۶ ماه ژوئن ۲۱۵ مین سالگرد الکساندر پوشکین است.
هر چند عجیب به نظر می رسد، اما الکساندر پوشکین که سیکل شاعرانه و اشعار « در مقابل اسپانیولی نجیب...» شرح « تاریخ انقلاب فرانسه» را نوشته است طی ۳۷ سال زندگی خود حتی یکبار هم از امپراطوری روسیه خارج نشد.
در عین حال، مجسمه‌های یادبود شاعر کبیر روس که ۶ ماه ژوئن ۲۱۵مین سالگرد او برگزار می شود در دهها کشور جهان برپا شده است.
در مصر روبروی ساختمان کتابخانه الکساندریه در سال ۲۰۱۱ میلادی از مجسمه برنزی پوشکین رونمایی شد. گریگوری پاتوتسکی مجسمه ساز در مصاحبه با خبرنگار صدای روسیه گفت: مجسمه یادبود پوشکین را با توجه به سنن فرهنگ مصر ساختم. سر شاعر انحراف شدید به راست دارد ( درست شبیه حجاری و نقوش برجسته مصری) و متکی بر میله‌ای است. بدن شاعر یادآور حروف تصویری است که بسوی ستارگان سر بلند کرده است.
در پایتخت اتیوپی از سال ۲۰۰۲ میلادی مجسمه یادبود پوشکین قرار دارد که دولت مسکو آن را به آدیس – آبابا هدیه کرد. مجسمه شاعر روس در سال گذشته در « اسمره» پایتخت اریتره ظاهر شد.
قاره آفریقا احترام خاصی برای الکساندر پوشکین قائل است. پوشکین نوشت: « جد من سیاهپوست بود، پسر یک امیر سرشناس. سفیر روس در قسطنطنیه او را به روسیه به نزد امپراطور پطر کبیر فرستاد. امپراطور نام فامیل « هانیابل» را به او داد و نزد خود نگهش داشت.»
ابراهیم هانیبال به نوشته همعصران « شخصیتی فوق العاده نابغه بود و از دانش بی‌نظیر در علوم ریاضی و دیگر رشته‌ها برخوردار بود. او نجیب و صادق و درستکار بود». در سال ۱۷۸۱ میلادی بدرود حیات گفت و تا سن ۹۳ سالگی تا درجه ژنرالی در امپراطوری روسیه خدمت کرد. و الکساندر پوشکین نبیره آفریقایی روس که در سال ۱۷۹۹ میلادی متولد شد در یک عرصه دیگر – شعر - باعث افتخار روسیه شد.
در زمان حاضر تعدادی از کشورهای آفریقای بر سر حق وطن جد شاعر کبیر روس با هم رقابت می کنند- اتیوپی، چاد و کنگو.دانشمندان سعی می کنند معلوم کنند که هانیبال از کدام خانواده -مسلمان یا مسیحی بوده است.
آلکسی بوکالوف دیپلمات روس که ۱۰ سال در سومالی و اتیوپی زندگی کرده است و نویسنده کتاب « آفریقای پوشکین است در اینباره گفت: وقتی صحبت از پدیده‌ای مانند پوشکین می شود نباید نقطه پایانی در هر یک از بحث‌ها گذاشته شود. ما همه ارتباط خاصی با پوشکین داریم. برای ما آنچه در باره پوشکین گفته و نوشته شده است مهم است. دیگر لزومی ندارد از آنچه او خودش نوشته است صحبت شود. به خاطر جد خود او « فرق » خود با دیگران، خودویژگی خاص خود از جمله ظاهرش را درک می کرد – پوستی تیره، موهای فر و حرکاتی خاص و بقول همعصران او « تمام تند مزاجی خون آفریقایی». موضوع آفریقا دائما در آثار پوشکین حضور دارد. پوشکین همیشه با خاورشناسان و دیپلمات هایی که در کشورهای آفریقایی و کلا در شرق خدمت می کردند معاشرت می کرد.
الکساندر سِرگِیویچ پوشکین (به روسی: Александр Сергеевич Пушкин) شاعر و نویسندهٔ روسی سبک رومانتیسیسم است. او در ۶ ژوئن ۱۷۹۹ در شهر مسکو چشم به جهان گشود و در ۱۰ فوریه ۱۸۳۷ در سن پترزبورگ درگذشت.
پوشکین بنیان‌گذار ادبیات روسی مدرن به حساب می‌آید و برخی او را بزرگ‌ترین شاعر زبان روسی می‌دانند.
پدر پوشکین از خانواده‌های اصیل روسی بود و مادرش نوه یک برده اتیوپیایی به نام آبراهام هانیبال و پسرخوانده تزار پتر کبیر بود که بعدها به مقام‌های بالایی دست یافته بود.
پوشکین اولین اشعار خود را در پانزده‌سالگی منتشر کرد. بعد از اتمام مدرسه، به خاطر سخنرانی‌های انتقادی‌اش در حمایت از اصلاحات اجتماعی مجبور به ترک پایتخت و به سمت مولداوی شد. در آنجا او عضو فیلیکی اتریا شد که برای آزادسازی و استقلالیونان از امپراتوری عثمانی فعالیت می‌کرد. از این گذشته او تحت تأثیر انقلاب یونان قرار گرفت. سال ۱۸۲۳ پوشکین به اودسا رفت و باز آنجا با حکومت درگیر و مجبور به تبعید شد. با این حال اجازه ملاقات تزار نیکولاس یکم را یافت.
در ۱۸۳۱ پوشکین با نیکولای گوگول ملاقات کرد و تحت تأثیر داستان‌های کمدی‌اش قرار گرفت. در همین سال نیز او با ناتالیا گونچاروواازدواج کرد. پس از این ازدواج رفت‌وآمد او در دربار بیش از پیش افزایش یافت. ولی پس از این که تزار به پیشنهاد لقب بسیار پایین درباری به وی قناعت کرد، او بسیار عصبانی و سرشکسته شد، زیرا قبل از همه همسر بسیار زیبای او مورد ستایش درباریان بزرگ (از جمله خود تزار) بود.
سال ۱۸۳۷ بدهی‌های پوشکین بسیار افزایش پیدا کرد. از طرف دیگر شایع شده بود که همسرش رابطه نامشروع با یکی از افسرانفرانسوی به نام جرج دانتس دارد.
پوشکین برای حفظ غرورش معشوق احتمالی همسرش را در ۲۷ ژانویه ۱۸۳۷ (تاریخ قدیم) به یک دوئل فراخواند. در این دوئل پوشکین از ناحیه شکم آسیب دید و دو روز پس از آن درگذشت. ولی طرف مقابل فقط جراحتی جزئی از ناحیه دست برداشت.
آثار:
سال نام اثر
۱۸۲۰ روسلان و لودمیلا
۱۸۲۱ زندانی قفقاز
۱۸۲۳ فواره باغچه سرای
۱۸۲۴ کولی‌ها (۱۸۲۵/۱۸۲۷)
۱۸۲۹ پولتاوا
۱۸۳۳ سوار برنجی / سوارکار برنزی
۱۸۴۱ دوبروفسکی
۱۸۲۱ گاوریلیادا
۱۸۲۵ بوریس گودونوف
۱۸۳۴ داستان مرغ طلایی
۱۸۳۴ تاریخچه شورش پوکاچف
۱۸۳۶ دختر سروان
شوالیه خسیس (۱۸۳۰)
داستان ماهی‌گیر و ماهیک
جشن بین طاعون
تابوت ساز
غلام پست
ضربه آتشین
دام سیاه
بی‌بی پیک
مسخره و زندگی
دختران سیاه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر