قطع تنفس حین خواب عارضهای است که باعث میشود، فرد به طور گذرا در حین خواب دچار قطع تنفس شود.
وقفه تنفسی هنگام خواب ممکن است ۱۰ ثانیه یا بیشتر طول میكشد. این اختلال در همه سنین دیده میشود ولی در بزرگسالان بالای ۶۰ سال شایعتر است.
این بیماری بیشتر در سنین بالا دیده شده است ولی دلایل بوجود آمدن آن هنوز مشخص نیست. افراد مبتلا بشدت در خواب خور و پوف میکنند. این بیماری مربوط به اشکالات تنفسی نیست و بیشتر امکان دارد که در نقاطی از مغز اختلالاتی صورت گرفته، چرا که در همان زمان که انسان هنوز در بستر است ولی از خواب بیدار میشود، تنفس دوباره برقرار میگردد، یعنی هیچ تغییری در وضعیت جسمانی فرد صورت نمیگیرد ولی شخص به طور معمول نفس میکشد، در حالی که در همان شرایط و هنگامی که خواب بوده است، مجرای تنفسیش بسته شده است. بیشتر شبیه شب ادراری میباشد که کودک هیچ اشکالی در دستگاه و مجاری ادرار ندارد ولی در خواب نمیتواند خودش را نگاه دارد، و شب ادراری امروزه به عنوان یک بیماری روحی شناخته میشود و بیشتر دامان کودکانی را میگیرد که دچار مسائل و مشکلات روحی هستند.
ـ علایم شایع:
دورههای طولانی قطع تنفس در طی خواب.
وقفه تنفسی هنگام خواب توسط اطرافیان فرد قابل مشاهده است. مستندترین راه اثبات این عارضه بررسی آن در یك آزمایشگاه خواب است. انسداد راه تنفسی هنگام خواب در اثر انسداد پشت حلق بهوسیله زبان كوچك و سایر بافتهای نرم مجاور. این حالت باعث ایجاد چرخه تكرارشونده خواب، حالت خفگی، از خواب پریدن، خوابآلودگی و خواب دوباره میشود. این چرخه اغلب در سراسر روز ادامه مییابد زیرا خواب نامناسب شبانه باعث خوابآلودگی مزمن میگردد.
خستگی شدید مزمن.
ـ علل بیماری:
۱. ناشناخته (اغلب)
۲. انسداد راه هوایی بهخصوص در افراد چاق
۳. بیماریهای مزمن دستگاه تنفس
۴. اختلالات دستگاه عصبی مركزی، نظیر تومور مغزی، عفونتهای ویروسی مغز یا سكته مغزی
ـ عوامل افزایشدهنده خطر:
۱. استرس، از قبیل اضطراب یا افسردگی
۲. وجود فشار خون بالا، بیماریهای قلبی ـ عروقی یا بیماریهای شریانی
۳. سن بالا
۴. چاقی
۵. استعمال دخانیات
۶. سوء مصرف الكل
۷. مصرف داروهای روانگردان
۸. كمكاری تیرویید
ـ پیشگیری:
در صورت وجود بیماریهای زمینهای فهرست شده در قسمت «علل»، بهمنظور كاهش احتمال شعلهور شدن این اختلال تا حد امكان از عوامل افزایشدهنده خطر اجتناب كنید.
ـ عواقب موردانتظار:
اقدامات درمانی موجود در این زمینه، غیر از جراحی و كاهش وزن در افراد چاق، با هدف كنترل وقفه تنفسی هنگام خواب و نه علاج آن انجام میگیرند. معمولاً پایبندی مادامالعمر به درمان لازم است.
ـ عوارض احتمالی:
خوابآلودگی بیش از حد روزانه ناشی از بیخوابی شبانه ممكن است منجر به تصادفات، فقدان تمركز و توجه و كاهش بازده كاری گردد. آسیب دایمی مغزی ناشی از دورههای مكرر كاهش اكسیژن مغزی، نامنظمی ضربان قلب و نارسایی احتقانی قلب.
ـ درمان:
۱. مشاهده علایم توسط اطرافیان بیمار معمولاً اولین نشانه است. بررسیهای تشخیصی طبی ممكن است شامل آزمایشهایی برای اندازهگیری میزان اكسیژن خون، حركات قفسه سینه و جریان هوا از راه بینی؛ نوار مغزی (الكتروانسفالوگرافی ـ بررسی مغز بهوسیله اندازهگیری فعالیت الكتریكی آن [ امواج مغزی ] )؛ و بررسی در یك آزمایشگاه خواب باشد.
۲. انتخاب نوع درمان بهشدت اختلال، هرگونه اختلال طبی دیگر، و سطح عملكرد روزانه فرد بستگی دارد.
۳. اگر وقفه تنفسی تنها هنگام خوابیدن به پشت ایجاد میشود، یك توپ پینگپونگ یا توپ تنیس را به قسمت پشت لباس خواب بدوزید. این كار شما را مجبور میكند كه در طی خواب در حالت به پهلو بمانید.
۴. در جهت درمان مشكلات طبی زمینهای، نظیر اختلالات قلبی یا تنفسی باید اقدام شود.
۵. از مصرف داروهایی نظیر آرامبخشها، خوابآورها، باربیتوراتها، داروهای مخدر و الكل باید اجتناب شود. در مورد قطع مصرف داروهایی كه ممكن است باعث وقفه تنفسی هنگام خواب گردد با پزشك مشورت نمایید.
۶. برنامه كاهش وزن برای افراد دارای اضافه وزن توصیه میشود.
۷. یك وسیله دندانی مخصوص ممكن است تجویز شود.
۸. برقراری فشار مثبت مداوم راه هوایی (کپپ) ـ بیمار در طی خواب یك دستگاه را بر روی بینی و دهان میگذارد و از این طریق، پمپ دستگاه هوا را با فشار به داخل مجاری بینی میفرستد تا راه هوایی را باز نگه دارد. این روش درمان مؤثری در بسیاری از بیماران است.
۹. درمان جراحی بهندرت ممكن است توصیه گردد (برداشت لوزهها؛ ترمیم ناحیه زبان كوچك، كام و حلق یا برقراری راه تنفسی بر روی نای [ تراكئوستومی ] ).
ـ داروها:
برای این اختلال معمولاً دارویی نیاز نیست، با این حال، پروتریپتیلین ممكن است در تعداد اندكی از بیماران برای كمك به كنترل خوابآلودگی روزانه سودمند باشد. مدروكسی پروژسترون ممكن است در مورد نشانگان كمبود تهویه ناشی از چاقی استفاده شود.
ـ فعالیت:
محدودیتی وجود ندارد. شركت در تمرینهای ورزشی منظم برای ایجاد تناسب فیزیكی سودمند است ولی ورزش سنگین قبل از خواب توصیه نمیگردد.
ـ رژیم غذائی:
رژیم لاغری در صورت چاق بودن.
ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمائید:
اگر شما احتمال میدهید كه دچار وقفه تنفسی هنگام خواب باشید. اگر شما علایم وقفه تنفسی را در یكی از اعضای خانواده تان مشاهده میكنید. تداوم یا تشدید وقفه تنفسی هنگام خواب پس از شروع درمان.
منبع
یافتههای دانشمند ایرانی درباره تغییرات چهره مبتلایان به آپنه خواب پس از درمان
مطالعه جدید محققان دانشگاه میشیگان با همکاری دانشمند ایرانی نشان میدهد افراد مبتلا به «آپنه انسدادی خواب» (OSA) پس از دست کم دو ماه از دریافت درمان «فشار مثبت مداوم راه هوایی» (CPAP)، هوشیارتر، جوانتر و جذابتر به نظر میرسند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این مطالعه که با همکاری «ارشیا وهابزاده» صورت گرفت، نشان داد ارزیابیکنندگان انسانی مستقل (پرسنل پزشکی و اعضای جامعه) میتوانند هوشیاری، جذابیت و جوانی را در ظاهر افراد خوابآلود مبتلا به این عارضه پس از دریافت CPAP در منزل، درک کنند.
وهابزاده و همکارانش 20 شخص بزرگسال مبتلا به OSA و خوابآلودگی روزانه افراطی را بررسی کردند.
تصاویر دیجیتالی از چهرههای این افراد با استفاده از دوربین سهبعدی با دقت بالا، پیش و پس از حداقل دو ماه از دریافت درمان CPAP گرفته شدند.
محققان حاضر در این پروژه، با استفاده از نرمافزار رایانهای متخصص ارزیابی حجم و رنگ چهره، این تصاویر را تحلیل کردند.
22 داوطلب همچنین این تصاویر را به صورت ساید-بای-ساید در ترتیب تصادفی مشاهده کردند و آنها را از لحاظ هوشیاری، جذابیت و جوانی ارزیابی کردند.
12 نفر از این ارزیابیکنندگان افراد حرفهای در حوزه پزشکی و 10 تن از آنها داوطلبانی از جامعه بودند.
نتایج نشان میدهد برای 20 سوژه تحت درمان، به طور میانگین 68 درصد از ارزیابیکنندگان تصویر چهره پس از درمان را به عنوان ظاهری هوشیارتر از تصویر پیش از درمان، ارزیابی کردند.
67 درصد از آنها عکسهای پس از درمان را جذابتر و 64 درصد نیز آنها را جوانتر ارزیابی کردند.
تحلیل تصویر همچنین کاهش پس از درمان در حجم سطح پیشانی را نشان داد که این امر منعکسکننده سرخی کاهشیافته زیر چشم و بالای گونهها است.
این نخستین مطالعه برای استفاده از تکنیکهای عکاسی عینی، دقیق و دیجیتال در مستندکردن تغییرات ظاهر چهره پس از درمان برای OSA است.
این اولین پژوهشی است که ثابت میکند تغییرات در ظاهر چهره مبتلایان به این اختلال میتواند توسط دیگران درک شود و برای میلیونها افراد مبتلا به OSA انگیزهبخش باشد.
گفته میشود، دست کم 12 تا 18 میلیون بزرگسال در امریکا مبتلا به «آپنه انسدادی خواب» غیردرمانشده هستند که شامل واژگونی مکرر راه هوایی بالایی در طول خواب میشود.
عارضه OSA با خطر افزایشیافته فشار خون بالا، بیماری قلبی، دیابت، افسردگی و سکته مغزی مرتبط است.
مهمترین انتخاب درمانی برای OSA، شیوه CPAP است که با ارائه جریان هوا از خلال ماسکی که در طول خواب پوشیده میشود، راه هوایی را باز نگه میدارد.
جزئیات این موفقیت علمی در مجله آکادمی پزشکی خواب امریکا به نام Journal of Clinical Sleep Medicine منتشر شد.
http://isna.ir/fa/news/92062717288/یافته-های-دانشمند-ایرانی-درباره-تغییرات-چهره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر