۲۴.۱۰.۹۵

از شگفتیهای روزگار همین بس که یکی‌ نشسته بهمه چی‌ میرسد و دیگری عمری دوان بددنبال استخوانی است که جلو او میدود و نمیرسد





















هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)