شمعدانی گیاه بومی ایران ، دوای دارمان ایدز

یکی‌ از گیاهان بومی ایران که خاستگاهش ایران است و از کشور ما به دیگر نقاط دنیا برده، پرورش داده و نگاهداری میشود گیاه شمعدانی است که در اکثر خانه‌های ما ایرانی‌‌ها در تابستان به وفور یافت میشود. عطر شمعدانی در بین ما ایرانی‌‌ها از عطر‌های محبوب است و تابستان‌هایمان بدون شمعدانی‌هایی‌ که در کنار حوض‌ها چیده میشوند، تابستان نمی‌شود و خاطرات تابستان ما ایرانی‌‌ها با عطر شمعدانی، شب بو و یاس در هم پیچیده و تفکیک ناپذیر است. ولی‌ این گیاه دوست داشتنی در نزد ما ایرانی‌ ها، تنها به خاطر زیبائی و عطر مخصوصش محبوب نیست، بلکه به تازگی آشکار گشته که این گیاه ارزشمند علاوه بر درمان بیماری‌های مختلف، درمان ایدز نیز میتواند باشد.

نتایج تحقیقات صورت گرفته توسط محققان آلمانی نشان می‌دهد، عصاره ریشه گیاه شمعدانی از قابلیت درمان ویروس اچ‌آی‌وی-۱ بعنوان متداول‌ترین نوع ویروس ایدز برخوردار است.

به گزارش (ایسنا)، ویروس اچ‌آی‌وی به دو نوع ویروس:

- اچ‌آی‌وی-۱ و

ویروس اچ‌آی‌وی-۲

تقسیم می‌شود که نوع اول متداول‌ترین نوع ویروس ایدز محسوب می‌شود.

محققان مرکز تحقیقات بهداشت محیط در مونیخ در تحقیقات خود دریافته‌اند، عصاره گرفته شده از گیاه شمعدانی قادر به غیر فعال‌سازی ویروس اچ‌آی‌وی-۱ و پیشگیری از حمله این ویروس به سلول‌های سالم بدن است.

این ترکیب از تکثیر ویروس در داخل بدن جلوگیری کرده و از توانایی بالقوه تولید نسل جدید داروهای ضد ویروس اچ‌آی‌وی-۱ برخوردار است.

عصاره ریشه گیاه شمعدانی همچنین از خون و سلول‌های بنیادی در مقابل عفونت ناشی از ویروس اچ‌آی‌وی-۱ محافظت می‌کند؛ این ترکیب باعث مسدود شدن اتصال ذرات اچ‌آی‌وی به سلول‌های بدن شده و از حملات ویروسی جلوگیری می‌کند.

چند مرحله آزمایش بالینی در آلمان نشان می‌دهد، عصاره ریشه گیاه شمعدانی برای انسان کاملا ایمن و بدون ضرر بوده و مجوز استفاده در طب گیاهی را دریافت کرده است.

پروفسور «روت براک ورنر» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می‌کند: حمله عصاره شمعدانی به ویروس کاملا متفاوت از داروهای ضد ویروس اچ‌آی‌وی-۱ موجود است.

در گام بعدی محققان قصد دارند نتایج این مرحله از تحقیقات و ایمنی این ترکیب در بدن انسان را بدقت مورد بررسی قرار دهند.

منبع



شمعدانی معمولی Pelargonium hortom
شمعدانی معمولی یا پلارگونیوم هورتوم علاوه بر اینکه در داخل ساختمان قابل نگهداری است بخش عمده مصرف آن در فضای آزاد می‌باشد. به دلیل تنوع رنگ (صورتی، سفید و قرمز) در طراحی‌های گوناگون در فضای آزاد استفاده می‌شود. حتی شمعدانی معمولی به عنوان کشت نواری Border plant هم مورد مصرف دارد و گاهی به عنوان كشت متراکم و کپه‌ای استفاده می‌شود. شمعدانی عطری گیاهی است که برگ‌های معطر و گل‌های صورتی رنگ کوچکی دارد. برگ‌های ظریف و کرک دار و سبز آن بخش زینتی گیاه است كه به نور مستقیم آفتاب بسیار حساس است و باید گیاه را در سایه آفتاب درختان کاشت تا با سوختگی حاشیه برگ‌ها مواجه نشویم.



شمعدانی در حدود ۲۰۰ گونه دارد که می توان آنها را به دو دسته وحشی و زینتی تقسیم کرد. اغلب شمعدانی هایی که امروزه کاشته می شوند نتیجه تولید کولتیوارها و دو رگه (هیبرید)گیری های بیشماری هستند که از ۲۰ گونه زینتی جنس شمعدانی از قرن ۱۷ میلادی تا به امروز انجام شده است. نام گذاری جدید نسبت به قدیم تا حدود زیادی تغییر کرده و این هزاران هیبرید و کولتیوار را بر اساس خصوصیاتی همچون عادت رشد شاخسار، شکل و رنگ برگسار، معطر بودن برگسار و … در تعدادی گروه اصلی قرار داده اند.

یکی از این گروه های اصلی، هیبرید (Xhortorrum) است. اجداد این هیبرید (P.inquinans) و ( P.zonale) هستند.

شاخسار علفی و آبدار این گروه از شمعدانی ها که چندساله نیز هستند معمولاً به شکل مستقیم رشد می کند و گل هایی ساده (۵ عدد گلبرگ) و یا با تعداد گلبرگ بیشتر دارند. برگ برخی از شمعدانی های این گروه جذاب و زیبا است.

گونه زونال (Zonal) به ۳ دسته تقسیم می گردد:

۱- شمعدانی های هوای آزاد: که در هوای آزاد به راحتی به گل می نشینند. نمونه عالی دسته، واریته پائول کرامپل Paul crampel است.

۲- شمعدانی های گلخانه: که در هوای آزاد به راحتی به گل نمی نشینند و نیاز به کمی حرارت دارند.

۳- تریکالر (Tricolor) که به خاطر برگ های زیبایشان پرورش می یابند نه گل آنها. قدمت این گروه به ۱۶۰ سال پیش برمی گردد.

این گیاهان را می توان در فضای باز و یا گلدان کاشت این گیاهان نیاز به آب و هوای نسبتاً سرد و خشک دارند و بهتر است پس از اتمام گل، هرس اساسی گردند. در طول زمستان پیش از اولین سرما، می توان گلدان شمعدانی را به خانه آورد و کنار پنجره روشنی که نور بخورد و در عین حال جای آن خنک باشد نگه داری کرد و میزان آبیاری آن را نیز کم کرد؛ یا اینکه گلدان را پیش از اولین سرما به محل تاریک خنکی انتقال داد تا فقط از سرمازدگی مصون بماند تا فصل گل برسد.

خانواده: جرانیاسه Geraniaceae

نوع: چندساله که البته کاشت یکساله برای زیبایی و چشم نوازی گیاه توصیه می شود.

رنگ گل: قرمز سیر و روشن، صورتی، بنفش، گل بهی، سفید و نارنجی

فصل گل: آغاز فروردین تا پایان مردادماه

برگ: همیشه سبز نسبتاً گرد، با دندانه های نامرتب و پلیسه دار

ارتفاع: ۳۰ الی ۹۰ سانتیمتر

گستردگی: ۳۰ الی ۹۰ سانتیمتر

نور مطلوب: شمعدانی در طی روز حداقل باید ۶ ساعت در معرض نور مستقیم آفتاب باشد. شمعدانی های گروه زونال نسبت به گروه های دیگر شمعدانی نور و گرمای بیشتری را دوست دارند. تابش مستقیم خورشید در ماه های گرم و بالا رفتن دما باعث کاهش گلدهی می شود.

رطوبت مطلوب: آبیاری متوسط و مرتب. شمعدانی اصولاً تا حدودی خشکی بستر کاشت را تحمل می کند اما برای گلدهی خوب گیاه و عملکرد مناسب آن می بایست در طی فصل رشد (بهار و اوایل تابستان) بستر کاشت را مرطوب نگه داشت که البته این به معنی خیس و غرقابی شدن خاک نیست.

دمای مطلوب: رشد شمعدانی دمای ۵-۴ درجه سانتیگراد متوقف می شود و تا دمای ۱-۰ درجه زنده می مانند اما در ۳-۲ درجه زیر صفر دچار سرمازدگی می شوند و از بین خواهند رفت.

عدم وجود تفاوت دمایی بین روز و شب یکی از دلایل عدم گلدهی این گیاه است.

خاک مطلوب: خاک خوب زهکشی شده و غنی با PHخنثی متمایل به قلیایی، خاکی که خوب زهکشی نشده باشد منجر به پوسیدن ریشه می گردد.

تکثیر: شمعدانی ها کلاً از طریق قلمه تکثیر می گردند، در حالی که استفاده از بذر منحصراً برای تولید کولتیوارهای تازه است. همه شمعدانی های مذکور اواخر بهار و اوایل تابستان به گل می نشینند.

آفات و بیماری ها: شمعدانی در معرض لکه برگ و کپک خاکستری است. گیاهانی که در فضاهای داخلی نگهداری می شوند هم بیش از خارجی ها در معرض مگس سفید و شته قرار می گیرند. کرم ها ممکن است برگ ها را با جویدن سوراخ کنند.
..................................
منابع:

http://www.missouribotanicalgarden.org/PlantFinder/PlantFinderDetails.aspx?kempercode=a537

http://en.wikipedia.org/wiki/Pelargonium

http://en.wikipedia.org/wiki/Pelargonium_%C3%97_hortorum