سالها پیش از این هم نفت دریای خزر در قسمت آذربایجان را انگلستان افتتاح کرد! نفت دریای خزر بدون حضور ایران، دو دستی پیشکش انگلستان میشود. و انگلیس در عوض آخوند‌های بسیار با ارزش را به مردم ایران تحویل داده و در ایران شاه می‌کند.
دلیل دیگری برای شادی مردم ایران و سپاس از انگلیس!
................
به مناسبت سفر دیوید کامرون، نخست وزیر انگلستان، به قزاقستان بهره برداری از ذخایر بزرگ نفت و گاز میدان نفتی "کاشاغان" در دریای خزر آغاز شد.
نورسلطان نظربایف، رییس جمهوری قزاقستان، به همین مناسبت گفته است که بهره برداری از میدان نفتی کاشاغان سرآغاز دورۀ جدیدی از صنعت نفت و گاز قزاقستان است.
مراسم افتتاح میدان نفتی کاشاغان با حضور رییس جمهوری قزاقستان و نخست وزیر انگلستان برگزار شد. میدان نفتی کاشاغان یکی از بزرگترین کشفیات نفت و گاز جهان طی چهل سال گذشته است.
به گفتۀ نورسلطان نظربایف می توان به زودی از این میدان روزانه ۴۵۰ هزار بشکه نفت و هشت میلیون و هشتصد هزار متر مکعب گاز برداشت کرد. بهره برداری از این میدان نفتی را کنسرسیومی مرکب از شرکت‌های آمریکایی، ایتالیایی، انگلیسی، فرانسوی، ژاپنی و قزاقستانی برعهده دارد.
قزاقستان بزرگترین و ثروتمند‌ترین جمهوری سابق اتحاد شوروی در آسیای میانه به لحاظ ذخایر نفت و گاز است. بر اساس گزارش دولت آمریکا، تولید روزانۀ نفت قزاقستان در سال ۲۰۱۲ به یک میلیون و ششصد هزار بشکه بالغ شده که عملاً این کشور را بعد از روسیه به دومین کشور تولیدکنندۀ نفت در بین جمهوری‌های اتحاد شوروی سابق تبدیل ساخته است.
قزاقستان همچنین در فاصلۀ سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ تولید روزانۀ گاز خود را دو برابر کرده به طوری که این کشور هم اکنون نیاز داخلی خود را به گاز تماماً تأمین می کند.
دیروز دیوید کامرون در پایان سفرش به پاکستان در رأس هیئتی مرکب از بیش از سی بازرگان بزرگ انگیسی وارد قزاقستان شد و با رییس جمهوری این کشور، نورسلطان نظربایف، دیدار و گفتگو کرد.
این اولین بار است که یک نخست وزیر انگلستان سفری رسمی به قزاقستان انجام می دهد. به گفتۀ منابع خبری در آستانه، دیوید کامرون در جریان سفر دو روزه‌اش به قزاقستان بیش از ده قرارداد به ارزش یک میلیارد دلار با دولت قزاقستان امضا کرد. در این سفر نخست وزیر انگلستان تأکید کرد که کشورش در جستجوی کار و سرمایه گذاری است و قزاقستان یکی از فعالترین قدرت‌های نوظهور اقتصادی به شمار می رود.
منابع نفت و گاز دریای خزر متعلق به شش کشور ساحلی این دریا از جمله ایران است. بر اساس دو قرارداد تاریخی سهم ایران از آب‌ها و منابع دریای خزر در زمان محمد رضا شاه پهلوی، شاه ایران ساز، ۵۰ درصد بوده که بعد از فروپاشی اتحاد شوروی بدون اعتراض ایران به ۱۱ درصد کاهش یافته است.
کاهش سهم ایران از آب‌های دریای خزر این کشور را از منابع نفت و گاز این دریا محروم کرده، در حالی که پنج کشور دیگر ساحلی دریای خزر به بهره برداری از منابع نفت و گاز این دریا با پشتیبانی روسیه و انگلیس ادامه می دهند.
نوشتۀ ناصر اعتمادی
منبع
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر