تا ۳۰۰ سال پیش در امپراتوری جهان شمول صفوی و پارس‌ها بر روی کره زمین، زدن مو یک نوع مجازات و حماقت محسوب میشد. و برعکس موهای شسته و معطر و براق نشان از اصالت و پاکیزگی و فرهنگ بالای افراد داشت. در گذشته تنها جنایتکاران و مطرودین از جامعه موهای سرشان چیده میشد.
در مورد زنان نیز کسانی که خارج از عرف و عفت عملی را انجام میدادند، گیسو‌های آنان چیده شده و "گیس بریده بودن"، نشان از زنی میداد که با اعمال خلاف و نامردمی که انجام داده، جامعه زنان را ننگین کرده و به همین مناسبت نیز نمیبایستی نشان زنان که گیسو‌های زیبایشان بود را دارا می‌بود.
درامپراتوری‌های چین و ژاپن هم چیدن موی سر برای مردان و زنان مجازات و ننگین بود و مرد یا زنی که گیسو‌هایش چیده میشد، دیگر جایی در بین جامعه نداشته و پسار آن این بود که روده‌های خود را از محفظه شکم بیرون کشیده و یا با نوشیدن زهر به زندگی ننگین پایان می‌بخشیدند.
تراشیدن موی سر تنها بین برده گان، زندانیان، اشرار و غربی‌ها معمول بود و صورت میگرفت. بر خلاف مردم ایران بزرگ، مناطق حاشیه غرب ایران بزرگ به ویژه مناطقی که امروزه اروپایی شمالی، مرکزی و غربی نامیده میشود، به چند دلیل از داشتن موهای محکم و زیبا محروم بودند و هستند.
- نخست آنکه به دلیل نژادی چون از تمامی نژاد‌های روی کره زمین ضعیف ترند، دارای موهای پر و طبیعی و زیبا نیستند. بطور نژادی اکثرا دارای موهای نارنجی و گز خورده و خشک و کمپشت اند.
- دوم بدلیل آب و هوایی و جغرافیای اقلیمی، بدلیل داشتن هوای همیشه مرطوب، اکثرا دچار قارچ‌های پوستی اند که موجب کم پشتی و خراب شدن موی آنهاست.
- سه اینکه مردمی بسیار لاابالی و ناآگاه به بهداشت فردی بوده و امروزه هم بخشی از آنان شیوه پدران خود را هنوز دنبال میکنند. پیش از این یعنی تا پیش از فتنه ننگین ۵۷ در ایران که موجب اشغال ایران شد، غربی ها بدلیل زندگی کثیف و آلوده‌ای که بر اثر رعایت نکردن نظافت فردی داشتند، دچار اپیدمی‌های بسیار هولناک شده که آنان را میلیونی قتل‌عام میکرد. و بیماری‌های طاعون، جذام، بیماری‌های جنسی، کچلی، مالاریا و سل بخش جدا ناپذیری از زندگی و روزگار آنان شده بود.
غربی‌ها اکثرا حمام کردن نمیدانستند و بدلیل نشستن خود و بیماری‌های دیگری که بر اثر زندگی آلوده، دچارش بودند، اکثرا به بیماری‌های کچلی و گری و پیسی و اگزما مبتلا بوده و از شپش و بیماری‌های پوستی بشدت در رنج بودند. و در نتیجه مجبور به تراشیدن موهای کمپشت خود بودند. که همین تراشیدن مو هم مانند لباس‌های وصله دار و لاغری بیش از حد آنان بخاطر گرسنگی، یک نوع مٔد شده و بعد‌ها توسط امپراتوری رسانه‌ای که براه انداخته‌اند، فرهنگ غلط و سراسر افتضاح خود را صادر کرده و هر چه خود نداشته‌اند و رنج نداشته‌های خود را به دیگر مردم هم تحمیل کرده و آنان را وادار نمودند که مانند آنان از کبود نداشته‌های آنان رنج ببرند. و امروزه در اکثر دنیا ، مردم به تقلید از آنان موهای خود را یا تراشیده و یا کوتاه نگاه میدارند. بویژه در بین مردان دنیا رسم موی بلند داشتند دیگر نشان اصالت و تشخص و خرد مندی نیست و بر عکس از بی‌فرهنگی و لاابالیگری خبر میدهد!
چرا موهای سالم، براق، پر پشت، تمیز و بلند مهم است؟
برخلاف آنچه که احمق‌ها ( دانشمندان! غربی) پیش از این گفته اند ، مو و ناخن‌ها نه تنها اعضای مرده و بدون استفاده نیستند، بلکه بجز نقش گرم نگاه داشتن بدن، و تنظیم دمای پوست و حفاظت از آن، در رساندن اکسیژن به مغز و سلولهای نقاط مرزی بدن هم نقش بزرگی را دارند. گیسوها نقش هزاران کانال ورودی و خروجی هوا به بدن را بازی میکنند، و هر چه این کانال‌ها بزرگتر و درازتر باشند، هوایی که وارد بدن میشود در طول این کانال‌ها تصفیه شده و سالمتر به مغز می‌رسد. شستن موها به معنای تمیز کردن این کانال هاست و شانه کردن و مرتب کردن این کانال‌ها راه ورود و خروج هوا را برای مغز و دیگر نقاطی که به کشیدن هوا نیاز دارند، سهلتر میگرداند. و هر چه اکسیژن بیشتری به مغز برسد، مغز دارای کارایی بالاتری بوده و سالمتر می‌ماند. گیسوها که تنها نزد آدمیان در تمامی طول عمر به رشد خود ادامه میدهند و یا این کانال‌های انتقال هوا، مغز را از خطر بی اکسیژن ماندن در امان میدارند و بلندی گیسوها درواقع مانند مخازنی است که اکسیژن مورد نیاز مغز را در خود نگاه داشته و هر چه این کانال‌ها دراز تر باشد، مخازن نگاهداری اکسیژن و تصفیه هوا گسترده تر است.
مثلی کهن در پارسی است که می‌گوید عقلش مانند موهایش کوتاه است. و این طعنه به فردی است که با کوتاه کردن موهایش، عقل و خرد خود را کم کرده است و دلیلش هم همان کم کردن مخازن نگاهداری اکسیژن مورد نیاز مغز و در نتیجه نرسیدن اکسیژن کافی به مغز و پسار آن کم شدن کارایی مغز و در نهایت احمق شدن فرد است.
بدین ترتیب میتوان بهتر درک کرد که چرا تراشیدن موها در گذشته یک نوع مجازات محسوب میشده است. و براستی چه مجازاتی از این بالاتر که عقل آدمی را از او گرفته و یا آنرا محدود ساخته و از او دور نمایند ؟
پس به طبیعت موهای خود احترام گذاشته و آنان را با رنگ کردن و صاف کردن و فر کردن و تیغ زدن و غیره میازارید. و برعکس این گنجینه‌های خداداد را همیشه تمیز و شانه زده و مرتب نگاه دارید و با روغن‌های نارگیل و بادام و زیتون که در خانه تهیه می‌کنید ، باعث شادابی، سلامت و تقویت آنان گردید ( به محصولات تجاری و بازرگانی و کارخانه‌ای که فقط به منظور پر کردن جیب صاحبان ثروت ساخته می‌شوند، و جز ضرر هیچ بهره‌ای را نمیرسانند، به هیچ عنوان اعتماد نکرده و این روغن‌ها را بسادگی در خانه تهیه کنید). همچنین از زندگی مسخره و پر از کنش ساخت غرب که بر اساس معیار‌های احمقانه مانند پولدار بودن، همیشه جوان ماندن، زیبایی قراردادی، چشموهم چشمی و تحقیر و نفرت بنا شده، که جز رنج روحی چیز دیگری برایتان ندارد، و آنچنان ابلهانه است که حتی مزه خوراکی‌ها را هم براستی نمیتوان چشید، و تمامی مدت زمان کوتاهی که در اختیار دارید از شما می‌گیرد و بجای لذت بردن از عمر، تلخی و رنج پیشکش می‌کند، بپرهیزید و در جایی زندگی کنید که دست کم آب و هوای سالمی داشته باشد.
ریزش موها میتواند به دلایل زیر باشد:
- کمبود ویتامین د
- قند زیاد در خون
- کم کاری کبد بر اثر خوردن خوراکی‌‌های تجاری و مصنوعی به مدت دراز
- آلوده بودن خون به سم‌های رایج ( نیکوتین، دی اکسید کربن، سرب و غیره)
- عرق کردن زیاد پوست سر و نشستن رسوبات آن از روی پوست سر. کسانی که پوست سرشان زیاد عرق می‌کند میبایستی موهای خود را بیشتر بشویند.
- کمبود آب کافی و اکسیژن.
باشد که رستگار گردیم.