قانون تصویب شده مجلس مفسدین و خائنین به ملت، به نام قانون عایشه: "بچه را بیاورید بزرگش کنید، زمانی که به سنّ ۷-۸ سالگی رسید، آزادید با او سکس داشته باشید!"
مجلس شورای آخوندی که به جز پایین تنه و حجاب عربی برای زنان اندیشهای در سر ندارد و به جز دزدی، رانتخواری و ساختن جوک برای فجایعی که در زندان کهریزک انجام پذیرفت، هنر دیگری نداشته و کار بیشتری از آن برنمیآید، به تازگی شاهکار و اوج تصمیمات قانونی خود را بیدریغ بر روی میز ریخته و به پیروی از سنت پیغمبر اسلام، قانونی وضع کرده که به موجب آن ازدواج و داشتن سکس با دختر بچههای یتیم و بی سرپرستی که به فرزند خواندگی پذیرفته میشوند، و تحت سرپرستی قرار میگیرند را آزاد و قانونی اعلام کرده و به این ترتیب مشکلی از مشکلات جامعه را از سر راه برداشته است!
آخوندها ایران را بهشت لواط کاران و بچه بازها ساختهاند، و به دلیل انحراف جنسی، به شدت از زنان بیزارند و در هر زمینه و به هر عنوانی با آنان مخالفت میکنند.
ایلنا مینویسد:
در دوران جاهلیت هم چنین ازدواجهایی رواج نداشته است!!(چنین ازدواجهایی تنها در محضر پیغمبر اسلام و در صدر اسلام رواج داشته است، حتی اعراب جاهل در دوران جاهلیت نیز چنین کار مذمومی را ننگ میشمردند)، بنابراین طبیعی است که در عصر حاضر نباید نگران چنین مواردی بود و آن را به عنوان مشکلی برای جامعه مطرح کرد-باید به مصالح و مفاسد این مساله بیشتر توجه کرد.
استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم و دبیر مجمع مدرسین و محقیقین حوزه بر این اعتقاد است که نباید ازدواج سرپرست با فرزند خوانده در قانون مطرح شود چون چنین ازدواجهایی بسیار نادر است. او میگوید که در دوران جاهلیت هم چنین ازدواجهایی رواج نداشته است، بنابراین طبیعی است که در عصر حاضر نباید نگران چنین مواردی بود و آن را به عنوان مشکلی برای جامعه مطرح کرد.
آخوند "سید حسین موسوی تبریزی" در گفتگو با خبرنگار ایلنا، میگوید که مساله ازدواج سرپرست با فرزند خوانده فقط یک مساله شرعی نیست بلکه ابعاد روحی، روانی بسیاری در این مساله وجود دارد که باید به آن توجه شود.
او توضیح داد: در قرآن آمده است که پسر خواندهها، پسر واقعی نیستند و در صورتی که پدر خوانده در زمان حیات چیزی را به فرزند خواندهاش نبخشیده باشد، او از پدر ارث نمیبرد!! و همچنین از نظر محرم و نامحرمی اگر بخواهیم در نظر بگیریم ازدواج با فرزند خوانده شرعا امکان پذیر است!! اما آنچه مسلم است این است که ازدواج فقط یک مساله شرعی نیست و بسیاری از مسائل روحی و روانی در رابطه با ازدواج وجود دارد که باید به آنها توجه کرد.
به نظر این استاد خارج فقه و اصول، فرزند خواندهای که سالها سرپرستاش را پدر و ماد واقعی خود میدانسته است، نمیتواند او را به عنوان همسر تصور کند و قرار دادن او در چنین موقعیتی او را با مشکلات روحی و روانی فراوانی مواجه میکند و از نظر اخلاقی کار درستی نیست.
او میگوید: مجلس این مساله را یکجانبه دیده است و فقط به مسائل شرعی توجه کرده و مسائل اخلاقی، روانی و اجتماعی را نادیده باقی گذاشته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر