غربی‌ها سیاست‌هایشان را از طریق خاندان جنایت کار سعودی در خاورمیانه دیکته میکنند.
به گزارش ایسنا، ریچارد اسپنسر، تحلیلگر روزنامه دیلی تلگراف در تحلیل خود تحت عنوان "عربستان سعودی بار دیگر به عنوان یک بازیگر! در خاورمیانه ظهور کرده است"، می نویسد: «"سعید سامی حسن" از ۲۵ ژانویه سال ۲۰۱۱ میلادی در میدان التحریر قاهره به سر می برد و در این مدت شاهد بر سر قدرت آمدن یک دیکتاتور تحت حمایت آمریکا، یک دخالت نظامی و رئیس جمهور منتخب اخوان المسلمین بوده است. او نوعی شورشی خیابانی (اراذل و اوباش موسوم به اخوال المسلمین ) است که حکومت خودکامه عربستان سعودی به شدت از این دسته افراد در هراس است. اما هفته گذشته سعید سامی حسن حمایت مطلق خود را از پادشاهی مطلقه ی سعودی‌های نوکر غرب را اعلام کرد. او از چادرش در تحسن ادامه دار میدان التحریر می گوید: "سعودی‌ها برادران ما هستند. آنها مسلمانند و به خدا ایمان دارند!! ( بیچاره خدا که هر جنایاتی را تحت نام او انجام داده و به او نسبت میدهند). معلوم شده که رئیس جمهور مرسی یک عامل آمریکایی و قطری بوده اما سعودی‌ها در حال کمک به ما هستند.
تغییر سرسپردگی‌ها در خاورمیانه طی سه سال اخیر به اندازه آشوب‌ها و ناآرامی‌های بهار عربی تکان دهنده و قابل توجه بوده است اما تغییرات اخیر و نوع روابطی که حاکمان آنها به آرامی شکل می دهند، به حدی بوده که دیپلمات ها، تحلیلگران و حتی برخی از مردم عادی مصر را نیز شگفت زده کرده است.
عربستان که تا همین اواخر از آن به عنوان حکومت سالخوردگان یاد می شد و با وجود تکیه بر قدرت فروش میلیاردها بشکه نفت نتوانسته بود بر رقبایش در چالش قدرت خاورمیانه غلبه کند، ناگهان به بازی ویرانی خاورمیانه برگشته است.
آل سعود دو ساعت پس از برکناری سریع محمد مرسی و دولت اخوان المسلمین توسط ارتش مصر، حمایت خود را از این اقدام نظامی اعلام کرد.
سپس چند روز بعد خاندان آل سعود سر کیسه را شل کرده و یک کمک پنج میلیارد دلاری را به مصر پیشنهاد کردند. امارات متحده عربی، همسایه و متحد عربستان نیز سه میلیارد دلار دیگر و کویت نیز چهار میلیارد دلار برای کمک پیشنهاد دادند. محمد مرسی در یک سالی که زمام امور را در مصر به دست داشت، تنها یک وام هشت میلیارد دلاری را از قطر دریافت کرد در حالیکه همسایگان قطر در حوزه خلیج فارس یک هفته‌ای این میزان را پشت سرگذاشتند.
ژنرال عبدالفتاح السیسی، وزیر دفاع مصر، اگرچه کمبود برق، سوخت، یک شکاف بزرگ اقتصادی و مشکلی که بعدا مشخص شد یعنی تنها دو ماه از ذخیره گندم مصر باقی مانده است را به ارث می برد، اما وقتی اعلام کرد که چه اتفاقی افتاده توانست اعتماد عمومی را نسبت به آینده مصر جلب کند.
در روزهای اخیر دادستان مصر اعلام کرد که هیچ تخفیفی برای مرسی که در بازداشت به سر می برد، وجود نخواهد داشت. این یک اقدام غیرمعمول در اعلام تحقیقات جنایی است که علیه نخستین رئیس جمهوری مصر که به صورت دموکراتیک انتخاب شده اتهام جاسوسی، تحریک خشونت و تخریب اقتصاد کشور وارد شود. چندین تن دیگر از اعضای حزب اخوان المسلمین نیز تاکنون با اتهام تحریک خشونت‌ها مواجه شده اند.
اما کشورهای پادشاهی حوزه خلیج فارس کشورهای نیستند که تنها به فکر فعالیت‌های نوع دوستانه باشند. در حالی که قطر در سال‌های اخیر به عنوان مهمترین و ثروتمندترین حامی اخوان المسلمین در جهان عرب پدیدار شده، همسایگانش در منطقه، برچسب اصلاح طلبانه و توده گرایانه اسلام سیاسی اخوان المسلمین را با دیده شک و تردید می نگرند و در مورد امارات هم این کشور از این گروه متنفر و بیزار است.
این مساله اتفاقی نبوده که کمک مالی امارات شخصا توسط "شیخ هزاع بن زاید آل نهیان"، مشاور امنیت ملی این کشور به دولت کودتا داده شده و این امر نشان دهنده این است که این کمک ربطی به امور بشردوستانه یا حتی روابط خارجی ندارد.
عربستان و امارات هر دو از سرنگونی حسنی مبارک، دیکتاتور سابق مصر در سال ۲۰۱۱ مبهوت شدند. آنها از اینکه باراک اوباما پشت مردی را که یکی از قدیمی‌ترین متحدان آمریکا بود خالی کرده بسیار ناراحت بودند؛ اوبامایی که از نظر آنها دیدگاه عملگرایانه‌ای نسبت به اسلام دارد برخلاف جورج بوش، رئیس جمهور قبلی آمریکا که به "دموکراسی تهاجمی" اعتقاد داشت.
هیچ یک از این دو کشور عربی نسبت به آنچه از آن زمان اتفاق افتاده مطمئن نیست. هم زمان ریاض و ابوظبی از اینکه مصر از سلول‌های اخوان المسلمین در منطقه خاور میانه (ایران و ترکیه) حمایت کند، به شدت حمایت میکردند ولی ورق برگشت و دیدیم که امارات هفته گذشته ۶۹ تن را به اتهام همدستی با اخوان المسلمین برای "برنامه ریزی یک کودتا" محکوم کرد.
عربستان و امارات به شدت از دولت مرسی و تاثیرش در خاورمیانه راضی و خشنود بودند. آنها از ناکامی‌های مرسی برای طراحی و اجرای این نوع تغییر دولت ناامید و سرخورده شده‌اند.
به همین دلیل هم هیچ مدرک قطعی در مورد مذاکره میان ارتش مصر و هیچ یک از این دو کشور عربی پیش از کودتا وجود ندارد.
با وجود این احمد شفیق، نخست وزیر دوران حسنی مبارک که در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته مصر با اختلاف اندکی از مرسی شکست خورد، در ابوظبی، پایتخت امارات زندگی می کند و به عنوان مشاوری برای امیران این امارات فعالیت دارد.
احمد شفیق این حمایت ارتش مصر از مردم مصر را پیش از ضرب الاجل ۴۸ ساعته ارتش مصر به مرسی پیش بینی کرده بود. او می گوید: شکی نیست با وجود آنکه من در ابوظبی هستم اما در آنچه که رخ داده، نقش داشته ام.
هم ژنرال السیسی و هم عدلی منصور، رئیس دادگاه قانون اساسی مصر که از سوی ژنرال‌ها به عنوان رئیس جمهوری موقت تعیین شده، روابط بسیار قدیمی با ریاض داشته اند. ژنرال السیسی زمانی در ریاض وابسته نظامی بود، در حالی که عدلی منصور هفت سال را به عنوان مشاور برای وزارت بازرگانی عربستان فعالیت داشت.
هفته گذشته نیز در راهروهای هتلی در استانبول، کودتایی که توجه چندانی به آن نشد، وجود داشت؛ جایی که مخالفان سوری بر سر روندی که ظاهرا هیچ ارتباطی با درگیری‌های حلب و حمص نداشت، توطئه و نزاع می کردند و به این امر توجه چندانی نشد.
اما یک روز پیش از آنکه پول عربستان به مصر ارسال شود، ریاض توانست در نبرد کوچک دیگری پیروز شود و آن زمانی بود که غسان هیتو که گفته می شود رابطه نزدیکی با قطر و اخوان المسلمین سوریه دارد، سرانجام از سمت نخست وزیری موقت ائتلاف ملی سوریه استعفا کرد. دو روز پیش از آن مردی نزدیک به سعودی‌ها با نام "احمد عاصی الجربا" رئیس این ائتلاف شد. وی یکی از شیوخ قبایل با پیشینه سنتی است.
در همین حال، افسران رابط آمریکایی با شورشیان سوری در تلاشند تا گروه‌های "حامی غرب" را متقاعد کنند که پیش از مقابله با رژیم اسد، علیه جبهه النصرة وابسته به القاعده بجنگند و به همین دلیل با سعودی‌ها همکاری می کنند چرا که گفته می شود آنها از اینکه تسلیحات قطری‌ها نهایتا به دست "جهادیون" برسد، ناراضی اند.
تحلیلگرانی که برای کشف پیچیدگی دنیای پیرامون خانواده‌های سلطنتی کشورهای حوزه خلیج فارس تلاش می کنند، می گویند، این اقدامات تنها یک نشانه از افزایش اعتماد به نفس عربستان نیست، بلکه نتیجه یک تغییر رهبری در داخل قطر است.
شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی، امیر پیشین قطر که از ثروتمندترین مردان جهان است، اخیرا زمام امور کشورش را به پسرش شاهزاده تمیم واگذار کرد. اگر چه شیخ حمد شرایط سنی را دلیل اقدام خود عنوان داشت، اما به نظر می رسد که این تغییر نشانه‌ای از آن است که قطر در حال تبدیل شدن به مدل "پادشاهی سلسله ای" مرسوم در اروپای شمالی است. علاوه بر این، رهبران محافظه کار قبایل محلی قطر از وجهه بین المللی شیخ حمد به عنوان حامی اسلام سیاسی ناراضی بودند.
شاهزاده تمیم ۳۳ ساله که فارغ التحصیل مدارس دولتی انگلیس است و میانه چندانی با اظهارات کوبنده روحانیون اخوان المسلمین ندارد، گفته است که دیگر از مشتریان پدرش حمایت نخواهد کرد. همچنین شایعاتی مطرح است مبنی بر اینکه وی حتی شیخ یوسف قرضاوی را که از رهبران معنوی اخوان المسلمین و از ساکنان قطر است، یک عنصر نامطلوب می داند.
چلچراغ‌های طلایی رنگ کاخ‌های پادشاهی کشورهای حوزه خلیج فارس از تغییرات دردناک جاری در مصر و سوریه و قطعا از اعتراضات گسترده خیابانی به دور هستند. اما این امری مضحک است که رهبران جنبش تمرد که در ۳۰ ژوئن سال جاری میلیون‌ها تن از مردم مصر را به خیابان‌ها کشاندند و خواستار برکناری مرسی شدند، هم اکنون خود را یکی از متحدان عربستان می بینند که خودش چند ماه پیش چنین تظاهراتی را سرکوب کرده بود.
محمد عبدالعزیز، یکی از سه رهبر ارشد جنبش تمرد می گوید: "ثبات در مصر و موفقیت گذار به نفع تمام کشورهای عربی است از جمله کشورهای حوزه خلیج فارس." اظهاراتی که از دهان هر ژنرال یا شاهزاده‌ای می تواند خارج شود.
وی مدعی است که مصر هنوز "برادر بزرگتر" یا رهبر ذاتی جهان عرب است و به طور حتم مصر نمی تواند به صورت یک کشور وابسته درآید.
در چادر سعید حسن در میدان التحریر، پیرمردی تاکید می کند که مصر، عربستان را جایگزین آمریکا و قطر به عنوان حامیان حکومت دیکتاتوری نکرده است. احمد محمود ۶۰ ساله می گوید، مردم مصر هرگز دوباره فریب نخواهند خورد. سعید حسن در پاسخ می گوید: "مردم گاهی اوقات فریب خورده اند، اما نه همیشه." اظهاراتی که خود وی چندان اعتمادی به آن ندارد.»
منبع: دیپلماسی
به گزارش ایسنا، ریچارد اسپنسر، تحلیلگر روزنامه دیلی تلگراف در تحلیل خود تحت عنوان "عربستان سعودی بار دیگر به عنوان یک بازیگر! در خاورمیانه ظهور کرده است"، می نویسد: «"سعید سامی حسن" از ۲۵ ژانویه سال ۲۰۱۱ میلادی در میدان التحریر قاهره به سر می برد و در این مدت شاهد بر سر قدرت آمدن یک دیکتاتور تحت حمایت آمریکا، یک دخالت نظامی و رئیس جمهور منتخب اخوان المسلمین بوده است. او نوعی شورشی خیابانی (اراذل و اوباش موسوم به اخوال المسلمین ) است که حکومت خودکامه عربستان سعودی به شدت از این دسته افراد در هراس است. اما هفته گذشته سعید سامی حسن حمایت مطلق خود را از پادشاهی مطلقه ی سعودی‌های نوکر غرب را اعلام کرد. او از چادرش در تحسن ادامه دار میدان التحریر می گوید: "سعودی‌ها برادران ما هستند. آنها مسلمانند و به خدا ایمان دارند!! ( بیچاره خدا که هر جنایاتی را تحت نام او انجام داده و به او نسبت میدهند). معلوم شده که رئیس جمهور مرسی یک عامل آمریکایی و قطری بوده اما سعودی‌ها در حال کمک به ما هستند.
تغییر سرسپردگی‌ها در خاورمیانه طی سه سال اخیر به اندازه آشوب‌ها و ناآرامی‌های بهار عربی تکان دهنده و قابل توجه بوده است اما تغییرات اخیر و نوع روابطی که حاکمان آنها به آرامی شکل می دهند، به حدی بوده که دیپلمات ها، تحلیلگران و حتی برخی از مردم عادی مصر را نیز شگفت زده کرده است.
عربستان که تا همین اواخر از آن به عنوان حکومت سالخوردگان یاد می شد و با وجود تکیه بر قدرت فروش میلیاردها بشکه نفت نتوانسته بود بر رقبایش در چالش قدرت خاورمیانه غلبه کند، ناگهان به بازی ویرانی خاورمیانه برگشته است.
آل سعود دو ساعت پس از برکناری سریع محمد مرسی و دولت اخوان المسلمین توسط ارتش مصر، حمایت خود را از این اقدام نظامی اعلام کرد.
سپس چند روز بعد خاندان آل سعود سر کیسه را شل کرده و یک کمک پنج میلیارد دلاری را به مصر پیشنهاد کردند. امارات متحده عربی، همسایه و متحد عربستان نیز سه میلیارد دلار دیگر و کویت نیز چهار میلیارد دلار برای کمک پیشنهاد دادند. محمد مرسی در یک سالی که زمام امور را در مصر به دست داشت، تنها یک وام هشت میلیارد دلاری را از قطر دریافت کرد در حالیکه همسایگان قطر در حوزه خلیج فارس یک هفته‌ای این میزان را پشت سرگذاشتند.
ژنرال عبدالفتاح السیسی، وزیر دفاع مصر، اگرچه کمبود برق، سوخت، یک شکاف بزرگ اقتصادی و مشکلی که بعدا مشخص شد یعنی تنها دو ماه از ذخیره گندم مصر باقی مانده است را به ارث می برد، اما وقتی اعلام کرد که چه اتفاقی افتاده توانست اعتماد عمومی را نسبت به آینده مصر جلب کند.
در روزهای اخیر دادستان مصر اعلام کرد که هیچ تخفیفی برای مرسی که در بازداشت به سر می برد، وجود نخواهد داشت. این یک اقدام غیرمعمول در اعلام تحقیقات جنایی است که علیه نخستین رئیس جمهوری مصر که به صورت دموکراتیک انتخاب شده اتهام جاسوسی، تحریک خشونت و تخریب اقتصاد کشور وارد شود. چندین تن دیگر از اعضای حزب اخوان المسلمین نیز تاکنون با اتهام تحریک خشونت‌ها مواجه شده اند.
اما کشورهای پادشاهی حوزه خلیج فارس کشورهای نیستند که تنها به فکر فعالیت‌های نوع دوستانه باشند. در حالی که قطر در سال‌های اخیر به عنوان مهمترین و ثروتمندترین حامی اخوان المسلمین در جهان عرب پدیدار شده، همسایگانش در منطقه، برچسب اصلاح طلبانه و توده گرایانه اسلام سیاسی اخوان المسلمین را با دیده شک و تردید می نگرند و در مورد امارات هم این کشور از این گروه متنفر و بیزار است.
این مساله اتفاقی نبوده که کمک مالی امارات شخصا توسط "شیخ هزاع بن زاید آل نهیان"، مشاور امنیت ملی این کشور به دولت کودتا داده شده و این امر نشان دهنده این است که این کمک ربطی به امور بشردوستانه یا حتی روابط خارجی ندارد.
عربستان و امارات هر دو از سرنگونی حسنی مبارک، دیکتاتور سابق مصر در سال ۲۰۱۱ مبهوت شدند. آنها از اینکه باراک اوباما پشت مردی را که یکی از قدیمی‌ترین متحدان آمریکا بود خالی کرده بسیار ناراحت بودند؛ اوبامایی که از نظر آنها دیدگاه عملگرایانه‌ای نسبت به اسلام دارد برخلاف جورج بوش، رئیس جمهور قبلی آمریکا که به "دموکراسی تهاجمی" اعتقاد داشت.
هیچ یک از این دو کشور عربی نسبت به آنچه از آن زمان اتفاق افتاده مطمئن نیست. هم زمان ریاض و ابوظبی از اینکه مصر از سلول‌های اخوان المسلمین در منطقه خاور میانه (ایران و ترکیه) حمایت کند، به شدت حمایت میکردند ولی ورق برگشت و دیدیم که امارات هفته گذشته ۶۹ تن را به اتهام همدستی با اخوان المسلمین برای "برنامه ریزی یک کودتا" محکوم کرد.
عربستان و امارات به شدت از دولت مرسی و تاثیرش در خاورمیانه راضی و خشنود بودند. آنها از ناکامی‌های مرسی برای طراحی و اجرای این نوع تغییر دولت ناامید و سرخورده شده‌اند.
به همین دلیل هم هیچ مدرک قطعی در مورد مذاکره میان ارتش مصر و هیچ یک از این دو کشور عربی پیش از کودتا وجود ندارد.
با وجود این احمد شفیق، نخست وزیر دوران حسنی مبارک که در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته مصر با اختلاف اندکی از مرسی شکست خورد، در ابوظبی، پایتخت امارات زندگی می کند و به عنوان مشاوری برای امیران این امارات فعالیت دارد.
احمد شفیق این حمایت ارتش مصر از مردم مصر را پیش از ضرب الاجل ۴۸ ساعته ارتش مصر به مرسی پیش بینی کرده بود. او می گوید: شکی نیست با وجود آنکه من در ابوظبی هستم اما در آنچه که رخ داده، نقش داشته ام.
هم ژنرال السیسی و هم عدلی منصور، رئیس دادگاه قانون اساسی مصر که از سوی ژنرال‌ها به عنوان رئیس جمهوری موقت تعیین شده، روابط بسیار قدیمی با ریاض داشته اند. ژنرال السیسی زمانی در ریاض وابسته نظامی بود، در حالی که عدلی منصور هفت سال را به عنوان مشاور برای وزارت بازرگانی عربستان فعالیت داشت.
هفته گذشته نیز در راهروهای هتلی در استانبول، کودتایی که توجه چندانی به آن نشد، وجود داشت؛ جایی که مخالفان سوری بر سر روندی که ظاهرا هیچ ارتباطی با درگیری‌های حلب و حمص نداشت، توطئه و نزاع می کردند و به این امر توجه چندانی نشد.
اما یک روز پیش از آنکه پول عربستان به مصر ارسال شود، ریاض توانست در نبرد کوچک دیگری پیروز شود و آن زمانی بود که غسان هیتو که گفته می شود رابطه نزدیکی با قطر و اخوان المسلمین سوریه دارد، سرانجام از سمت نخست وزیری موقت ائتلاف ملی سوریه استعفا کرد. دو روز پیش از آن مردی نزدیک به سعودی‌ها با نام "احمد عاصی الجربا" رئیس این ائتلاف شد. وی یکی از شیوخ قبایل با پیشینه سنتی است.
در همین حال، افسران رابط آمریکایی با شورشیان سوری در تلاشند تا گروه‌های "حامی غرب" را متقاعد کنند که پیش از مقابله با رژیم اسد، علیه جبهه النصرة وابسته به القاعده بجنگند و به همین دلیل با سعودی‌ها همکاری می کنند چرا که گفته می شود آنها از اینکه تسلیحات قطری‌ها نهایتا به دست "جهادیون" برسد، ناراضی اند.
تحلیلگرانی که برای کشف پیچیدگی دنیای پیرامون خانواده‌های سلطنتی کشورهای حوزه خلیج فارس تلاش می کنند، می گویند، این اقدامات تنها یک نشانه از افزایش اعتماد به نفس عربستان نیست، بلکه نتیجه یک تغییر رهبری در داخل قطر است.
شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی، امیر پیشین قطر که از ثروتمندترین مردان جهان است، اخیرا زمام امور کشورش را به پسرش شاهزاده تمیم واگذار کرد. اگر چه شیخ حمد شرایط سنی را دلیل اقدام خود عنوان داشت، اما به نظر می رسد که این تغییر نشانه‌ای از آن است که قطر در حال تبدیل شدن به مدل "پادشاهی سلسله ای" مرسوم در اروپای شمالی است. علاوه بر این، رهبران محافظه کار قبایل محلی قطر از وجهه بین المللی شیخ حمد به عنوان حامی اسلام سیاسی ناراضی بودند.
شاهزاده تمیم ۳۳ ساله که فارغ التحصیل مدارس دولتی انگلیس است و میانه چندانی با اظهارات کوبنده روحانیون اخوان المسلمین ندارد، گفته است که دیگر از مشتریان پدرش حمایت نخواهد کرد. همچنین شایعاتی مطرح است مبنی بر اینکه وی حتی شیخ یوسف قرضاوی را که از رهبران معنوی اخوان المسلمین و از ساکنان قطر است، یک عنصر نامطلوب می داند.
چلچراغ‌های طلایی رنگ کاخ‌های پادشاهی کشورهای حوزه خلیج فارس از تغییرات دردناک جاری در مصر و سوریه و قطعا از اعتراضات گسترده خیابانی به دور هستند. اما این امری مضحک است که رهبران جنبش تمرد که در ۳۰ ژوئن سال جاری میلیون‌ها تن از مردم مصر را به خیابان‌ها کشاندند و خواستار برکناری مرسی شدند، هم اکنون خود را یکی از متحدان عربستان می بینند که خودش چند ماه پیش چنین تظاهراتی را سرکوب کرده بود.
محمد عبدالعزیز، یکی از سه رهبر ارشد جنبش تمرد می گوید: "ثبات در مصر و موفقیت گذار به نفع تمام کشورهای عربی است از جمله کشورهای حوزه خلیج فارس." اظهاراتی که از دهان هر ژنرال یا شاهزاده‌ای می تواند خارج شود.
وی مدعی است که مصر هنوز "برادر بزرگتر" یا رهبر ذاتی جهان عرب است و به طور حتم مصر نمی تواند به صورت یک کشور وابسته درآید.
در چادر سعید حسن در میدان التحریر، پیرمردی تاکید می کند که مصر، عربستان را جایگزین آمریکا و قطر به عنوان حامیان حکومت دیکتاتوری نکرده است. احمد محمود ۶۰ ساله می گوید، مردم مصر هرگز دوباره فریب نخواهند خورد. سعید حسن در پاسخ می گوید: "مردم گاهی اوقات فریب خورده اند، اما نه همیشه." اظهاراتی که خود وی چندان اعتمادی به آن ندارد.»
منبع: دیپلماسی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر