‏نمایش پست‌ها با برچسب اردلان سرفراز. نمایش همه پست‌ها
‏نمایش پست‌ها با برچسب اردلان سرفراز. نمایش همه پست‌ها

۹.۱۲.۹۳

آخرین همسفر من


گل ناز پرپر من ، آخرین همسفر من
جای لب های قشنگت ، مونده روی دفتر من

ای که شعر تلخ اشکات ، قصه ی غربت من بود
عینهو نفس کشیدن ، دیدنت عادت من بود

تو یه حرف تازه بودی واسه من ، 

قصه ی دو نیمه و یکی شدن
تو به عشق یه معنی تازه دادی ، 

طپش یه قلب و گرمای دو تن

میون دفتر شعرام ، به تن سفید هر برگ
با همون خط قشنگت ، تو نوشتی "یا تو یا مرگ"

ای رفیق نیمه راهم ، می دونم که تو نمردی
ولی وقتی رفتی انگار ، پیش چشمام جون سپردی

گل ناز پرپرم ، ای همدرد . . . . به نبودنت باید عادت کرد !

اردلان سرفراز