همانند مداد که ارزشش به مغز آنست و مدادی که مغز ندارد چوبی بیش نیس و فقط بدرد سوختن میخورد، ارزش آدمی نیز به مغز اوست و بدون این توده چربی پیچیده هیچ بهایی ندارد. دوزخ جای مغز مردگان است. سخن اهل جهنم است که میگویند اگر می شنیدیم و از مغز خود بهره میگرفتیم در اینجا نبودیم.
یکی پرخرد مرد پاکیزه مغز
که بودش زبان پر زگفتار نغز.
فردوسی کبیر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر