کردی
ای دل بسوزی هر گنه کردی تو کردی
بس در سر زلف بتان جا کردی ای دل
ما را ميان خلق رسوا کردی ای دل
غافل مرا از فکر فردا کردی ای دل
تا از کجا ما را تو پيدا کردی ای دل
ای دل بلا ای دل بلا ای دل بلایی
ای دل سزاواری که دائم مبتلایی
تا چند می سوزی دلا خود را و ما را
ما هیچ رحمی کن بخود آخر خدارا
تاچند خواهی عشق درد بی‌دوا را
تاکی بجان باید خریدن این بها را
مجنون شوی دیوانه‌ام کردی تو کردی
از خود مرا بیگانه‌ام کردی تو کردی
آخر دلا تاکی غم بیهوده خوردن
ما را به این میخانه آن میخانه بردن
روزم سیه حالم تبه کردی تو کردی
ای دل بسوزی هر گنه کردی تو کردی.
عماد خراسانی
del bala moein
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر