سامورایی به نظامیان ژاپن قبل از صنعتی شدن گفته می‌شود. آنان از خانواده‌های اشراف ژاپنی بودند که در ارتش‌های خصوصی اجیر می شدند و به دای‌میو (اربابان محلی) خدمت می کردند. آنها از سال ۱۱۵۹ میلادی در جنگ‌های داخلی شرکت می کردند. سامورایی‌ها سوارکارانی بسیار ماهر و در استفاده از شمشیر، کمان و نیزه زبردست بودند. پاداش آنان، بر خلاف نظامیان دیگر، برنج یا مواد غذایی بود. در سال ۱۶۰۳ میلادی پس از بازگردانیده شدن صلح به ژاپن به دست توکوگاوا شوگون، سامورایی‌ها به مسئولان و مجریان محلی تبدیل شدند. پس از آن٬ در دوره ی امپراطور میجی و همزمان با آغاز عصر تجدد در ژاپن ٬جایگاه سامورایی ها بسیار تضعیف شد. مستمری ناچیز آنها صرف خرید سهام دولتی گشت و در۱۸۷۳ یاماگاتا٬ وزیر جنگ ژاپن٬ قانون انقلابی خدمت وظیفه ی عمومی را وضع نمود و همین قانون سبب نابودی قطعی سپاهیگری سامورایی شد.
سامورایی‌ها نسبت به دوستان و اربابان خود سوگند وفاداری ادا می‌کردند. آنان همچنین از نظام خاصی به نام بوشیدو پیروی می‌کردند. این نظام دارای انضباط شخصی، مهارت، شجاعت، اطاعت، احترام و ایثار بود. بسیاری از سامورایی‌ها نیز از تعالیم ذن بودیسم استفاده می‌کردند.
مرتون اسکات - تاریخ و فرهنگ ژاپن
سامورایی‌ها نسبت به دوستان و اربابان خود سوگند وفاداری ادا می‌کردند. آنان همچنین از نظام خاصی به نام بوشیدو پیروی می‌کردند. این نظام دارای انضباط شخصی، مهارت، شجاعت، اطاعت، احترام و ایثار بود. بسیاری از سامورایی‌ها نیز از تعالیم ذن بودیسم استفاده می‌کردند.
مرتون اسکات - تاریخ و فرهنگ ژاپن
