های قلب اندوهگین من
دیدی كه چگونه جنون عشق رنگ چکامه گرفت
دیدی كه جغرافیای فاصله را
چگونه با نوازش نگاهی می شود پیمود ؟
و نادیده گرفت زخم‌های كهنه را
دیدی چگونه با ترنمی می شود به یكباره فراموش کرد بودن را ؟
دیدی كه آزادی لحظه ناب سرسپردن است
دیدی كه عشق یك اتفاق نیست!
دیدی كه پیمانی از پیش است
مانند یك تفاهم جاودان
از نخست بوده
و تا پایان ادامه خواهد داشت.
پل الوار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر