انگشتت را در آب فرو کن، و بعد درش بیار، تو لیوان نگاه کن، ببین آیا انگشتت تو لیوان آب اثری گذاشته و بعد اثر آب را بر روی انگشتت ببین. این مثال چینی، در مورد نقش و اثری که یک فرد در اجتماع دارد و در مقابل اثری که اجتماع بر روی انسانها دارا میباشد بکار میرود.
نقشی که خمینی در اجتماع ایران بازی کرد، همانند نقشِ انگشتِ به جوهر آلوده‌ای شده است که در یک لیوان آب تمیز فرو کنی ( اینجا لیوان آب همان اجتماع معصوم و بیگناه و نسبتا پاک ایرانی‌‌ها قبل از ورود این موجود منحوس، مزور، مزدور و مفسد به ایران است.). آنچه که بعد از ورود خمینی در اجتماع ایران اتفاق افتاد، همانند سرنوشتِ همان لیوان آبی است که انگشتی چرکین و آلوده به مرکب سیاه در آن فرو رفته باشد، و آنچه که در مورد خمینی صورت گرفت، ساختن چهره ابلیس گونه و ذات قاتل او به یک چهره پاک و معصوم و امام گونه بود. در این راه ۸۰،۰۰۰ آخوندی که در سراسر ایران پراکنده بودند، با بازی کردن همان نقشی که اینترنت در جهان امروز در جهت رساندن اطلاعات به دیگران، بازی می‌کند، و با منبر رفتن‌های پی در پی، به این خبیث کمک کردند، و البته نقشی که حمایت مالی و پولی بازاری‌هایی که اکثرا بازرگانان متعلق به گروه ترک‌های مغز شسته شدهٔ مذهبی و یا کینه ورزان سیاسی بودند، به اضافه چاشنی روشنفکرانِ خارج دیده ی، اجنبی تربیت شدهٔ، ابلهِ کاملا بی‌سواد و وطن فروش، در کنار مردمی که بی‌خبری جامه و لباس هر روزشان بود، را نمی‌شود نادیده گرفت.
