خوشا آن کس که چون سگان زندگی کند . در این حیوان ده خصلت است که مومن به داشتن آنها سزاوار است :
نخست آنکه سگ را درمیان مردمان قدری نیست و این ، همان حال مسکینان و بیچارگان است...
دوم آنکه مالی و ملکی از آن او نیست و این ، همان صفت مجردان است ...
سوم آنکه او را خانه و لانه ای معین نیست و هرجا که رود رفته است و این علامت متوکلان است ...
چهارم آنکه اغلب اوقات گرسنه است و این عادت صالحان است ...
پنجم آنکه اگر او صد تازیانه از دست صاحب خود خورد ، در خانه او را رها نمی سازد و این ، صفت مریدان است ...
ششم آنکه شب هنگام به جز اندکی نمی آرامد و این حالت محبان و دوستداران است ...
هفتم آنکه رانده می شود و ستم می کشد ، لیک چون بخوانندش بدون دلگیری باز می گردد و این نشانه فروتنان است ...
هشتم آنکه به هر خوراک که صاحبش به او می دهد ، راضی است و این حال قانعان است ...
نهم آنکه بیشتر لب فرو بسته و خاموش است و این علامت خائفان است ...
دهم آنکه چون بمیرد ، میراثی از خود بجای نگذارد و این علامت زاهدان است ...
منصوب به امام جعفر صادق
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر