پندار نیک، گفتار نیک، کردار نیک
-
هر چه کنی بخود کنی
.....
۱۰.۱.۹۳
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز
نه تو می‌مانی و نه اندوه و نه هیچ‌یک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می‌گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره‌ای خواهد ماند...
لحظه‌ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر