این تالار در سال ۱۳۲۶ شمسی احداث شده بود و در سال ۱۳۵۹ شمسی تخریب شد.
نامش تالار شیروخورشید بود و ظرفیت ۸۰۰ تماشاچی را داشت.
این تالار شبیه تالارهای اپراها در لندن و سن پترزبورگ و پاریس ساخته شده بود که تقریباً قدمت همه آنها یکی بود که شاهکار معماری اوپرا بودند.
مهندسی اکوستیک این تالارها به گونه‌ای بود که بدون هیچ وسایل و ادوات صدا تقویت میشد و در تمامی سالن و حتی لژها صدای صحنه را به وضوح میشد شنید.
در این بنا اولین تئاتر‌های مدرن ترجمه شده در ایران از زبان فرانسه و انگلیسی همچون آثار لومیر و شکسپیر اجرا شده بود .
در زمان احداث این تالار چنین تالاری در ایران وجود نداشت و حتی پایتخت فاقد چنین تالاری بود.
دلیل تخریب این بنا به روشنی معلوم نیست اما ظاهراً برچیده شدن آثار فساد و ابتذال اعلام شده بود!
این تالار به همراه بخشی از ارک تبریز و فضای سبز اطراف آن (مشهور به بالا باغ) در اوایل انقلاب و به دستور آلت الله ملکوتی امام جمعه وقت به منظور ساختن مصلای تبریز تخریب شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر