ایدل، اول قدم نیکدلان
با بد و نیک جهان ساختنست
صفت پیشروان ره عقل
آز را پشت سر انداختنست
ای که با چرخ همی بازی نرد
بردن اینجا همه را باختنست
اهرمن را بهوس دست مبوس
کاندر اندیشهٔ تیغ آختنست
عجب از گمشدگان نیست، عجب
دیو را دیدن و نشناختنست
تو زبون تن خاکی و چو باد
توسن عمر تو در تاختنست
دل ویرانه عمارت کردن
خوشتر از کاخ برافراختنست.
پروین اعتصامی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر