۱۴.۱۰.۹۱

در مهد تمدن و دموکراسی‌ و در شب سال نو، ۱۱۹۳ خودرو به آتش کشیده شد


به گزارش "فرانس پرس"، در شب سال نو در فرانسه ۱۱۹۳ خودرو سوخته شد.
علاوه بر این به گفته مانوئل والز، وزیر کشور فرانسه، در شبگاه ۱ ژانویه در این کشور در نتیجه درگیری بین پلیس و متخلفین قانون هفت افسر پلیس مجروح شدند. حدود ۶۵ هزار افسر پلیس در روند تامین امنیت و نظم در فرانسه در شب جشن در حالت آماده باش، بودند.


در تابستان ۲۰۱۰، بریس اورتفه، وزیر کشور آن زمان ، تصمیم خود را در باره عدم انتشار و در دسترس قرار دادن اطلاعات و داده‌ها مربوط به شمارش تعداد خودروهای سوخته شده را اعلام کرد. به نظر بریس اورتفه، این اطلاعات برای گروه‌های متخاصم فقط یک نوع تحریک برای رقابت بیشتر با یکدیگر می باشد. اما مانوئل والز، وزیر کشور فعلی روز ۳۱ دسامبر ۲۰۱۲ اعلام کرد که از این به بعد وزارت کشور همیشه گزارش‌های نا آرامی‌های شب سال نو را انتشار خواهد داد چرا که "مردم فرانسه باید حقیقت را بداند."

منبع: صدای روسیه


یه مثلی‌ به پارسی هست که میگه، رسوایی‌های آنها به پشم می‌خوره، مال ما به تشت! منظور اینه که اگر این اتفاق در یکی‌ از کشور‌های خاورمیانه افتاده بود، جامعه حقوق بشر به شدت رنجیده میشد و در جهت حفظ حقوق خودرو‌ها قطعنامه صادر میکرد و خود ما هم به عنوان یک مشت وحشی که میبایستی حق توحّش به جامعه غربی پرداخت کنیم معرفی‌ می‌‌شدیم، اما وقتی‌ این توحش در کشور‌های غربی اتفاق می‌افتاد، اولا در حد یک خبر دو خطی‌ انعکاس پیدا کرده و بعد هم به سرعت به فراموشی سپرده میشود، تو گویی اصلا اتفاقی نیفتاده.

فرانسوی‌ها که تا خرخره به قذافی بدهکار بودند و برای سرنگونی او از هیچ تلاشی فرو گذاری نکردند و جنگنده‌هایشان را مرتباً در آسمان لیبی‌ به پرواز دراوردند و تا زمانی‌ که قذافی را به وضع فجیع در خیابان بقتل رساندن، آرام نشستند و بعد از او هم هزاران تن‌ طلایی که قذافی برای ایجاد پول مشترک عربی‌، در لیبی‌ ذخیره کرده بود بین خودشون تقسیم کردند و آنچنان توحشی را نشان دادند که نظیرش را فقط میتوان در داستان‌های تخیلی خواند، یکی‌ از مدعیان آزادی، دموکراسی و حقوق بشر میباشند و تحت و لوای تمدن، آنچنان درنده خوئی از خود نشان میدهند که آدمی‌ انگشت تعجب به دندان میگزد. اروپایی‌ها که صدها سال همدیگر را تیکه پاره کردند، امروز به این نتیجه رسیدند که برای خوشبختی و لذت بردن از همهٔ مواهب زندگی‌، میبایستی به جای جنگ با یکدیگر ، دست در دست هم نهند به مهر و دیگر کشور‌ها را تکه پاره کنند، تا از این رهگذر هم خوی توحّش خویش را تسیکن داده و هم به میلیارد‌ها ثروت برساند، به همین دلیل هم به خود جایزه صلح نوبل میدهند، در حالی‌ که جنگنده‌ها و نیروی نظامی‌شان در دنیای بیگناهان آدم درو می‌کند.

هیچ نظری موجود نیست: