۱۶.۳.۹۲

آلایش است بنیادش


شنیده‌اید که آسایش بزرگان چیست:
برای خاطر بیچارگان نیاسودن

بکاخ دهر که آلایش است بنیادش
مقیم گشتن و دامان خود نیالودن

همی ز عادت و کردار زشت کم کردن
هماره بر صفت و خوی نیک افزودن

ز بهر بیهده، از راستی بری نشدن
برای خدمت تن، روح را نفرسودن

برون شدن ز خرابات زندگی هشیار
ز خود نرفتن و پیمانه‌ای نپیمودن

رهی که گمرهیش در پی است ....نسپردن
دریکه فتنه‌اش اندر پس است .... نگشودن.

چکامه سرای معاصر، بانوی شیرین سخن پروین اعتصامی



هیچ نظری موجود نیست: