۱۲.۶.۹۶

آرتور جان شاوکراس .... Arthur Shawcross


آرتور جان شاوکراس (۶ژوئن ۱۹۴۵ – ۱۰نوامبر ۲۰۰۸) یک قاتل سریالی و جنایتکار زنجیره‌ای آمریکایی است. او بدلیل جنایت‌های خود به قاتل رودخانه روچستر نیویورک شهرت یافت. (The Genesee River Killer)
شاوکراس بیشترین قتل‌هایش را در سال‌های ۱۹۸۸ و ۸۹ انجام داده است. اولین قتل فجیع او در سال ۱۹۷۲ صورت گرفت. هنگامی که او یک دختر و پسر نوجوان را با بی‌رحمی قصابی کرد. و بخاطر دو قتل با شقاوت به ۲۵ سال زندان محکوم شد ولی‌ تنها ۱۲ سال از محکومیت خود را سپری کرده و سپس آزاد گشت.
شاکراس از اینکه در طی‌ جنگ ویتنام، تعداد زیادی از ویتنامی‌های غیر نظامی (بیشتر زنان و کودکان )را قصابی میکرده و سر‌ها و اعضای بدن آنان را با طناب بدرختان می‌‌بسته تا درس عبرتی برای دیگران شده تا به ویت کونگ ها کمک نکنند، بخودش میبالید.
تعداد دقیق قتل‌هایی‌ که این قاتل روانی‌ و جانی مرتکب شده معلوم نیست. او را بجرم قصابی کردن ۲ کودک و ۱۱ زن محاکمه کردند.
او را مبتلا بداشتن سندرم XYY میدانند.
شاکراس در سال ۲۰۰۸ در آلبانی نیویورک درگذشت.

مایکل استون (michael H. Stone)، استاد روانپزشکی در دانشگاه کلمبیا و پژوهشگر رفتارهای خشونت آمیز، در کتاب خود تحت عنوان کالبد شکافی ابلیس (Anatomy of Evil) شاکرس را یکی‌ از هولناکترین قاتل‌های سریالی مینامد که میبایستی در زندان بزنجیر کشیده میشد ولی‌ آزادانه در جامعه رها شده بود.


شاوکراس در منطقه کیتری، مین متولد شده است سپس خانواده‌اش به نیویورک نقل مکان کردند. هنگامی که آرتور جوان‌تر شد تحت آزمایش تست هوش قرار گرفت و پزشکان وی را انسانی کم‌هوش شناختند. آرتور از دوران کودکی خود بعنوان بدترین روزهای زندگی‌اش یاد می‌کند. او مادرش را زنی سلطه‌جو که مدام فریاد میکشید شناخته و بارها عنوان کرد که از سوی مادرش مورد آزار و اذیت قرار گرفته و در سن ۹ سالگی بخاطر رفتار زشت و غیراخلاقی خانواده‌اش با وی دچار لطمات روحی شدید شده است.
وی همواره در دوران تحصیل دانش‌آموزی خشن و قلدر بود و رفتارهای خشونت‌آمیز از خود نشان می‌داد.

شاوکراس در سال ۱۹۶۴ ازدواج کرد و تنها یکسال بعد هنگامی که یک پسر داشت در نوامبر ۱۹۶۵ میلادی از همسرش جدا شد، در همین سال او بجرم سرقت از فروشگاه تحت آزادی مشروط حضانت و سرپرستی پسرش را بهمسرش سپرد و دیگر او را ملاقات نکرد.

اکتبر سال ۱۹۶۷ تا سپتامبر ۱۹۶۸میلادی آرتور از سوی ارتش به ویتنام فرستاده شد، وی بارها ادعا کرده که در طول جنگ ۳۹ ویتنامی‌ را بشکل فجیعی کشته است.
او پس از بازگشت از جنگ در سال ۱۹۶۹ میلادی بجرم آتش‌افروزی به پنج سال زندان محکوم شد. اما تنها ۲۲ ماه از دوران محکومیت خود را گذرانده بود که آزاد شد. سپس تصمیم به ازدواج گرفت. ازدواج دوم و سوم وی نیز همچون ازدواج اولش کوتاه مدت بود. پس از ازدواج سوم وی بقتل دو کودک متهم شد.

نخستین قربانی وی «جک بلیک» ۱۰ ساله پسری بود که پس از آزار و اذیت، جسدش در منطقه جنگلی پیدا شد. وی خفه شده بود.
دومین قربانی «کارن ان هیل» هشت سال سن داشته و جسد وی را یک کارگر زیر پل پیدا کرده بود. براساس کالبدشکافی‌های انجام شده وی نیز مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار گرفته بود.
مأموران پلیس «شاوکراس» را در اکتبر سال ۱۹۷۲ میلادی بعنوان مظنون پرونده بازداشت کردند. با توجه به اعتراف‌های شاوکراس و همکاری با پلیس او به ۲۵ سال زندان محکوم شد. او تنها ۱۴ سال از محکومیت خود را گذراند و از زندان آزاد شد.

در ژوئن سال ۱۹۸۷ میلادی شاوکراس با نامزد خود رزماری به روچستر نیویورک نقل مکان کرد. در ماه مارس ۱۹۸۸ میلادی او ولگردی‌هایش را در خیابان‌های نیویورک آغاز کرد. اغلب قربانیان وی زنان خیابانی بوده که پس از آزار و اذیت آنها را کشته و آدمخواری می‌کرد. سپس بقیه اجساد را در رودخانه روچستر نیویورک رها می‌کرد. برخی از اجساد ماه‌ها بعد یافت شده و افسران پلیس قادر بشناسایی هویت آن‌ها نبوده‌اند.
اف.بی.آی پروفایل آرتور را بعنوان قاتل زنجیره‌ای در برنامه کاری خود قرار داد. کارآگاهان امیدوار بودند در فصول سرد سال قاتل دست از جنایت‌های خود برداشته و برای مدتی متوقف شود، اما آنها بسرعت متوجه شدند که در اشتباه بوده و قاتل همچنان قربانی میگرفت.
آرتور پس از جنایات مکرر در ۳ ژانویه ۱۹۹۰ میلادی بعنوان قاتل و مظنون یک زن خیابانی دستگیر شد. وی پس از بازجویی بقتل اعتراف کرد. در اکتبر سال ۱۹۹۰ میلادی پزشکان روی او آزمایش‌هایی انجام دادند تا دریابند آیا آسیب‌های مغزی باعث رفتار جنایتکارانه در وی شده است.

پزشکان پس از انجام آزمایش‌های مکرر و گفتگوهای گسترده اعلام کردند او هیچگونه اختلال شخصیتی چندگانه نداشته و باوجودی که بارها از آزار و اذیت دوران کودکی‌اش سخن گفته و میل شدیدش را به آدمخواری مطرح کرده اما داستان‌های وی باورنکردنی و اغراق‌آمیز بوده است.
شاوکراس پس از تفهیم اتهاماتش به ۲۵۰ سال زندان محکوم شد. اما در سن ۶۳ سالگی بر اثر ایست قلبی پشت میله‌های زندان جان سپرد.









هیچ نظری موجود نیست: