یادم میاد نزدیك چهارشنبه سوری بچه‌های محله یا همكلاسیها برای جمع كردن بوته‌های گون(به فتح بخوانید) گروه تشكیل می دادند. در روز پیش و پس از ظهر چهارشنبه سوری یك عدد نی بزرگ(قمیش) را برمی داشتیم وبه طرف كوههای قسمت شمال جیرنده می رفتیم.تا جایی كه می تونستیم بوته گون می كندیم وبه همان نی بزرگ آویزان می كردیم وبا مشاركت گروهی به خانه می آوردیم.
غروب چهارشنبه سوری گونها را بصورت ردیف در كوچه یا حیاط گذاشته وآتش می زدیم وهمه به نوبت از روی آن می پریدیم.مادران ومادر بزرگان مشعلهای كوچكی درست می كردند وآن را در سوراخ دیوارها ودر كنار درها قرار می دادند . بچه‌های بزرگتر با پارچه مشعل درست كردن وبا بستن مفتول یا طناب(ترنه) ،آن را می چرخاندن وبا ریختن گوگرد كبریت در پیچ چراغ خوراك پزی ودسته ریش تراش ترقه بازی میكردن.این مراسم با آجیل گرم و شیرینی و چایی و شربت و قاشق زنی و فال گوش ایستادن همراه بود .شام چهارشنبه سوری معمولا ماهی بود.وبا خوردن شام ومیوه‌های فصل همه به امید آغاز سال نو برای خانه تكانی ، تحویل سال ، گرفتن عیدی ، تخم مرغ رنگی بازی ، بردن بره به خانه اقوام برای گرفتن عیدی و...به خواب می رفتیم.
منبع: اینترنت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر