مربی تیم ملی والیبال ایران، به جرم نخبه بودن، در عنفوان جوانی یهو مریض شد و به جاودان پیوند داده شد! به بهانه رحلت قهرمان ایران، اقای حسین معدنی بر اثر بیماری صفرا!!
و به جای اعلام عزای عمومی، حتی زمان مراسم ترحیم وی را نیز اعلام نکردند!
باز یکی از نخبه‌های ایرانی، از میان برداشته شد. نخبه کشی و حذف مغز‌ها و انسان‌های برتر از جامعه ایرانی، چه از طریق قتل و چه فراری دادن آنها، اولین و مهمترین هدف وزارت عریض و طویل اطلاعات جنایتکار آخوندی است. و این کار در ایران از طرف اجانب طراحی شده و سابقه‌ای چندین صد ساله دارد. و قهرمانان و نخبه‌های ایرانی را یا به بهانه بیماری، تصادف جاده ( این یکی را از بس استفاده کردند، دیگر تابلو شده) ، ترور با چاقو، ترور توسط اسرائیل! ، اعدام به جرم وبلاگ نویسی و یا به بهانه ضدیت با آخوند و از آن مسخره تر قاچاق مواد مخدر که سرکردگی این آخری در انحصار سپاه قاچاقچی پاسداران کون آخوند است و بهانه‌هایی از این دست .... انجام می‌پذیرد. حسین معدنی یکی از جدیدترین قربانیان این هدف شوم اجانب در ایران است. و نقشه از میان برداشتنش از زمانی شروع شد که این مرد بزرگ و افتخار ایران عده‌‌ای از جوانان ایران را زیر بال و پر خود گرفت و آنان را تا پای قهرمانی دنیا رساند. و اگر در کارش مزاحمت و خرابکاری انجام نداده بودند، تیم ملی والیبال ایران را به قهرمانی جهان رسانده بود.
خبر درگذشت این قهرمان بزرگ ایران را با چند سطر در رسانه‌های آخوندی منتشر کردند. غم از دست دادن چنین مرد بزرگی تا سالها طعم تلخی را در بودنمان خواهد ریخت. یادش گرامی و نامش جاودان باد.
روز ورزش می‌نویسد:
حسین معدنی مربی تیم ملی والیبال ایران درگذشت.
حسین معدنی، سرمربی پیشین تیم ملی والیبال ایران که به دلیل گرفتگی مجرای صفرا چند روزی در بیمارستان بستری بود، دار فانی را وداع گفت.
کاپیتان سابق و خوش اخلاق تیم ملی والیبال ایران چندی پیش به دلیل گرفتگی مجرای صفرا دچار دل‌درد شد که بعد از مراجعه به بیمارستان، پزشکان متوجه شدند که توده‌ای راه مجرا را بسته و با قرار دادن یک لوله مجرا را باز کردند. از عوارض این عمل، التهاب پانکراس بود که حسین معدنی با این مشکل مواجه شد. این التهاب به ریه هم سرایت کرد و باعث اختلال کار ریه شد؛ به طوری که سرمربی سابق تیم ملی والیبال ایران فقط با دستگاه تنفسی قادر به تنفس بود، اما سرانجام و درحالی که پزشکان و نزدیکان وی از بهبود حال او خبر می دادند، در سن ۴۳ سالگی درگذشت و در تاریخ جاودانه شد.
حسین معدنی قره لر اهل اردبیل و متولد ۱۷ اردیبهشت ۱۳۵۰ بود. او مدرک مهندسی شیمی داشت و افتخاراتش به شرح زیر است:
پاسور و کاپیتان اسبق تیم ملی - دارای عنوان بهترین پاسور آسیا در سال ۲۰۰۲
(دو دوره حضور در رقابت‌های قهرمانی مردان آسیا ۱۹۹۵/۲۰۰۱ - یک دوره حضور در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۴ - یک دوره حضور در رقابت‌های قهرمانی جهان ۱۹۹۸)
بازیکن تیم‌های استقلال - بنیاد شهید - صدا و سیما - فتح - بانک کشاورزی - هما - دانشگاه آزاد - آیدانه چالدران - پیکان تهران
(پنج دوره حضور در جام باشگاه‌های آسیا با تیم پیکان - ۱۹۹۷ / ۱۹۹۸ / ۱۹۹۹ / ۲۰۰۰ / ۲۰۰۲ - یک طلا/دو نقره/دو برنز)
سرمربی تیم‌های استیل آذین - داماش گیلان - باریج اسانس کاشان - شهرداری تبریز
مربی تیم ملی مردان ایران در دوران سرمربیگری زوران گائیچ ۲۰۰۷
سرمربی تیم ملی مردان ایران ۲۰۰۸ - ۲۰۱۰
(قهرمان و صاحب مدال طلای دو دوره جام کنفدراسیون آسیا ۲۰۰۸ / ۲۰۱۰ - نایب قهرمان و صاحب مدال نقره مردان اسیا ۲۰۰۹ - نایب قهرمان و مدال نقره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰)
مربی تیم ملی و سرمربی تیم ب ایران ۲۰۱۳
(مقام نهم لیگ جهانی ۲۰۱۳ - قهرمان کشورهای اسلامی)
مربی تیم ملی مردان ایران ۲۰۱۴
(مقام چهارم لیگ جهانی ۲۰۱۴)
زمان و مکان مراسم خاکسپاری و ختم این مرحوم هم اعلام نشده، چرا که برای قهرمانان ایران نباید مراسمی انجام پذیرد! این را اشغالگران عرب و ترک می‌گویند. تنها برای ترک‌ها و اعراب میشود مجالس تقدیر و تمجید گرفت و اجساد کثیفشان را با سلام و صلوات چال کرد.
۲ نظر:
لعنت به هرچی خائن به ایرانه.لعنت به هرچی تازی که در لباس ایرانی فرو رفته.یک چنین فردی اونم ورژشکار به دلیل "التهاب و عفونت" میمیره ؟ چرا وقتی آخوندهای لجن عمل جراحی میکنن دچار التهاب و عفونت نمیشن ؟ نوبت تک تک شون میرسه مگر این که شانس بیارن دچار التهاب و عفونت دسته جمعی بشن یا اربابشون اینا رو ملتهب و عفونی کنه تا کثافت کاری هاش معلوم نشه
مرد بزرگ و نخبهٔ بی‌نظیری بود. واقعا حیف شد. بچه‌های ایران به راحتی میتونستند قهرمان والیبال جهان بشوند، و همینطور تو فوتبال هم خیلی حرف برای گفتن داشتند، متاسفانه کشور تحت اشغال بدترین دشمنان ایران و ایرانیه. و شوربختانه خیلی از مردم هنوز این را باور ندارند. و هر چه میکشند، به خاطر عشق به خدا و عشق به ایران و برقراری کشوره. این خبر دل منو از غصه خون کرد، و من تا دل تک تک اینها را از غصه خون نکنم نمی‌میرم.
ارسال یک نظر