نادرشاه افشار

نادرشاه افشار ایران پرستی که غربی‌های وحشی را بخوبی میشناخت و کسی‌ بود که انگلیسی‌‌ها را با تیپا از شبهه قاره هند بیرون کرد، و انگلیس‌ها نیز بار‌ها و بارها سعی‌ در ترور او کردند و در آخر نیز با تحریک افسران ترک که نادر به آنها اعتماد داشت، شبانه و به نامردی و زمانی‌ که او در خواب بود، او را کشتن چرا که در میدان و در روز روشن نمیتوانستن از پس او برآیند و حریف او شوند، و بعد از آن هم با ساختن داستان‌های دروغین و مضحک و نسبت دادن آنها به نادر شاه، به خیال خود سعی‌ در بدنام کردن او کردند، غافل از اینکه تنها احمق‌ها و خود باختگان بیمحتوا هستند که هر چه غربی‌ها می‌نویسند با جان و دل‌ می‌پذیرند و قبول دارند،

 و در واقع تاریخ واقعی‌ و راستین بر روی اوراق دروغین غربی‌ها نوشته نشده و نام نادر هنوز که هنوز است در سینه مردم اسیای مرکزی نقش بسته، هر چند که انگلیس‌ها و یا این دشمنان قسم خورده ایران و ایرانی‌، همه جا و در همه کتب با از بین بردن تمام آثار او از تاریخ ایران سعی‌ در پاک کردن نام، افتخارات، ابتکارات و فنون جنگی این نابغه و بزرگ مرد تاریخ ایران بکنند، بزرگ مردی که بنیان گذار نبرد‌ها و تاکتیک‌های جنگی قرن جدید است و غربی ها طبق معمول از خود ما یاد گرفتند، و بعد پز آن را به خود ما دادند، غافل از اینکه خودشان را هم که بکشند، ما اصل هستیم و آنها همیشه کپی‌ و دست دوم باقی‌ خواهند ماند.

پاک کردن تاریخ واقعی‌ دوران امپراتوری که نادر ظرف مدت کوتاهی ایجاد کرد و به جای آن بستن مشتی دروغ بیشرمانه به یکی‌ از بزرگترین مردان تاریخ دنیا تنها حکایت از ترسی‌ دارد که نام این بزرگ مرد در آنها ایجاد می‌کند و تا آنجا پیش میرود که هنوز که هنوز است از ظهور کسی‌ مانند نادر در ایران وحشت دارند.

میفرمایند این تابلوئی است کم دیده شده و بسیار با ارزشِ تاریخی که اثرِ استادِ بزرگِ نقاّشی علی‌ قُلی‌ جَبَه دار(علی قلی جبه‌دار مهم‌ترین نقاّش  اواخر قرن هفده و اوایل هجده ایران است.) است که آنرا در اواسطِ قرنِ هجدهمِ میلادی ترسیم و سپس به سلطانِ ایران تقدیم کرده است.

درین نقاّشی که یک سوم آن در اینجا دیده میشود می‌‌توان نادرشاه افشار را دید که به روی اَسبِ خود (جنگِ کَرنال) به سربازانش دستور می‌‌دهد، جنگ کَرنال (۵ اسفند ۱۱۱۷ خورشیدی، ۱۳ فوریه ۱۷۳۹ میلادی) نام نبردی است که طی آن نادرشاه افشار هندوستان را فتح کرد. دلیل وقوع این جنگ ، فرار افغان‌های یاغی به هندوستان ، و عدم تسلیم ایشان توسط محمدشاه ، پادشاه هند بوده‌است. نادر به رغم کمی سپاهیانَش در مقابل لشکریان فیل سوار هندی توانست با به‌کارگیری تاکتیک‌های نوینِ جنگی پیروز شود.

نادر در قبال گرفتن ثروت‌های ایران که پیش از این به وسیله انگلیس‌ها در زمان صفوی و از دربار آنها، سرقت شده بود و در هندستان نگاه داری میشد عقب‌نشینی را پذیرفت و تاج پادشاهی هند را بر سر او باقی گذاشت. نادر با بازپس گرفتن ثروت‌های ایران از هند به ایران بازگشت؛ غنائمی که نادر شاه به ایران آورد برابر درامد سالانهٔ دوران شاه عباس صفوی برآورد شده‌است. در میان این غنائم، جواهراتی چون کوه نور و دریای نور و تخت طاووس شهرت دارند. میزان ثروت‌های ایران که از هند به ایران بازگشت به حدی بود که نادر برای سه سال از گرفتن مالیات در ایران چشم پوشید. (میفرمایند به پول امروز حدود ۱۲۷ میلیون یورو)

جنگ کرنال یکی از زرّین‌ترین برگ‌های فتوحات نادر پیروزی بر سپاهیان هندی بود. هندوستان در ۱۷۰۷ میلادی امپراتوری بزرگ و قدرتمندی بود که از نظر ثروت و جمعیت رقیبی در منطقه نداشت .

از این اَثر در موزهٔ هنرهای شهرِ بوستونِ آمریکا نگهداری شده و چندی پیش بعد از ترمیم و بازسازی! مجدداً به موزهٔ اصلی‌ بازپس فرستاده شده تا به موردِ بازدیدِ همگان قرار گیرد.
البته همین تصویر هم سانسور شده است و از آن جای که در آن توپ‌هایی‌ که به ابتکار نادر ساخته شده بود، نشان داده میشود، بریده شده است!

نادر در جنگ‌ها از این توپ‌ها استفاده میکرد، کشتی‌‌های توپ دار ابتکار دیگر نادر است، همچنین توپ‌های سبک به نام زنبورک که امروز آنها را به نام خمپاره انداز میشناسند.

منبع