پهلوان ایران زمین کیانوش رستمی با بلند کردن وزنه ۱۷۹ کیلوگرم یک ضرب و ۲۱۷ کیلوگرم دو ضرب ركورد جهان و المپيك را شکست و مدال طلای این دوره از مسابقات المپیک ۲۰۱۶ برزیل و قهرمانی جهان را از آن خود کرد.
بامداد روز شنبه ۲۳ مرداد ماه ۱۳۹۵ خورشیدی برابر با ۱۳ اوت ۲۰۱۶ پهلوان کیانوش رستمی در المپیک برزیل با قدرت قهرمانی خود را بر دل تاریخ نوشت.
رستم ایران مردیست خود ساخته که بدون مربی و پشتیبانی در کمال متانت و بی ادعایی خود را تا قهرمانی دنیا بالا کشیده و با وجودی که دو روزی نیست در برزیل است و پس از سفری طولانی و بدون استراحت و تمرین ، مرد و مردانه مانند دیگر ورزشکاران ایرانی شرکت کننده در المپیک با پول جیب خود و با وجود همه کارشکنی‌ها و حقکشی‌ها و بی‌عدالتی‌ها و نابرابری‌ها در یک نبرد بین اهریمنان و ایرانیان، موفق شد در جایگاهی که شایسته همه ورزشکاران ایران است، بایستد و در حالی که نام ایران را بر لب جاری میساخت و همه وجودش ایران میگفت شادمانه و معصومانه و زیبا بخندد و این شادی و غرور را به ملت ایران منتقل کند.
رستم ایران شب زیبایی را مانند ظاهر زیبا و با شکوهش، برای ملت ستم دیده و رنج کشیده ایران ساخت و مانند لیلا رجبی، زهرا نعمتی، مجتبی عابدینی، احسان روزبهانی مشت زن شایسته ایران که بناحق از دور مسابقات کنار گذاشته شد. مشت زنی که مدال طلا و کمربند طلایی مسابقات مشت زنی ستارگان جهان را در کوله بار خود دارد و در صوفیه بلغارستان شگفتی آفرید و دنیا را متعجب ساخت ، زنان تیرانداز، تیم ملی والیبال ایران، تیم قایق رانی ایران، تیم دوچرخه سواری و دو میدانی ایران، وزنه برداران و کشتی گیران دلاور ایران، جودوکاران و تیم ملی رزمی ایران، و همه و همه باعث سرافرازی و افتخار ملت ایران شدند.
پس ازاین بگذار متجاوزان و اشغالگران و زالو صفتانی که از شش جهت خون این ملت را میخورند و دیگرانی که از صدقه سر این ملت و مملکت شکمشان سیر است و زنده اند ، دزدان بیشرم و شغالان و سگان هار و گرگان گرسنه و کرکس‌های لاشه خور بریزند و از دق و بغض و حسادت و کینه ، با هر چه در توان دارند، مانند ۳۷ سال گذشته، ابلیس وار بر این ملت بتازند.
و برای آلوده کردن این معصومیت ، خباثت نهادینه شدهشان را برای بار میلیونیم نشان دهند، مارا چه غم که دلدار اینجاست، که خدا اینجاست.
تا وقتی خدا با ماست، ملت‌های راستین و کهن و فهمیده به احترام ما کلاه از سر برمیدارند و به یاری ایزد بر قلب‌ها و در پنهانی‌‌ترین زوایای احساسی آنان، حکومت می‌کنیم. تا وقتی خدا با ماست، ما و کاروان ورزشکاران ایران (که حتی اجازه، امکان و فرصت نیافتند همگی با هم سفر کنند و حتی از پلستینی بی وطن هم غریب تر و گسسته تر در این مسابقات شرکت کردند، چرا که در چنگال ابلیس‌های دزد و فواحش تاریخ اسیرند،) را چه باک از نامردمی نامردان؟
مال ملت و ورزشکاران ما را بخورید ما گرامیتر می‌شویم.
فیلم را بدون صدا دیدم تا چندش آور‌ترین گزارش را از گلوی چرکین جمهوری کثیف اسلامی نشنیده باشم
