(معنی به پارسی : رشته یا سیم ) یک نوع عود با دسته دراز است که از تنبور ایرانی ساسانی مشتق شده است و در فرم های گوناگونی در آسیای میانه، خاور میانه و قفقاز رواج دارد. نام آن در اصل ، شمار سیم هایی را که در ان به کار رفته مشخص میکرده است: مانند دو تار (۲ سیم )، سه تار (۳ سیم ) و چهار تار (۴ سیم ). ولی این نامگذاری دیگر کاربرد ندارد چه ، سیتار هندی تنها دارای ۷ سیم است. بدنه تار ، از گود شدن یک قطعه چوب تشکیل میشود که به صورت دو برامدگی چنان کامل میشود که شکم پوشیده شده با پرده مانند یک شکل 8 یا ساعت شنی به نظر میرسد.
در گذشته تار ایرانی پنج سیم (یا پنج تار) داشت. غلامحسین درویش یا درویش خان سیم ششمی به آن افزود که همچنان به کار می‌رود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر