۱.۴.۹۲

خاموش چو فانوس که در خویش خمیده است

آیینه ها دچار فراموشی اند
و نام تو ورد کوچه خاموشی
امشب تکلیف پنجره
بی چشم های باز تو
روشن نیست!

قیصر امین پور




















هیچ نظری موجود نیست: