شمردم مــــن ز چلّــــــــه تا به نـــوروز ..... نمانده هیچ؛ جز هشتاد و نه روز !

شب یلدا ز راه آمـــــــــــد دوبـــــــــاره

 بگیر ای دوست! از غمهـــــــا کناره
شب شادی وشـــور و مهربانی است

 زمـــــــان همدلی و همزبانی است
در آن دیدارهــــــــــــا تا تـــــــــازه گردد

 محبت نیـــــــــــــــز بی اندازه گـردد
به هرجا محفلی گرم و صمیمی است

 که مهمانی درآن رسمی قدیمی است
به دور هم تمـــــــــــام اهــــــل فامیل

 شده بر پا بســــاط میــــوه – آجیل
ز خـــوردن خوردنِ این شـــــــــام چلّه

 شود مهمان حسابی چاق و چلّه!!
همــــــــــه با انتظاری عاشقــــــــــانه

 نظـــــــر دارند ســـــــــوی هندوانه!
نشسته با تفاخـــــــــر تــوی سینی

 کنارش چاقـــــــــــویی را هم ببینی
چو گــــــــردد قــاچ قــــاچ آن هندوانه

 شود آب از لب و لوچـــــــــــه روانه!
بســــــاط خنده و شادی فراهـــــــــم

 اس ام اس می رسد پشت سر هم
جوانان آن طرف تـــر جـــــــوک بگویند

 دل از گرد و غبــــــار غـــــم بشویند
کسی را گـــر صدایی نیم دانگ است

 در این محفل پی تولید بانگ است!!
زند بــــــــا “ای دل ای دل” زیـــــر آواز

 ز بعد آن “هاهاها”یی کند ســـــاز!
ببندد چشــــــــم و جنباند ســـرش را

 بخواند شعـــــــــــــرهای از برش را!
چنین با شور و نغمه – شعر و دستان

 خرامان می رســــــد از ره زمستان
شمردم مــــن ز چلّــــــــه تا به نـــوروز

 نمانده هیچ؛ جز هشتاد و نه روز !
کنـــــون معکــــــــــوس بشمارید یاران 

 که در راه است فصــــــــل نوبهاران….