جای پای اشک

من همیشه از خودم می‌پرسیدم، چرا هر وقت میخوان از ملت ایران حرف بزنن، از صفت نجیب به عنوان پیشوند استفاده می‌کنن، و چرا میگن ملت نجیب ایران و نمی‌گن ملت شجاع ایران یا مثلا چرا نمی‌گن ملت فهمیده ایران. بعد‌ها دلیلش رو فهمیدم، و فهمیدم که دلیل اینکه همیشه میگن ملت نجیب ایران، به این خاطر است که این ملت رو هر چه بخوان سرش می‌آرن و دم نمی‌زنه. یعنی‌ دیگه نجابت از این بالاتر که مالش رو ببرن، کلتکش بزنن، زندانیش بکنن، آبروشو ببرن، اعدامش بکنن، به بچه هاش تجاوز بکنن، خونه ش رو خراب بکنن، اخلاق و انسانیتش رو ازش بگیرن، و تازه این ملت، برای همین دشمن، آنچنان مراسم عزاداری برپا کنه، که معشوق برای عاشقش نمی‌کنه، تازه فهمیدم چرا به این ملت میگن نجیب و شکر کردم که به جای صفت اصلی‌ از همین صفت نجیب استفاده می‌شه.