آنچه به روح آرامش می‌بخشد، اعتماد به ندای درونی‌ ‌ست.

برای ما تعیین شده، انتخاب شده، مشخص شده که زشت کیست و زشتی چیست، زیبا کیست و زیبای چیست.

حتی قبل از اینکه به دنیا بیائیم، برای دیدگان ما برنامه ریزی کردن که به چی‌ و کی‌ بگوید زشت و زیبا.

و آن کس یا کسانی‌ که از ابتدا سلیقه خود را به دنیا تحمیل کردند و به جامعه بشری یاد دادند که مثلا سپیدی نشان پاکی است و سیاهی شوم است، بیشعور‌ترین مردمان بودند. 
به قول سهراب سپهری:

من نمی دانم
که چرا می گویند اسب حیوان نجیبی است
کبوتر زیباست
و چرا در قفس هیچ کسی کرکس نیست
گل شبدر چه کم از لاله ی قرمز دارد
چشمها را باید شست جور دیگر باید دید
واژه‌ها را باید شست
واژه باید خود باد
واژه باید خود باران باشد
چتر‌ها را باید بست
زیر باران باید رفت
فکر را خاطره را زیر باران باید برد
با همه مردم شهر زیر باران باید رفت
دوست را زیر باران باید دید
عشق را زیر باران باید جست