جاده ابریشم و یا سیلک رود نام یک سایت دیجیتالی بود که نامش را از نام جاده ابریشم معروف که ایرانیها بمنظور وصل کردن راه بازرگانی شرق به غرب، ساخته بودند. در این سایت اینترنتی بمعنای واقعی کلمه " از شیر مرغ تا جان آدمیزاد" (از فروش کودکان تا هرویین) بفروش گذاشته میشد. جایی که خلافکاران کالاهای غیر قانونی خود را میفرختند. و مدیران این سایت آنچنان درآمدی بهم زدند که دولت آمریکا طبق معمول وارد عمل شده و درخواست سهمیه و باج کرد و چون آنچه که پرداخت میشد برایش کم بود در سال ۲۰۱۳ این سایت از طرف اف بی آی بسته شد. (البته برخی شایعات هم می‌گوید که سایت اصالتا توسط خود دولت آمریکا راه‌اندازی گشته و چون گندش درمیآید درش را تخته میکنند!) مدیران این سایت اینک جای دیگری را باز کرده و با نام دیگری مشغول اعمال غیر قانونی خود هستند. نام این سایت از جاده معروفی که شرق را به غرب متصل میکرد و در زمان امپراطوری هخامنشی و به دستور شاهنشاه ایران داریوش کبیر ساخته شده و محافظت میشد، گرفته شده بود.
یک بازار الکترونیکی و تحت وب که گرداننندگانش آنرا با استفاده از فناوری سامانهٔ نرم‌افزاری پنهان تور(۱) اجرا می‌کردند. بیشتر کالاهایی که در سیلک‌رود برای فروش گذاشته میشد در حوزهٔ قضایی بیشتر کشورها قاچاق محسوب میشد. رادیوی عمومی ملی از این وبگاه بعنوان «آمازون.کامِ داروهای غیرمجاز» یاد کرد. اکونومیست نیز آن را در مقاله‌ای دربارهٔ بیتکوین(۲) بعنوان «نوعی ئی‌بِی برای مواد مخدر در گوشه‌ای تاریک و پنهان از وب بنام تور» معرفی کرد. فروش سالانهٔ سیلک رود نزدیک به ۲۲ میلیون دلار تخمین زده شده بود. در ۲ اکتبر ۲۰۱۳ این وبسایت توسط اف‌بی‌آی ضبط شد. اف بی آی ۲۶،۰۰۰ بیت کوین را مصادره کرد که هر یک ۱۴۰$ ارزش داشتند که مبلغی بالغ بر ۳٫۶ میلیون دلار می شد. یک سخنگوی اف بی آی گفت که بیتکوین ها را تا پایان رویهٔ قضایی ضبط و سپس نقد خواهد شد. در اکتبر ۲۰۱۳ اف‌بی‌آی حدود ۱۴۴ هزار بیتکوین را بر مبلغ روز حدود ۲۸٬۵ میلیون دلار مصادره کرد که متعلق به راس اولبریچ بود. خدمات مارشال‌های ایالات متحده آمریکا در ژوئن ۲۰۱۴ حدود ۳۰ هزار بیتکوین را در حدود ۱۸ میلیون دلار فروختند. ۱۴۴ هزار بیتکوین دیگر که ارزشی حدود ۸۷ میلیون دلار در سال ۲۰۱۴ داشت (حدود ۴۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۷) روی لپ‌تاپ راس اولبریچ یافت شد که بتدریج فروخته شد.
تور(۱) تور (سامانه نرم‌افزاری)
تور ( TOR) سامانه‌ای است که برای ناشناسی (ناشناس ماندن) کاربران در محیط اینترنت بکار می‌رود و از نرم‌افزار کارخواه و شبکه‌ای از سرویس دهنده‌ها (سرورها) تشکیل شده و می‌تواند داده‌هایی از کاربران را مانند جایگاه و نشانی پروتکل اینترنت پنهان کند. بهره‌گیری از این سامانه ردگیری و شنود داده‌های کاربر را بدست دیگران بسیار سخت می‌کند. این ردگیری و شنود می‌تواند در مورد بسیاری از فعالیت‌های کاربر مثل وبگاه‌هایی که بازدید کرده، پرونده‌هایی که بارگیری و بارگذاری کرده، پیامهایی که از طریق نرم‌افزارهای پیام‌رسان ارسال یا دریافت کرده و هر گونه ارتباطاتی که در محیط اینترنت برقرار کرده، صورت پذیرد لذا می‌توان گفت که این سیستم برای محافظت از آزادی کاربران و حفظ حریم خصوصی آنها در محیط اینترنت طراحی شده‌است. این نرم‌افزار، یک نرم‌افزار آزاد است و استفاده از شبکهٔ آن نیز رایگان است.
سیستم تور پیاده‌سازی‌ای از مسیریابی پیازی است که در آن پیامها رمزگذاری می‌شوند و از داخل شبکه‌ای از سیستمها که به وسیلهٔ کاربران داوطلب در اقصی نقاط جهان راه‌اندازی شده‌است، عبور داده می‌شوند. در این شبکه، هر دستگاه یک لایهٔ رمز را برای خواندن دستورها مسیریابی رمزگشایی می‌کند و پیام را به دستگاه بعدی می‌فرستد که آن هم به نوبهٔ خود همین کار را تکرار می‌کند. این روش باعث می‌شود که هیچ‌یک از سیستمهای داخل این شبکه از محتوای پیامها اطلاع نداشته باشند. در ضمن هیچ‌یک از سیستمهای این شبکه به طور همزمان به نشانی پروتکل اینترنت فرستنده و نشانی پروتکل اینترنت گیرنده دسترسی ندارند. یعنی هر یک از دستگاه‌های داخل این شبکه که ترافیک اینترنتی از آن عبور می‌کند، فقط نشانی پروتکل اینترنت دستگاه قبلی را می‌داند.
با این که کاربرد اصلی شبکهٔ تور، ناشناختگی (ناشناس ماندن) کاربر و جلوگیری از شنود اطلاعات و عدم توانایی ثبت اطلاعات رد و بدل شده توسط کاربران در محیط اینترنت است، ولی برای عبور از فیلترینگ هم به کار می‌رود.
تاریخچه:
تور اولین نسخهٔ خود را در ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۲ عرضه کرد. این نرم‌افزار از سیستم مسیریابی پیازی استفاده میکرد، که توسط آزمایشگاه تحقیقاتی نیروی دریایی آمریکا ایجاد شده‌بود. وظیفهٔ اصلی آن ایجاد شبکه‌ای امن برای مکالمات دولتی بود. پس از ایجاد تور، این پروژه توسط خبرنگاران، مخالفین حکومت‌ها، سازمان‌های اطلاعاتی و پلیس مورد استفاده قرار می‌گیرد. پشتیبان‌های این نرم‌افزار نیروی دریایی آمریکا در سالهای اولیه و سپس ای‌اف‌اف و بنگاه سخن‌پراکنی ایالات متحده در سالهای کنونی بودند. در عین حال این پروژه از محل کمک‌های افراد نیز درآمد دارد.[۲]در سال ۲۰۱۰ این پروژه توسط بنیاد نرم‌افزارهای آزاد به عنوان پروژهٔ آزاد نمونه انتخاب شد دلیل آن کمکی بود که این نرم‌افزار به گروه‌های آزادی‌خواه در کشورهایی مانند ایران و مصر که با سانسور اینترنت دست و پنجه نرم میکنند، کرد.
طرز کار:
این نرم‌افزار از مسیریابی پیازی استفاده می‌کند. یک نرم‌افزار بجای اینکه بصورت مستقیم بماشین مقصد متصل شود، بیک پروکسی مسیریاب پیازی وصل می‌شود. این پروکسی از طریق چند مسیریاب پیازی مسیر ناشناسی برای کاربر مبدأ ایجاد می‌کند. هر مسیریاب پیازی فقط رایانهٔ قبلی و بعدی خود را می‌شناسد. در عین حال رایانهٔ اول برای هر مسیریاب در راه یک لایهٔ رمزنگاری به دادهٔ ارسالی ماشین مبدأ اضافه می‌کند. پس از آن هر رایانه در راه لایهٔ خود را از دادهٔ ارسالی کم می‌کند و در پایان دادهٔ ارسالی به ماشین مقصد همان دادهٔ رمزنگاری نشده‌است. دادهٔ عبوری از مسیریاب‌ها برای هر مسیریاب متفاوت است و دلیل آنهم تفاوت در رمزنگاری می‌باشد، دلیل دیگر تفاوت، جلوگیری از ورود مسیریاب‌های جعلی درمیان راه است. اگر در میانهٔ راه ارتباط قطع شود، داده‌ها بدون هیچ تأخیری روی هر مسیریابی که باشند، حذف می‌شوند.
تور چگونه کار می‌کند، قسمت اول
پل‌ها:
رله‌های پلی (یا به صورت مخفف پل‌ها) (Bridge Relays)، مسیریاب‌هایی هستند که بصورت مستقیم در پوشهٔ اصلی تور فهرست نشده‌اند. از آنجایی که یک فهرست جامع از آنها وجود ندارد، اگر حتی سرویس‌دهندهٔ اینترنت شما، همهٔ این مسیریاب‌های فهرست شدهٔ تور را ببندد. امکان بستن همهٔ پل‌ها وجود ندارد. اگر فکر می‌کنید که دسترسی شما به تور مسدود شده‌است، می‌توانید از طریق سیستم پل به شبکه وصل شوید.
اضافه شدن پل‌ها به شبکهٔ تور برای افزایش مقاومت آن در برابر سانسورهای اینترنتی است. با وجود اینکه اینترنت شما ممکن است، دارای فیلتر باشد، بهتر است تور را بدون سیستم پل آزمایش کرد و در صورت عدم اتصال به شبکه از سیستم پل استفاده کرد. برای استفاده از پل‌ها باید شما یک پل را بیابید. سپس تور خود را برای استفاده از این پل تنظیم نمایید. البته سیستم تور آدرس پل‌ها را با استفاده از ایمیل برای شما ارسال می‌کند.
کاربرانی که به اینترنت آزاد دسترسی دارند، می‌توانند نقش پل را برای دیگر کاربران بازی کنند. برای اینکار باید تغییراتی در تنظیمات تور ایجاد شود. در حال حاضر پل‌ها کمک گسترده‌ای به کاربران چینی برای استفاده از شبکهٔ تور میکنند.
خروجی‌ها:
یکی دیگر از مسیریاب‌های بسیار مهم در شبکهٔ تور، مسیریاب‌های خروجی هستند. این مسیریاب‌ها ظرفیت شبکه را مشخص میکنند. هر داده که از شبکه عبور می‌کند، باید از یکی از خروجی‌ها عبور کند و سپس به ماشین‌های خارج از شبکه انتقال پیدا می‌کند. خروجی‌ها به علت اینکه در پایان مسیر داده قرار دارند، بعنوان انجام دهندهٔ هرکاری که کاربران تور انجام می‌دهند، شناخته می‌شوند. در واقع اگر کسی با استفاده از تور کاری غیرقانونی انجام دهد، این شناسهٔ اینترنتی خروجی هست که در پایان ثبت می‌شود. از این رو باید دقت عمل لازم برای تنظیم صحیح این مسیریاب‌ها انجام شود.
سرویس‌های مخفی:
مقاله اصلی هیدن ویکی
شبکه تور دارای وبگاه‌ها و سرویس‌های متنوعی می‌باشد که شامل سرویس‌های ایمیل دهی و وبگاه‌های فروشگاه مجازی و سایر سرویس‌های ارائه شده در شبکه تور می‌باشد، لیستی از این وبسایت‌ها و سرویس‌ها در سایت‌های فهرست وب شبکه تور وجود دارد، هیدن ویکی (ویکی مخفی) بارزترین و شناخته شده‌ترین وبسایت فهرست وب در شبکه تور می‌باشد.
رمز نگاری و امنیت:
در حال حاضر «تور» امن‌ترین سامانه ارتباطی جهان و بهترین نرم‌افزار برای ناشناس ماندن در فضای سایبری است. به گونه‌ای تا کنون که هیچ سازمان و نهاد امنیتی قادر به شکافتن کدهای آن نبوده است.
سکوها:
نرم‌افزار تور به دلیل متن‌باز بودن برای بیشتر سکوهای نرم‌افزاری رایانه‌های رومیزی و همراه طراحی شده‌است. در حال حاضر این نرم‌افزار بر روی تمامی رایانه‌های رومیزی با سیستم‌عامل‌های ویندوز، مک اواس‌ایکس و لینوکس قابل اجرا است. در عین حال نسخه‌های بتا برای اندروید ایجاد شده‌است. همچنین تلاش‌هایی برای ایجاد بسته‌هایی برای آی‌فون اپل انجام می‌شود.
در سال ۲۰۱۳ مرورگر تور ۱۵۰ میلیون بار دانلود شده و در حال حاضر به ۲٫۵ میلیون کاربر در روز خدمات ارائه می‌دهد.
همچنین این سرویس در ایران بصورت غیرقانونی (بخاطر قانون فیلترینگ) قابل استفاده می‌باشد.
نرم‌افزارهای مشابه:
I2P
freenet
(۲): پول مجازی و یا پول دیجیتالی
بیتکوین ( Bitcoin) پول مجازی و یا پول دیجیتالی یک نوآوری اینترنتی با کارکردهای مشابه «پول بی‌پشتوانه» یا پول حکومتی است. نوآوری بودن بیتکوین به این معناست که خالقان آن توانسته‌اند آنرا در مدت کوتاهی از یک ایده به یک واقعیت اثرگذار بر دنیای اقتصاد و مراکز سیاست پژوهی مبدل کنند. زیرا در چندسال گذشته ارزش بیتکوین در بازارهای جهانی از چند صدم دلار به چندهزار دلار افزایش یافته‌است اما پول بودن یک جایگاه حقوقی است و پول بودن بیتکوین منوط به پذیرش جایگاه حقوقی آن از سوی دولت‌ها است. تا کنون هیچ دولتی بیتکوین را به رسمیت نشناخته است و دولت‌های ایالات متحده آمریکا، آلمان و چین بر کالا بودن بیتکوین تأکید دارند. البته از لحاظ فنی و کارکردی این عبارت صحیح است که بیت کوین نوعی پول دیجیتال بر پایه شبکه همتا به همتا، امضای دیجیتال و اثبات دانایی صفر است و به کاربران امکان می‌دهد که بدون هیچ واسطه‌ای، انتقال پول غیرقابل بازگشت انجام دهند. گره‌های شبکه هر معامله را در شبکه اعلام میکنند که پس از تأیید در یک سیستم اثبات کار، در یک تاریخچه عمومی به نام Blockchain ذخیره می‌شود.
بیت کوین امکان پرداخت‌های بسیار کم هزینه را فراهم می‌کند. شبکه بیت کوین سیستم کنترل کننده متمرکز ندارد و توسط هیچ سازمان، مؤسسه یا نهاد دولتی اداره نمی‌شود. زمان متوسط تأیید هر انتقال بیتکوین، تقریباً ده دقیقه است. انتقال پول از یک نقطه به نقطه دیگر در تمام شبکه اطلاع‌رسانی شده و تمام نقاط از آن آگاه خواهند شد.
قبل از ابداع بیت کوین، سیستمهای مالی آنلاین برای امنیت به یک سیستم کنترل کننده مرکزی احتیاج داشتند. ساتوشی ناکاموتو با ابداع یک شیوه اثبات کار در شبکه همتا به همتا، راهی جایگزین پیشنهاد کرد. بیت کوین پروژه‌ای نسبتاً جدید و شدیداً تحت توسعه است. بهمین دلیل توسعه دهندگان آن بکاربران توصیه میکنند که به آن بعنوان یک نرم‌افزار آزمایشی نگاه کنند.
ساتوشی ناکاموتو؛ این نامی است که بعنوان مخترع بیت کوین در اینترنت منتشر شده‌است. اما هویت واقعی او هنوز مجهول است. بسیاری معتقدند که اویک شخص نیست و بیت کوین محصولی از یک گروه برنامه‌نویسی بزرگ است.
مشخصات اولین بیت کوین در سال ۲۰۰۹ توسط ساتوشی ناکاموتو در یک فهرست ایمیل رمزنگاری شده منتشر شد. ناکاموتو پروژه را به اواخر سال ۲۰۱۰ موکول کرد و در سال ۲۰۱۱ هم ایمیلی از سوی ساتوشی ارسال شد که می‌گفت او دیگر از بیت کوین دست کشیده و به سوی پروژه‌های دیگر متمایل شده‌است.
تا بحال افراد زیادی بعنوان ناکاموتو مطرح شده‌اند که همگی بطور رسمی این امر را انکار کرده‌اند. یکی ازمعروف‌ترین موارد پیرمرد ۶۴ سالهٔ آمریکایی به نام دوریان بود که از سوی هفته نامه نیوزویک بعنوان ناکاموتوی اصلی معرفی شد؛ دوریان تمام این گزارش‌ها را انکار کرد و گفت هیچ ارتباطی با بیت کوین ندارد. دوریان از نیوزویک بعلت زیر و رو شدن زندگیش شکایت کرد.
در دسامبر ۲۰۱۵ در تحقیقات مشترک توسط وایرد و گیزمودو گفته شد که ممکن است کریگ رایت مهندس کامپیوتر و بازرگان استرالیایی، مخترع واقعی بیتکوین باشد.
در تاریخ ۲ می سال ۲۰۱۶ کریگ رایت ادعا کرد که همان ساتوشی ناکاموتو است. برخی ازاعضای برجسته انجمن بیت کوین هم ادعای او را تأیید کردند. رایت دلیل افشای هویت واقعی خود را برای حفاظت از حریم شخصی اطرافیانش بیان کرد.
سه روز پس از این که کریگ رایت ادعا کرد که همان ساتوشی ناکاموتو است، از انظار عمومی پنهان شد. او در وبلاگش اعلام کرد که مدرک دیگری برای اثبات ادعای خود نخواهد آورد. رایت با بیان این که ادعاهای خارق‌العاده اثبات‌های خارق‌العاده می‌طلبند، وعده داده بود که دلایل محکمی برای اثبات ادعای خود خواهد آورد. اما به جای آن او تمام پست‌های قبلی بلاگش را پاک کرد و مطلبی با عنوان «متاسفم» نوشت. اودر این پست بیان کرد که آن قدر قوی نیست که بتواند ادعای خود را اثبات کند. هم چنین ازاعضای برجسته انجمن بیت کوین که از او حمایت کرده بودند عذرخواهی کرد. او نوشت: امیدوارم اعتبارشان با عمل وی خدشه دار نشود. اظهارات عمومی او در نگاه اول ثابت‌کننده به نظر می‌رسیدند؛ اما بررسی دقیق مدارک او نشان داد امضایی که او به عنوان امضای ساتوشی ارائه داده بود از یک صفحهٔ وب کپی شده بود. رایت هم اکنون ناپدید شده‌است؛ بدون اینکه تلاش ساده‌ای برای اثبات ادعای خود کند. درحالی که اقدامات ساده‌ای وجود داشت که رایت از طریق آنها می‌توانست ثابت کند ناکاموتو است. در این میان، تنها دستاورد رایت این بود که توجه بسیاری را بخود جلب کرد.
هویت ناشناختهٔ ناکاموتو باعث نگرانی‌هایی می‌شود که یکی ازدلایل آن به برداشت نادرست از متن باز بودن بیت کوین بر می‌گردد. این که هر توسعه دهنده‌ای می‌تواند کد آن را بازبینی کرده یا تغییراتی در آن ایجاد کرده یا نرم‌افزار بیت کوینی مخصوص خودش را بسازد. امنیت، از ویژگی‌های مهم نرم‌افزار متن باز است. هیچ‌کس مالک شبکه بیت کوین نیست و درست همانند ایمیل، این کاربران بیت کوین هستند که آن را کنترل میکنند. بیت کوین کاربردهای جالبی دارد که در هیچ‌کدام از سیستمهای پرداخت دیگر نمی‌توان یافت.
روش استفاده:
نرم‌افزار بیتکوین تحت ویندوز ۷
جهت پرهیز از اشتباهات رایج و ایجاد محیطی با امنیت به این نکات توجه نمایید:
*کیف پول خود را ایمن کنید.
همان قدر که در مورد کیف پول معمولی خود احتیاط می‌کنید، همان قدر یا حتی بیشتر از آن، در مورد بیت کوین دقت داشته باشید.
*مقادیر کم برای استفاده‌های روزمره در کیف پول خود قرار دهید.
*از کیف پولتان نسخه پشتیبان بگیرید.
در صورت داشتن نسخه پشتیبان چنانچه اگر کیف پول را رمزنگاری کرده باشید، خواهید توانست در صورت دزدیده شدن کامپیوتر یا گوشی تلفن همراه، پول خود را بازیابی کنید.
*کیف پولتان را رمزنگاری کنید.
اینکار برای کمک به محافظت از شما در برابر دزدان است. در عین حال که از یک گذرواژهٔ قوی استفاده می‌کنید، هرگز گذرواژهٔ خود را فراموش نکنید؛ در غیر اینصورت پول خود را برای همیشه از دست خواهید داد. بر خلاف بانکها، گزینه‌های بازیابی گذرواژه در بیت کوین بسیار محدود است.
*از کیف پول آفلاین برای ذخیره‌سازی استفاده کنید.
یک کیف پول افلاین که ذخیره‌سازی سرد هم نامیده می‌شود، بالاترین سطح ایمنی برای ذخیره سازیست که شامل دخیره سازی یک کیف پول در یک محیط امن شده که به شبکه متصل نیست، خواهد بود.
*نرم‌افزارتان را به روز نگه دارید.
به روز رسانی‌ها می‌توانند از مشکلات ناشی از دشواری‌های مختلف جلوگیری کند، امکانات جدیدی را دربردارند و به امنیت کیف پولتان کمک میکنند. . نصب بروز رسانی‌ها برای تمام نرم‌افزارها بر روی کامپیوتر یا گوشی تلفن همراه، به منظور ایمنی بیشر محیط کیف پول شما بسیار مهم است.
*چند امضایی برای محافظت در برابر سرقت.
کیف پولهای چند امضایی به کاربر اجازه می‌دهد بر پولهای خود کنترل داشته باشد و در عین حال از اینکه دزد به یک دستگاه یا سرور منفرد حمله کرده و پولها را بدزدد، جلوگیری می‌کند.
*به فکر بیت کوین هایتان پس از مرگ باشید!
*بهای بیت کوین متغیر است، پس با بیت کوین پس‌انداز نکنید.
*مبالغ پرداخت شده از طریق بیت کوین، قابل برگشت نیستند.
*بیت کوین، هویتی ناشناخته نیست.
درست است که شما احراز هویت نمی‌شوید و از طریق آدرس بیت کوین هویت شما قابل تشخیص نخواهد بود اما سوابق تراکنش‌های شما روی هر آدرس به صورت عمومی و دائم ذخیره می‌شود و برای دیگران قابل دسترسی است. راه حل این است که از آدرس‌های متعدد برای دریافت وجه (به خصوص برای استفاده‌های عمومی مثل دریافت وجه روی سایتتان) استفاده نمایید.
*تراکنش‌های فوری امنیت کمتری دارند.
*بیت کوین همچنان در دست آزمایش است.
*مالیات‌ها و مقررات دولتی که توسط دولت یا شهرداری‌های محلی وضع شده، بر عهده خود شماست.
کیف پول دیحیتال خود را انتخاب کنید.
یک کیف پول اطلاعات لازم به داد و ستد بیت کوین ذخیره می‌کند. یک کیف پول چیزی است که " اعتبار دیجیتال برای منابع بیت کوین خود را ذخیره می‌کند. " و اجازهٔ دسترسی (و مصرف) آنها را می‌دهد. بیت کوین از رمزنگاری کلید عمومی استفاده می‌کند، که در آن دو کلید رمزنگاری، یک عمومی و یک خصوصی، تولید می‌شوند. به طور ابتدایی، یک کیف پول را می‌توان مجموعه‌ای از این کلیدها توصیف کرد. انواع مختلفی از کیف پول وجود دارد.
کیف پول نرم‌افزاری یکی از این کیف پول هاست. علاوه بر این که کیف پول نرم‌افزاری اعتباراتی را که اثباتی برای مالکیت است، ذخیره می‌کند، به شبکه متصل می‌شود و اجازهٔ استفاده از بیت کوین را می‌دهد. کیف پول نرم‌افزاری می‌تواند به دو دسته تقسیم شود؛ مشتری فعال سیستمی و مشتری غیرفعال سیستمی.
علاوه بر کیف پول نرم‌افزاری، سرویس اینترنتی به نام کیف پول آنلاین، کیف پول دیگری با کارایی مشابه و امکان استفاده راحت تر است. در این مورد، اعتبارات برای دسترسی به منابع مالی به جای این که برروی سخت‌افزار ذخیره شوند روی کیف پول آنلاین ذخیره می‌شوند.
یکی دیگر ازاین کیف پولها کیف پول فیزیکی است. کیف پول فیزیکی اعتبارات لازم رابرای مصرف آفلاین بیت کوینها را ذخیره می‌کند. برخی مرکب اند از یک سکه جدید با اعتباراتی که بر روی فلز چاپ شده‌است، برخی دیگر ساده بر روی کاغذ چاپ شده‌اند.
نوع دیگری از کیف پول به نام یک کیف پول سخت‌افزاری اعتبارات را برای تسهیل معاملات آفلاین نگه می‌دارد.
به دست آوردن بیتکوین:
شما می‌توانید ازدوستان یا نزدیکان خود یا با حساب بانکی، از صرافی بیت کوین بخرید. همچنین می‌توانید با پذیرفتن بیت کوینها به عنوان وجه پرداختی در برابر کالا یا خدمات بیت کوین به دست آورید.
خرج کردن بیتکوین:
تعداد شرکت‌های خدماتی و تاجرانی که بیت کوین می‌پذیرند، روز به روز در حال افزایش است. می‌توانید از بیت کوین برای پرداخت به آنها استفاده کنید و تجربه خود را بحساب کمک به کسب و کارهای صادقی بگذارید که می‌خواهند شفافیت بیشتری داشته باشند.
آدرس:
بیت کوین از رمزنگاری کلید عمومی استفاده می‌کند. هر کیف پول شامل تعدادی جُفت کلید عمومی و خصوصی است. کلیدهای عمومی به آدرس‌های بیت کوین تبدیل می‌شوند که به عنوان آدرس برای دریافت بیت کوین به پرداخت کننده اعلام می‌شوند. این آدرس‌ها در حالت قابل خواندن برای انسان‌ها به رشته‌ای با تقریباً ۳۳ نویسه تبدیل می‌شوند که همیشه با عدد ۱ یا ۳ شروع می‌شوند.
ایجاد یک آدرس جدید عملی کاملاً محلی و بی‌نیاز از اتصال به شبکه همتا به همتای بیت کوین است.
در واقع هر فرد می‌تواند بیت کوین‌های خودرا به یک آدرس بیت کوین دیگر ارسال یا اصطلاحاً واریز نماید. اکثر آدرس‌های بیت کوین بی‌معنی به نظر می‌رسند، اما امکان ایجاد آدرس‌های شخصی تر به وسیله نرم‌افزاری که به سرعت آدرس‌های بسیاری تولید می‌کند و آدرس‌هایی را که با الگوی مورد نظر همخوانی دارند، ذخیره می‌کند، وجود دارد.
شبکه:
هر کاربر متصل به شبکه بیتکوین، یک گره (node) محسوب می‌شود. در شبکه بیتکوین هر گره با چند گره دیگر در ارتباط است. برای انتقال وجه، گره فرستنده بیتکوین یک درخواست انتقال وجه تولید می‌کند و با کلید شخصی خود آن را امضاء می‌کند. سپس این درخواست را برای تمام گره‌هایی که به آنها متصل است می‌فرستد. این گره‌ها نیز درصورت دریافت این درخواست آن را برای تمام گره‌های مرتبط خود می‌فرستند و به این روش این درخواست در تمام شبکه پخش می‌شود.
بلوک Block:
گره‌های مولد بلوک یا به عبارت دیگر کامپیوترهای استخراج کننده که Miner نامیده می‌شوند، در صورت دریافت یک درخواست انتقال، آن را وارد بلوکی که در حال ساخت هستند میکنند. ساخت بلوک کاری زمان بر و مبتنی بر شانس است. سختی ساخت بلوک متغیر است و تقریباً هر دو هفته یک بار به نسبت سرعت تولید بلوک در دو هفته اخیر طوری تغییر می‌کند که هر بلوک به طور متوسط ۱۰ دقیقه زمان برای ساخت لازم داشته باشد. در صورتی که یک گره مولد بلوک موفق به تولید یک بلوک شود، آن را به تمام گره‌هایی که با آنها در ارتباط است می‌فرستد. این گره‌ها درستی بلوک را بررسی میکنند و در صورت صحت بلوک و تمام درخواست‌های داخل آن، آن را برای تمام گره‌های مرتبط خود می‌فرستند. به این روش هر بلوک معتبر، به سرعت در شبکه پخش می‌شود. مولدهای دیگر، در صورت دریافت یک بلوک معتبر، کار روی درخواست‌های انتقالی که داخل این بلوک است را رها میکنند و شروع به تلاش برای تولید بلوک بعدی میکنند. به همین دلیل درخواستی که داخل یک بلوک ثبت می‌شود در واقع توسط اکثریت شبکه تأیید شده‌است. مولدی که موفق به تولید یک بلوک می‌شود، یک درخواست انتقال ویژه به آن اضافه می‌کند که هیچ فرستنده‌ای ندارد و ۲۵ بیتکوین به آدرس خودش واریز می‌کند. این ۲۵ بیتکوین به عنوان پاداش مولد محسوب می‌شود و با اینکه هیچ فرستنده‌ای ندارد، توسط بقیه گره‌ها یک انتقال وجه درست محسوب می‌شود. البته این جایزه در ابتدا ۵۰ بیتکوین بود. این جایزه هر چهار سال نصف می‌شود، بدین صورت که این جایزه بین سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲، تعداد ۵۰ بیت کوین برای هر بلوک بود، بین سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ به ۲۵ بیت کوین رسید و بهمین صورت هر چهار سال نصف می‌شود. با یک محاسبه ریاضی می‌توان متوجه شد که حداکثر ۲۱٬۰۰۰٬۰۰۰ بیت کوین قابل ایجاد خواهند بود. تا نیمه سال ۲۰۱۴ میلادی تعداد حدوداً ۱۳٬۰۰۰٬۰۰۰ بیت کوین در گردش می‌باشد.
اقتصاد:
رده‌بندی
بیت کوین سرمایه‌ای دیجیتال است که توسط مخترع آن، ساتوشی ناکاموتو، طراحی شده و به عنوان یک ارز کار میکنند. به بیت کوین معمولاً به با عباراتی مانند: پول دیجیتال، پول خرد دیجیتال، ارز مجازی، ارز الکترونیکی یا ارز رمزنگاری شده اشاره می‌شود. در پاسخ به این پرسش که آیا بیت کوین ارز است یا نه هنوز چون و چراهایی وجود دارد. با توجه به مقالات منتشر شده توسط اکونومیست در ژانویه ۲۰۱۵، بیت کوین سه ویژگی مفید یک ارز را دارد. سخت به دست می‌آید، عرضهٔ محدود دارد، به آسانی قابل بازبینی است. اقتصاددانان پول را واحدی برای اندازه‌گیری تولید و واحدی برای ذخیره ارزش اقتصادی تعریف میکنند و توافق دارند که بیت کوین تمام این معیارها را دارد. بیت کوین به عنوان یک ابزار مبادله به بهترین نحو عمل کرده‌است؛ به طوری که بیش از صدهزار تاجر تا فوریه ۲۰۱۵ بیت کوین راپذیرفته‌اند. از مارس ۲۰۱۴، بیت کوین مشکلاتی نظیر نوسانات زیاد بازار بیت کوین، محدود کردن عملکرد بیت کوین به یک عنوان یک فروشگاه پایدار و استفاده خرده فروشانی که بیت کوین می پذیرنداز ارزهای دیگر به عنوان واحد اصلی حساب خود را متحمل شده‌است.
استفاده عمومی:
در ماه دسامبر سال ۲۰۱۳، تقریباً ۱۲ میلیون بیتکوین در گردش ثبت شد.بر اساس پژوهش‌های دانشگاه کمبریج در سال ۲۰۱۷ تولید شده‌است، بین ۲٫۹ میلیون و ۵٫۸ میلیون کاربر منحصر به فرد که بسیاری از آنها از بیت کوین استفاده میکنند یک کیف پول رمز نگاری شده دارند. تعداد کاربران بیت کوین به طور قابل توجهی از سال ۲۰۱۳، از سه هزار نفر به بیش از یک میلیون رشد کرده‌است.
پذیرش توسط بازرگانان:
در سال ۲۰۱۵، تعدادی تجاری که بیت کوین را پذیرفته‌اند به بیش از صدهزار نفر رسید. به طور معمول توسط پردازنده کارت اعتباری کارمزدی بین دو تا سه درصد کسر می‌شود این در حالی است که کارمزد استفاده از بیت کوین صفر تا دو درصد است. برخی از نامزدهای سیاسی ایالات متحده، از جمله نامزد شهر نیویورک جف کرزون گفته که کمپین بیت کوین را خواهد پذیرفت. در اواخر سال ۲۰۱۳ دانشگاه نیکوزیا به عنوان اولین دانشگاه برای اولین بار در جهان بیت کوین را پذیرفت و همچنین شروع به ارائهٔ یک برنامه تحصیلی در مطالعه ارزهای دیجیتال کرد.
ارائه دهندگان خدمات پرداخت:
بازرگانان پذیرش بیتکوین، از خدمات پرداخت ارائه دهندگان بیت کوین مانند BitPay یا Coinbase استفاده میکنند. هنگامی که یک مشتری در بیت کوین پرداخت می‌کند، ارائه دهنده سرویس بیت کوین را از طرف فروشنده می‌پذیرد، به طور مستقیم آن را تبدیل، و مقدار به دست آمده را با کارمزدی کمتر از یک درصد به حساب بانکی فروشنده می‌فرستد.
موسسات مالی:
شرکت‌های بیت کوین مشکل باز کردن حساب بانکی سنتی داشته‌اند. به گفته آنتونیو گالیپی، یکی از بنیانگذاران از BitPay، "بانکها حتی اگر واقعا بخواهند از مقابله با شرکت‌های بیت کوین گریزانند. " در سال ۲۰۱۴، بانک مرکزی استرالیا حساب‌های وابسته به کسب و کار با بیت کوین را بست؛ و HSBC سرویس دهی به صندوق‌های تأمینی با لینک به بیت کوین را رد کرد. بانک‌های استرالیا به طور کلی به بستن حساب کاربرانی که از کسب و کارهایی شامل ارز دارند، شهرت یافته‌است. این موضوع است به موضوع تحقیقی رقابت کنندگانی در استرالیا و کمیسیون مصرف‌کننده تبدیل شده‌است. با این حال، بانک‌های استرالیا کاملاً تکنولوژی بلاکچین که اساس آن بیت کوین است را پذیرفته‌اند. در گزارشی در سال ۲۰۱۳، بانک مرکزی آمریکا مریل لینچ اعلام کرد که "ما معتقدیم بیت کوین می‌تواند تبدیل به یک ابزار عمده پرداخت برای تجارت الکترونیک باشد و ممکن است به عنوان یک رقیب جدی برای ارائه دهندگان انتقال پول سنتی پدیدار شود." در ماه ژوئن سال ۲۰۱۴، اولین بانک بیت کوینی که سپرده‌ها در ارز را فوراً تبدیل به بیت کوین بدون هیچ کارمزدی می‌کند، در بوستون باز شد.
بعنوان سرمایه‌گذاری:
برخی آرژانتینی‌ها بیت کوین را برای حفاظت از پس‌انداز خود در برابر تورم بالا خریداری کرده‌اند یا در طول ۲۰۱۲–۲۰۱۳ بحران مالی قبرس، خرید بیت کوین در قبرس به دلیل ترس از مصادره شدن حساب‌های پس‌انداز یا مشمول مالیات شدن آنان افزایش یافت. روش دیگری از سرمایه‌گذاری استفاده از صندوق بیت کوین است. تنظیم اولین صندوق بیت کوین در نیوجرسی در ماه جولای سال ۲۰۱۴ رخ داد و توسط کمیسیون خدمات مالی نیوجرسی تأیید شد. فوربس شروع به نشراستدلال‌هایی به نفع سرمایه‌گذاری در این زمینه از سامبر ۲۰۱۵کرده‌است. در سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴، بانکداری اروپا و سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA)، یک سازمان خود نظارتی ایالات متحده، هشدار داد که سرمایه‌گذاری در بیت کوین ریسک است. فوربس بیت کوین را بهترین سرمایه‌گذاری سال ۲۰۱۳ نام گذاری کرد. در سال ۲۰۱۴، بلومبرگ بیت کوین را یکی از بدترین سرمایه‌گذاری‌های سال نامید با این حال در سال ۲۰۱۵، بیت کوین در صدر جدول ارز بلومبرگ قرار گرفت. به گزارش بلومبرگ، در سال ۲۰۱۳ حدود ۲۵۰ کیف پول بیت کوین با بیش از یک میلیون دلار بیت کوین وجود داشت. تعداد میلیونرهای بیتکوین نامشخص است زیرا هر فرد می‌تواند بیش از یک کیف پول داشته باشد.
قیمت و نوسانات:
با توجه به ژورنال وال استریت، در آوریل ۲۰۱۶، بیت کوین کمی پایدارتر از طلا به نظر می‌رسد. در ۳ مارس سال ۲۰۱۷، قیمت یک بیت کوین برای اولین بار ازارزش هر اونس طلا پیشی گرفت و قیمت آن افزایش یافت به بالاترین قیمت خود رسید.
روش‌های کسب بیت کوین:
-بیت کوینها عموماً از طریق فعالیت‌های استخراج (ماینینگ) که همان فرایند پردازش تراکنش‌های بیت کوین است، بدست می‌آیند. این روش مستلزم در اختیار داشتن کامپیوترها و سخت‌افزارهای قدرتمندی است.
-خرید بیت کوین از صرافی‌ها
-همچنین برخی از وب سایت‌های بخت آزمایی، به کاربران خود بیتکوین می‌دهند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر